سرمقاله
بدون رفع تحریم ها و عادی سازی جریان تجارت، که بتوان از طریق آن کالاها را به بازارهای جهانی عرضه کرد، چاره ای وجود ندارد. باید سیاست خارجی و جریان تجارت برای واردات نیازهای بخش تولید تقویت شود. چراکه هر آنچه راهکار و فرمول برای کنترل گرانی ها و حفظ متغیرهای اقتصادی وجود داشته بکار گرفته شده و نتیجه ای نداشته است. با افزایش قیمت شدید یک کالا، به همان نسبت باید انتظار افزایش قیمت کالاهای مرتبط، مکمل و جانشین و همچنین آنهایی که زنجیره تولیدشان به این کالاها متصل است را داشته باشیم. ضمن اینکه تورم انتظاری هم ایجاد میکند؛ چرا که مردم اگر تصور کنند که کالاهای دیگر به همین دلایل یاد شده ممکن است گران شود، تقاضاهای تصنعی برای فرار از گرانیهای آینده افزایش پیدا میکند و خود همین انتظارات، افزایش قیمت کالاهای دیگر را تسریع میبخشد. اما دلیل عمده گرانی ها همین نوسانات شدید نرخ ارز است. به دلیل اینکه نرخ ارز نقش تعیین کننده ای در متغیرهای دیگر اقتصادی دارد، با هر نوسان قیمتی بلافاصله تاثیر خود را در دیگر بازارها می گذارد. امروز به دلیل تحریم ها محدودیت در ذخایر ارزی اتفاق افتاده است. هرچند دولت مدعی است که بیشتر از هر زمان دیگر نفت فروخته شده است و پول آن نیز وارد کشور می شود. اما اگر این ادعا درست باشد ارزهای ناشی از فروش نفت باید ابزار مناسبی برای کنترل نرخ ارز و به دنبال آن دیگر بازارها برای دولت شود. اینکه دولت اقدامی در این رابطه انجام نمی دهد یا به دلیل ادعای نادرست فروش نفت و ورود ارز ناشی از آن است و یا دولت با احتیاط رفتار می کند.