خیابان منوچهری را با طمانینه پیش می رویم، همراه با عکاسمان، آرام و شمرده گام بر می داریم و درختهای بلند بالا و کهنسال را شماره می کنیم و از تک بناها و آثاری که گذشته شیراز را یادآوری می کند، لذت می بریم، تا پشت در عمارت جمشیدی، وعدگاهمان با استاد معمار.!
به گزارش کسب و کار نیوز، بساط مصاحبه را جمع کرده و عمارت جمشیدی را بار دیگر نظاره میکنیم، اینبار نگاهمان کمی عمیقتر است؛ بنایی فاخر و ارزشمند که به نگاهت طراوت و به دلت شادی می بخشد؛ استاد معمار شهر را به خدا میسپاریم و راهی کوچه پس کوچهای که از آن آمده بودیم می شویم….
انتهای پیام