یکپارچه‌سازی اراضی از مهاجرت روستائیان به شهرها جلوگیری می‌کند

دکتر مهدی رحیمیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: امروز یکی از معضلات ساختاری کشور مهاجرت از روستا به شهر و از شهرهای میانی به کلانشهرهاست.

وی ادامه داد: این موضوع بدون شک تبعات و هزینه‌های هنگفتی از نظر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را به دنبال داشته است.

عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان بیان کرد: به لحاظ تاریخی ریشه این گونه مهاجرت‌ها را باید در اصلاحات ارضی در دهه ۴۰ دانست و در ادامه آن توسعه قطب‌های صنعتی در کلانشهرهایی همچون تهران، اصفهان، تبریز، اهواز و بعدها در مشهد، اراک، قزوین و بندرعباس جستجو کرد.

وی با اشاره به اینکه متأسفانه سیاست تمرکزگرایی توسعه قطب‌های صنعتی در بعد از انقلاب نیز در دستورکار برنامه‌ریزان توسعه کشور قرار گرفت، یادآور شد: اصلاحات ارضی در آن سال‌های موجب هدایت بخش اعظمی از نیروی جوان و میانسال روستایی به سمت شهرها گشت و نسبت جمعیت شهر به روستا را دستخوش تغییرات زیادی کرد.

رحیمیان با اشاره به اینکه پیدایش قطب‌های صنعتی برگرفته از نظریات فرانس و اپروا بود، خاطرنشان کرد: با پیدایش این قطب‌ها امواج توسعه به دیگر نقاط کشور سرایت  کرد.

عضو هیات علمی دانشگاه لرستان اضافه کرد: این در حالیست که پیامد چنین سیاست غلطی به جز متمرکز ساختن اشتغال، امکانات، زیرساخت‌ها و فعالیت‌ها در چند استان و محروم ماندن دیگر استان‌های کشور و در نتیجه شکاف توسعه‌ای شدید در بین مناطق مختلف کشور دستاورد دیگری به همراه نداشته است.

وی با بیان اینکه نگاه دقیق‌تر به مسیر مهاجرت‌ها در کشور نشان دهنده مهاجرت از استان‌های محروم از توسعه به استان‌های برخوردار است و در اثر چنین روزی ما شاهد گسترش سکونت‌گاه‌های غیررسمی حلبی‌آبادها و زاغه‌نشین‌های اطراف و حاشیه شهرها هستیم، عنوان کرد: عدم توسعه روستاها و محروم ماندن آنها از خدمات زیربنایی اولیه، ظرفیت پایین بخش کشاورزی برای جذب نیروی انسانی بیشتر، عدم توسعه فعالیت‌های غیر زراعی و توسعه‌نیافتگی بخش صنایع خرد روستایی، همه و همه به عنوان نیروهای دافعه روستایی عمل کرده که انگیزه روستائیان برای مهاجرت به شهرها را دوچندان کرده است.

رحیمیان مطرح کرد: برای جلوگیری از روند نامتناسب مهاجرت از روستا به شهر می‌توان ساز و کارهایی را ارائه کرد.

عضو هیات علمی دانشگاه لرستان یادآور شد: افزایش بهره‌وری بخش کشاورزی از طریق یکپارچه‌سازی و کشت اشتراکی، تغییر الگوی کشت متناسب با شرایط روز، حل مسائل و مشکلات مربوط به ماشین‌آلات کشاورزی و استفاده از ارقام مناسب بذور، توجه به فعالیت‌های غیرزراعی روستایی همچون پرورش زنبورعسل، قارچ، صنایع تبدیلی(تولید کمپوست) پرورش کرم ابریشم، طیور خانگی و… با توجه به پتانسیل و توانایی هر روستا، توسعه صنایع کوچک در مناطق روستایی مانند صنایع دستی، خدماتی کوچک مقیاس و کارگاه‌های کوچک، توجه به صنعت فراوری محصولات زراعی، باغی و دامی در مناطق روستایی، توجه و توسعه صنعت توریسم در مناطق روستایی به ویژه اکوتوریسم و گردشگری روستایی و کشاورزی و توجه به توسعه زیرساخت‌ها و استقرار خدمت، زیربنایی در روستاها از جمله کارهایی است که برای جلوگیری از روند نامتناسب مهاجرت از روستا به شهر می‌توان پیشنهاد داد.

انتهای پیام