سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
افشین باباحسینی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: وِریس نواری پشمی است که به وسیله ابزاری به نام دیال یا دووال بافته می‌شود.
وی اضافه کرد: این وسیله نوعی کارت مربع شکل از جنس چوب یا چرم بوده که در هر گوشه آن روزنه‌ای برای عبور نخ وجود دارد.
باباحسینی بافت وریس را نواربافی عنوان کرد و گفت: با چرخش ۴۵ درجه‌ای این کارت‌ها و پیچش دو به دوی تارها به دور هم دهانه بافت برای عبور نخ پود ایجاد می‌شود.
معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی لرستان ادامه داد: این تکنیک بافت را تارچرخان می‌گویند و سابقه کارت‌بافی در ایران به اواخر هزاره سوم و اوایل هزاره دوم پیش از میلاد بازمی‌گردد.
وی مهم‌ترین مناطق بافت وریس در لرستان را الیگودرز و روستاهای آن که محل سکونت عشایر ایل بختیاری هستند، عنوان کرد.
باباحسینی خاطرنشان کرد: در الشتر، نورآباد و کوهدشت نیز این بافت رواج دارد و برای تنگ اسب، کمربند، تزئین لباس، بند قنداق و… استفاده می‌شود.
انتهای پیام
