به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایسنا , ابوالفضل بجانی درباره وضعیت ورزش در مدارس ایران با توجه به اهمیت آن، اظهار کرد: در زمینه ورزش در مدارس کارهای بزرگی انجام شده ولی این زحمات در مقابل با نیازهای جامعه کافی نیست و باید تلاشهای فراوانی در این راستا انجام شود.
او با انتقاد از کمبود معلم ورزش در مدارس، گفت: معتقدم با اینکه آموزش و پرورش معلمان تربیت بدنی زیادی را جذب کرده است ولی این مقدار نیرو کافی نبوده و شاهد آن هستیم که معلم غیر ورزشی در زنگ ورزش حضور پیدا میکنند و این موضوع به غیر مهم بودن امر ورزش در مدارس اشاره دارد.
این استاد دانشگاه، خاطر نشان کرد: نبودن معلمان کافی به دانشآموزان القا میکند که ورزش امری مهم و ضروری نیست، علاوه بر این مشکلاتی از جمله نبودن ساعات کافی برای ورزش در مدارس وجود دارد که با توجه به فعالیتهای کم بدنی که در سطح جامعه مشاهده میشود نیاز است که این تحرک و فعالیت را در مدارس تقویت کنیم.
او با بیان اینکه فضای ورزشی در مدارس نقش مهمی دارد، تاکید کرد: متأسفانه در تمامی مدارس کشور امکانات خوبی نداریم. شاید در چند شهر بزرگ اوضاع کمی خوب باشد ولی در شهرهای دیگر شاهد آن هستیم که فضای مطلوب برای ورزش در مدارس وجود ندارد و باید فضاهای ایده آل ورزشی را برای ورزش دانشآموزان در تمامی مدارس ایجاد کنیم و شاهد هستیم که بعضی از مسئولان دنبال عکس و مستند سازی هستند و دلسوزانه برای پیشرفت ورزش تلاش نمیکنند.
بجانی درباره المپیاد ورزشی در مدارس، یادآور شد: به اعتقاد من هر پدیده انسانی نکات مثبت و منفی دارد. المپیاد ورزشی باعث نشاط در مدارس میشود و به دانشآموزان انگیزه میدهد که خود را در آن مسابقات نشان دهند که این باعث افزایش روحیه آنان میشود ولی من مخالف المپیاد ورزشی هستم زیرا وقتی که بر رقابت و مسابقه تاکید زیادی میشود، اصلاً هدف و رسالت ورزش در مدارس فراموش میشود و همچنین به جای حضور همگی دانش آموزان یک عده خاصی در آن مسابقات شرکت میکنند. در قانون المپیاد ورزشی آمده است که باید این مسابقات خارج ساعات مدرسه انجام شود ولی شاهد آن هستیم که در زنگ ورزش این مسابقات برگزار میشود و حق دیگر دانشآموزان که در آن مسابقه شرکت نمیکنند ضایع میشود.
او همچنان افزود: ایراد دیگری که میتوان به المپیاد ورزشی گرفت این است که به جای اینکه الفبای ورزش را در دانش آموزان نهادینه کند، بحث رقابت را میان میکشد و مدالآوری را برجسته میکند که این کار مخصوصاً در دورهی ابتدایی میتواند ضربه بزرگی به دانشآموزان بزند.
بجانی گفت: ورزش مدارس به عنوان هویت مستقل شناخته نمیشود و زیر مجموعههای بخش فوق برنامههاست و همین موضوع باعث میشود استعدادها به شکوفایی نرسند و همچنین ورزش را در مدارس در درجه دوم اهمیت خود قرار دهد. اگر الفبای ورزش در مدارس به درستی آموزش داده شود خواهیم دید که مشکلات و ناهنجاریهای قامتی، چاقی، افسردگی و … کاهش مییابد. اگر ورزش نهادینه شود حتی بعد از دوران مدرسه هم افراد جامعه ورزش میکنند و این مانند خواندن و نوشتن است و این نهادینه کردن ورزش بسیار مهم است و میتواند مشارکت مردم را در ورزش زیاد کند.
او در پایان خاطرنشان کرد: کمبود معلمین متخصص و دلسوز، کمبود امکانات و برنامهریزی مسابقات رقابت محور باعث شده از وضع مطلوب فاصله بگیریم و تمام این تقصیر هم نمیتوان بر دوش آموزش و پرورش انداخت و باید تمام ارگانها به آموزش و پرورش در این امر یاری کنند تا به امید خدا بتوانیم از فقر حرکتی که جامعه به وجود آمده است نجات پیدا کنیم.
دکتر بجانی: ورزش در مدارس به بحران رسیده است
دکترای مدیریت ورزش معتقد است که در زمینه ورزش مدارس، تلاشها کافی نبوده و نیازمند تلاشهای بیشتر هستیم.