به گزارش کسب و کار نیوز، فریده تطهیری مقدم در نشست تخصصی جشنواره ملی نگارگری با بیان این که امروزه حامیانی چون حامیان بهزاد و سلطان محمد، برای شکوفایی هنرمندان وجود ندارد، اظهار کرد: با فقدان حمایت حامیان، هنرمند باور خود را از دست داده و شرایط جامعه باعث کم توجهی یا خشونت علیه آن شده است.
وی در خصوص تاریخ نگارگری در ایران بیان کرد: نگارگری به طور همزمان در دو گوشه ایران، یکی در غرب ایران (تبریز) و دیگری در شرق ایران (هرات) وجود داشته است.
تطهیری مقدم افزود: توجه زیادی به موضوع کتاب آرایی در دو مکتب هرات و تبریز دوم شده و این آخرین دورانی است که از کتاب آرایی بحث شده است و پس از آن نگارگری به صورت مجالس گلگشت در میآید.
وی در خصوص نحوه پرداختن به هنر اظهار کرد: در صورتی که به بهانه نپرداختن به تاریخ و جغرافیا به هنر پناه ببریم در یک حالت تعلیقی قرار خواهیم گرفت.
رئیس انجمن دوستداران سفال آذربایجان شرقی با بیان این که به آثار هنری ایرانی کم توجهی شده است، گفت: بزرگترین مرجع برای استنادهای هنری کتب خارجی بوده و به تازگی بعضی از این کتب به فارسی ترجمه شدهاند، این موضوع تأسف بزرگی برای هنر ایران است که با وجود آثار ارزشمند هنری در آن دقت نشده است.
وی افزود: در صورتی که بخواهیم سهم خود را انجام دهیم، نیاز به یک بازنگری در فرهنگ خود داریم.
تطهیری مقدم در خصوص درک آثار هنری نگارگری بیان کرد: زمانی که آثار هنرمندان را مشاهده کرده، با هنرمندان الفت پیدا کرده و گام به گام تغییر کنیم، در آن صورت است که میتوان هنرمند را درک کرد.
وی با اشاره به کتاب نام من سرخ گفت: این کتاب نشان دهنده این است که چگونه میتوان هنر یک سرزمین را شناخت و به عنوان یک ارزش تعریف کرد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: انسان قرن بیست و یکم نسبت به قرنهای پیشین خود خوشبخت بوده و با ایجاد نیاز میتواند اعبتار فرهنگی ایجاد کرده، به نیازها پاسخ داده و برای خود بستر زندگی تهیه کند.
انتهای پیام