سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
«نسرین ریاحی» در گفت‌وگو با ایسنا، با تأکید بر این‌که هر زمان می‌گوییم «خودم را دوست دارم»، ترس‌هایمان ناپدید می‌شود و جرات‌مان بیشتر می‌شود، اظهار کرد: کلمات «من خودم را دوست دارم» آن قدر قدرتمند و مثبت است که ذهن و ضمیر نیمه‌هوشیار، بی‌درنگ آن را مثل یک دستور می‌پذیرد؛ در واقع این کلمات بی‌درنگ بر افکار، احساسات و نظرات فرد تاثیر می‌گذارد و باعث می‌شود که زبان بدن مثبت‌تر و شادتر شود.
این روانشناس با بیان این‌که با عشق‌ورزی به خود، احساس بهتری درباره درون‌مان پیدا می‌کنیم و در نتیجه با کسانی که در اطرافمان هستند، گرم‌تر و صمیمی‌تر برخورد خواهیم کرد، ادامه داد: احساس شرمندگی و شماتت به خاطر اشتباهاتی که مرتکب شده‌ایم، زمینه را برای بروز احساسات منفی و متعاقب آن کاهش اعتمادبه‌نفس و عزت نفس فراهم می‌کند. این در حالی است که هر انسانی در طول زندگی خود مرتکب اشتباه می‌شود و باید یاد بگیریم که نسبت به خود گذشت داشته باشیم.
وی افزود: مادر، کودک تازه متولدشده خود را بدون قید و شرط دوست دارد و هر رابطه عاشقانه‌ای، در مراحل اولیه شیفتگی و شیدایی موجب می‌شود تا معشوق، در چشم عاشق، کامل و بی‌نقص به نظر برسد. ولی بیشتر ما تردید داریم که عشق بدون قید و شرط و کاملا بخشنده و پذیرنده می‌تواند در زندگی روزمره وجود داشته باشد. متاسفانه همه ما با نگاه کردن در آینه، عیب‌های فراوان و زخم‌هایی قدیمی را در خود مشاهده می‌کنیم و موارد فراوانی را به یاد می‌آوریم که در آن خود را بدون قید و شرط دوست نداشته‌ایم.
ریاحی تصریح کرد: عشق ورزیدن به خود به معنی توجه بیشتر به روح و مراقبت از خود است؛ در واقع می‌توانیم دست کم چند دقیقه در روز را به مراقبه، خوداندیشی یا تفکر و تعمق و تجربه کردن آرامش اختصاص دهیم تا با جهان درونی خود، ارتباط برقرار کنیم. با در پیش گرفتن چنین رویه‌ای، یاد می‌گیریم که دوست داشتن خود را درک کنیم و از آن لذت ببریم.
این روانشناس یادآور شد: بیشتر افراد تمایلی به روبه‌رو شدن با ضعف‌ها و عیب‌های خود ندارند، زیرا قضاوت بدی در مورد این ضعف‌ها و عیب‌ها میکنند. ولی هر کدام از ما انسان هستیم و حس ناامنی و اضطراب، نشان‌دهنده احساساتی از گذشته است که قابل درمان و بهبود است. در واقع، این احساسات می‌خواهد که رها شود و نخستین گام برای بهبودی، نگاه کردن به درون خود و آغاز کردن فرایند رهاسازی است.
ریاحی خاطرنشان کرد: البته نباید برای بخشش خیلی عجله کنیم؛ چراکه به راحتی می‌توانیم تظاهر کنیم که دردها و رفتارهای آزاردهنده گذشته را بخشیده‌ایم، ولی در واقع کاری که انجام می‌دهیم، فرار کردن از این دردها است. اگر بتوانیم از طریق بهبودی و درمان، این دردها را از میان ببریم، می‌توانیم به بخششی عمیق و همیشگی دست یابیم. برای این کار ابتدا باید به پذیرش خود برسیم و درک کنیم که ما و اطرافیان، بر اساس میزان آگاهی و درکی که از مسائل داشته‌ایم، بهترین کار ممکن را انجام داده‌ایم.
انتهای پیام
