بسته های کوتاه مدت و غیرهدفمند کرونایی

شایلی قرائی

به گزارش کسب و کار نیوز، بحران کرونا موجب شد تا بسیاری از کشورها برای جبران خسارات کسب و کارها بسته های  حمایتی تدوین کنند. اما در ایران هنوز بسته منجسم و هدفمندی از سوی دولت ارائه نشده است. نکته قابل توجه پیش از بررسی برنامه‌های اعلام شده، یادآوری این موضوع است که تا امروز دولت ایران وارد برنامه‌های سیاست گذاری برای گذر از بحران کرونا نشده است و در واقع سطح میان مدت برنامه ریزی و سیاست‌گذاری برای رونق بخشی به اقتصاد و تحریک تقاضا مورد توجه دولت نبوده است. مسعود خوانساری، رئیس اتاق بازرگانی تهران در همین رابطه می گوید: بسته های ارائه شده از سوی دولت باید هدفمند باشد و البته با مشورت بخش خصوصی تدوین شود.

نایب‌رئیس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق تهران نیز ضمن دعوت از دولت و بخش خصوصی برای اقدام سریع در راستای کاهش زیان‌های اقتصادی کرونا، بیان کرد: شیوع کرونا در حال فلج کردن اقتصاد است. لذا دولت و بخش خصوصی باید یک قدم جلو بیایند و به داد اقتصاد برسند تا هرچه سریع‌تر از کاهش اشتغال جلوگیری کنیم.

حسین سلیمی با اشاره به اقدامات سایر کشورها برای کاهش زیان‌های اقتصادی کرونا، یادآور شد: در کشورهای اروپایی و آمریکا به هر نفری که از کار بیکار شده، حدود ۱۲۰۰ دلار در ماه کمک می‌کنند. لذا این افراد می‌توانند خرج خود را تا آخر ماه بدهند اما در کشور ما موضوع را مطرح کرده و سپس اعلام می‌کنند که تا آخر خرداد فرصت ثبت‌نام وجود دارد. این معطلی‌ها اصلاً بجا نیست و با کوتاه کردن زمان می‌توان کارها را به شکل بهتری پیش برد و برنامه‌ها را اجرا کرد.

توجه دولت به اجرای راهکارهای کوتاه مدت

بیژن عبدی، اقتصاددان

دولت گام هایی را برای جبران خسارات و حمایت از کسب و کارها و مشاغل آسیب دیده از این بحران در نظر گرفت و با پرداخت آن به اقشار مختلف باری را از دوش خود برداشت. این در حالی است که در تمامی کشورها حمایت هایی که برای اقشار مختلف در نظر گرفته شد بلندمدت بوده و بر اساس ادامه روند بیماری برنامه ریزی شده است.به طور قطع حمایت هایی که برای اقشار مردم در نظر گرفته شده توانایی پاسخگویی به نیازها را ندارد و برای بلندمدت برنامه ریزی نشده است. در حال حاضر جدای از بروز بحران کرونا مشکلات اقتصادی زیادی در کشور وجود دارد و این بحران نیز به آنها دامن زده و مردم و کسب و کارها در وضعیت مناسبی به سر نمی برند. این تصور نیز وجود دارد که دولت در این شرایط بسیار سردرگم عمل می کند و به دلیل نبود منابع و بودجه مناسب نخواهد توانست حمایت های بلندمدتی را برای کسب و کارها و مردم در نظر داشته باشد.
بی شک بسته حمایتی معیشتی دولت کفاف زندگی یک هفته مردم را نمی دهد و قادر به تامین بخشی از خسارت های احتمالی مردم نیست. جبران خسارت های مردم وابسته به اراده دولت و گره گشایی کلی از خسارت های تحمیل شده به مردم است و مسلما بسته های حمایتی که از طریق نهادهای حمایتی به مردم ارائه می شود نیز قادر به برداشتن بار مالی از دوش اقشار آسیب دیده و بیکار شده نیست.بیکاران کرونایی با گذشت چندین ماه هنوز تعیین تکلیف نشده اند و به دلیل نبود بانک اطلاعاتی درست بسیاری از آنها از دریافت بیمه بیکاری جا ماندند. دولت در این چندماه باید تلاش می کرد تسهیلاتی بلندمدت را برای اقشار مختلف بسته به میزان خساراتی که به آنها وارد شده است اختصاص دهد و سردرگم عمل نکند. الگوهایی که در کشورهای دیگر برای حمایت از کسب و کارهای کرونا زده و مردم در نطر گرفته شد نشان می دهد دولت ها با اختصاص بودجه های بحران توانسته اند این شرایط را تحت کنترل درآورند.

به عنوان مثال توجه دولت و بانک مرکزی به تعویق اقساط بانکی خوب است اما کافی نیست. چرا که برخی بانک ها در روزهای اخیر نشان دادند اهتمامی به تبعیت از مصوبات بانک مرکزی ندارند و با بردشت های مستقیم از حساب های مردم به دنبال برداشت اقساط خود هستند. لزوما همه بانک ها از بخش نامه ها تبعیت نمی کنند یا برخی با بهانه گیری هایی که هنوز بخش نامه ای به ما ابلاغ نشده از انجام دستورات سرپیچی می کنند.