یک عکس و یک دنیا حرف

به گزارش کسب و کار نیوز، پیرمرد، درد دل با معبود را پیش از اذان آغاز می‎کند، دست‎هایش را چنان رو به آسمان بلند کرده است که گویی دست خدا را می‎بیند که برای گرفتن دست‌های او دراز شده است، نیمی از ساعت استراحت و نهار را صرف نماز خواندن و دعا می‎کند، نیم ساعتی منتظر می‎مانم تا نمازش را تمام کند، وقتی برای عکس گرفتن از او اجازه می‎گیرم، می‎گوید: هر روز دختر خانم‎هایی زیادی می‎آیند که با من عکس بگیرند، بفرمائید. 

«هاوار ضربی‎پور»، باغبان باصفای دانشگاه تبریز اهل «اصلاندوز» مغان استان اردبیل است، خودش می‎گوید «منطقه ما درست روبه‎روی باکوی جمهوری آذربایجان است». شغلش باغبانی است، اما دو سالی می‎شود که به دانشگاه تبریز آمده است و با رضایت کامل از صاحب کارش می‎گوید «مهندس هر جا که می‎رود، من را هم همراهش می‎برد تا به باغچه‌‎ها رسیدگی کنم». با لهجه شیرین مغان دو دختر و دو پسرش را کنیز و نوکر می‌خواند. 

می‌گوید مسلمانی با نماز شناخته شده است، من و همسرم حین اذان، هر روز سه بار صبح، نهار و شام برای شفای بیمارانی که در خانه‎ها و بیمارستان‎ها هستند، برای برطرف کردن مشکلات مستأجران و کسانی که مشکلات بزرگی دارند، دعا می‎کنیم، الان هم پیش پای شما داشتم به خدایم التماس می‎کردم. 

نماز اگر اول وقت نباشد، به وصله روی لباس پاره می‎ماند، که صورت خوشی ندارد، اذان برای این است که نماز اول وقت خوانده شود، برای جوانانی مثل شما هم دعا می‎کنم تا هر مشکلی که دارید به دست خدا برطرف شود.

همه تصاویر و فیلم حین نماز، بدون اطلاع آقای ضربی‌پور ثبت و رضایت او برای انتشار فیلم و عکس، پس از مصاحبه جلب شده است.

انتهای پیام