مجتبی کاوه
به گزارش کسب و کار نیوز با اینکه پایتختنشینان میدانستند زمین زیر پایشان چندین گسل بزرگ و خطرناک در خود پنهان کرده و میدیدند و میشنیدند که لرزش زمین بر سر هموطنانشان چه میآورد، اما این دانستهها از غافلگیری آنها جلوگیری نکرد. زلزله آمد و علاوه بر اینکه همه را هراسان و بهتزده کرد، یک نکته را – که پیش از این بارها و بارها به صورت تئوری در نشستهای تخصصی توسط کارشناسان مطرح شده بود ولی جدی گرفته نمیشد – کاملا پیش چشممان گذاشت؛ پایتخت در برابر بزرگترین خطری که تهدیدش میکند، بیدفاع است. گزارش میدانی «کسبوکار» گوشههایی از آنچه از شامگاه چهارشنبه تا بامداد و صبح پنجشنبه بر شهروندان تهرانی گذشت را نشان میدهد و هشدار یک کارشناس را درباره ضرورت بیدار شدن مردم از خواب غفلت و انجام برخی کارها که میتواند ابعاد خسارت را در صورت وقوع زلزله کاهش دهد نیز خواندنی است.
منطقه ۲۰
تمام خیابانهای اصلی و فرعی تهرانسر بلافاصله بعد از زلزله شاهد ترافیک سنگین بود. عبور و مرور در این شهرک ۴۰۰ هزار نفری با وجود خیابانهای عریضی که پهنای برخی از آنها به ۳۵ متر میرسد، دچار مشکل بود و اگر زلزله موجب خسارت و ویرانی میشد، امدادرسانی با وجود ترافیک بسیار دشوار بود. یکی از شهروندان این منطقه با بیان اینکه مجوزهای انبوهسازی بیرویه تهرانسر را در صورت وقوع زلزله شدید به یکی از کانونهای بحران تبدیل میکند، گفت: جمعیت این شهرک بهشدت متراکم است، در برخی از کوچههای ۱۰ متری ۳۰ تا ۵۰ ساختمان ۵ طبقه ۱۰ واحدی ساخته شده است. اگر زلزله شدیدتر بود حتی هجوم این جمعیت به خیابانها موجب تلفات میشد.
منطقه ۱۰
سی متری جی و تمام خیابانهای اطراف آن دقایقی پس از زلزله مسدود شد. این منطقه بافتهای فرسوده و کوچههای باریکی دارد که در آنها مرتفعسازی شده و دوسوی تمام خیابانها و کوچهها در ساعتهای ابتدایی شب تبدیل به پارکینگ میشود. بعد از زلزله حضور مردم در خودروهای روشن هوای این منطقه را غیرقابل تنفس کرده بود و امکان تردد تقریبا صفر بود.
منطقه ۱۷
بیشترین بافت فرسوده تهران در این منطقه متمرکز است و جمعیت بسیار زیادی هم در این منطقه سکونت دارد. اینجا در اطراف بازار بزرگ، میدان شوش، مولوی، قیام و خیابانهای اطراف مردم وحشتزده تا صبح در خیابان ماندند چون زلزله برای آنها که خانههایشان به بادی بند است، به معنی دفن شدن در میان
خروارها خاک بود.
کارهایی که میتواند خطر زلزله را کاهش دهد
یک کارشناس عمران با بیان اینکه زلزله اخیر تهران نشان داد دولت در برابر چنین حادثهای دست بسته خواهد بود، به «کسبوکار» گفت: با تجربهای که به دست آمد برخی تمهیدات توسط خود شهروندان میتواند به کاهش خطر زلزله منتهی شود و بهتر است در این زمینه شهروندان چشم امید به دولت نداشته باشند و خود زودتر دست به کار شوند. رضا سلیمانی افزود: نخستین اقدام نصب سنسورهای خودکار و هوشمند قطع گاز است. این اقدام با هزینهای اندک میتواند از فاجعه بسیار بزرگی که پیامد زلزله است، جلوگیری کند. دومین اقدام یافتن نقطه امن خانه در نزدیکی ستونها و چارچوب درهاست. به این معنی که هر شهروندی بداند امنترین نقطه خانهاش کجاست و با بروز زلزله به سمت آن نقطه حرکت کند و شهروندان در راهروها و راهپلهها ازدحام نکنند. نکته سوم استفاده از اتاقهای امن ضدزلزله و ایجاد راههای فرار اضطراری است. این اتاقها در برابر زلزلههای شدید مقاوم است و به نظر میرسد در آینده کسبوکار ساخت و فروش آنها رونق بگیرد. نهایتا، شهروندان به فکر بازبینی و ایمنسازی بنایی که در آن سکونت دارند، باشند. بسیاری از مجتمعها و ساختمانها به کمک کارشناسان قابل ایمنسازی هستند و با اینکه این کار هزینه سنگینی دارد، ولی به هزینههای آن میارزد. وی در پایان خاطرنشان کرد: بیمه کردن اماکن مسکونی و پرهیز از هجوم بردن به خیابانها با خودرو نیز درسهایی است که باید از این زلزله بیاموزیم، چراکه به نظر میرسد دوران خواب گسلهای تهران به پایان رسیده است.