به گزارش کسب و کار نیوز، آیتالله عابدینی، نماینده ولیفقیه در استان و امامجمعه قزوین شب گذشته در جلسه تفسیر قرآن خود که با عنوان «اسماءالحسنی» برگزار میشود، اظهار کرد: انسانیت مهجور و مظلوم است و وقتی میگوییم قران مهجور است باید بپذیریم که انسان کامل نیز مهجور است.
نماینده ولیفقیه در استان قزوین افزود: هرچقدر انسان به انسان کامل نزدیک میشود و شباهت پیدا میکند به همان اندازه مشمول مهجوریت شده و قلیل میشود.
وی ادامه داد: اگر در این عالم قرآن به داد ما نرسد وحشت میکنیم چون میبینیم میلیاردها سیاهی لشگر رفتار حیوانهای درنده دارند و قتل عام میکنند و میکشند و یک نظام مستکبری و مستضعفی به معنای مستکبرین حاکم و مستضعفین حامی مستکبران ایجاد کردهاند.
عابدینی تأکید کرد: طبیعی است در چنین شرایطی انسان وحشت کند اما انسان زمانی وحشت میکند که قرآن با او نباشد و تا زمانی که انسان با قرآن باشد ترسی در او نخواهد بود.
وی ادامه داد: همراه بودن انسان با قرآن به این معنی است که انسان بفهمد که نهایت کار و نهایت هر اتفاقی که در دنیا میافتد برافراشته شدن پرچم حق و اضمحلال مستکبران و حاکمیت شیطان است.
امامجمعه قزوین بابیان اینکه اگر کسی اراده خدا را باور کرد باید بفهمد که وحشت برای دشمن و کسانی است که ایمان نیاوردهاند، اضافه کرد: در قرآن امید موج میزند و آرامش برقرار است.
وی با اشاره به واقعه کربلا و آرامش حضرت زینب (س) در برابر لشگر یزید بیان کرد: در شرایطی که وحشیانهترین وضعیت را یزیدیان به وجود آوردند یک بانوی تربیتشده مکتب قران و شاگرد امام سجاد (ع) میگوید ما رایت الا جمیلا و این همان آرامشی است که در قرآن از آن یادشده است.
عابدینی عنوان کرد: اگر با قرآن باشیم نباید استرس، وحشت، افسردگی و یاس و ناامیدی و عصبانیت در ما راه داشته باشد و درنهایت آرامش بهدوراز بیتوجهی با ما همراه خواهد شد.
وی در ادامه با اشاره به آیات ۳۸ تا ۴۱ سوره الحاقه «فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ ﴿۳۸﴾، وَمَا لَا تُبْصِرُونَ ﴿۳۹﴾ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کرِیمٍ ﴿۴۰﴾ وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِیلًا مَا تُؤْمِنُونَ ﴿۴۱﴾» گفت: این آیه از نظر شیخ طوسی رد حرف عدهای است که قرآن را حرفهای جادوگران ساحرانی میدانستند که زبان پیامبر خارج میشود.
امامجمعه قزوین بابیان اینکه خداوند فَلَا أُقْسِمُ با یکدیگر و به معنای قسم یادنکردن آمده و در برخی آیات نیز فَلَا به معنای نه مجزا تفسیر شده و اینگونه عنوانشده که «نه، قسم یاد میکنم» اظهار کرد: برخی میگویند که خداوند در این آیات قسم یاد نمیکند بلکه بدون قسم بیان میکند که این قول رسول اکرم (ص) است نه یک شاعر و اصلاً نیازی به قسم نیست و واضح است که این قول پیامبر اکرم (ص) است و برخی دیگر نیز اینگونه تفسیر میکنند که برخی تفاسیر هم در این آیه بر این است که منظور از فَلَا أُقْسِمُ به معنای «نه، قسم یاد میکنم» است.
وی افزود: در کتب اهل سنت به نقل از امام صادق (ع) نقلشده است که منظور از بِمَا تُبْصِرُونَ در این آیه عالم ماده است وَمَا لَا تُبْصِرُونَ نگاه و بصیرت خاصی است که خدا نسبت به بندههای خاص خود دارد.
عابدینی بیان کرد: در تفسیر جوامع الجامع، اشیا به دو قسمت دیدنی و نادیدنی تقسیمشده و ذکرشده که خداوند عموماً به تمام اشیاء قسم یادکرده و ادامه میدهد که خدا به انسان و دنیا که دیدنی هستند و به جن و روح و آخرت که دیدنی نیستند نیز سوگند یاد میکند ولی زمان سوگند بستگی به نوع سوگندی دارد که خداوند یاد میکند.
وی خاطرنشان کرد: سبک قرآن در این نیست که قسم به خلق و خالق را باهم به یکجا بیان کند بلکه شأن خدا را بالاتر از این میداند که با خلق یکی کند و وقتی به خلق قسم یاد میکند یعنی به یک مخلوق خود قسم یاد میکند و این یعنی مخلوق خود را دوست دارد.
نماینده ولیفقیه در استان قزوین اضافه کرد: «بِمَا تُبْصِرُونَ» و «ما لَا تُبْصِرُونَ» به ما بازمیگردد و معنا ریشه عمیق قرآنی دارد.
وی تأکید کرد: مهمترین چیزی که قرآن به رخ انسان میکشد بصیرت است و همواره سعی میکند به انسان یادآوری کند که انسان از ابتدا چیزی نبوده و خداوند به او کمک کرده و ابزار فهم و عقل بخشیده تا عمق پیداکرده و بر شعاع بصیرتش بیفزاید.
امامجمعه قزوین در پایان یادآور شد: شکر خدا نسبت به نعمتهایش این نعمتها را افزون میکند و باعث باز شدن دربهای بصیرت، فهم و دربهای رحمت عرفانی به روی انسان میشود اما ناشکری در برابر این نعمت انسان را تبدیل به «صُمٌّ بُکمٌ عُمْی فَهُمْ لَا یعْقِلُونَ» میکند.
انتهای پیام