اثری ۸۰۰۰ ساله که هوش از سر می‌برد

به گزارش کسب و کار نیوز، تپه های باستانی شهرستان نقده هرچند شناخته شده و نیاز به معرفی ندارد اما شاید آشنا شدن با محل زندگی مردمان بدور از تکنولوژی در هزاره ششم قبل میلاد تجربه جالبی باشد.

تپه باستانی حسنلو با قدمت ۸۰۰۰ ساله در میان جلگه‌ای سرسبز به نام سلدوز معروف است  و در کنار قریه‌ای به همین نام قرار دارد. تپه‌ی باستانی حسنلو یکی از مهم‌ترین اماکن باستانی و تاریخی ایران بشمار می‌رود و باستان‌شناسان ایرانی و خارجی معتقدند این تپه در ده دوره مورد سکونت قرار گرفته است و دوره دهم که قدیمی ترین دوره سکونت حسنلو بحساب می آید مربوط به هزاره ششم تا هزاره سوم ق.م است.

از دوره چهارم سکونت  در حسنلو یعنی در هنگام وقوع آتش سوزی بزرگ تا دوره هفتم  سکونت ۲۲۰۰ سال پیش آتش سوزی آثار ساختمانی بدست آمده است که دلالت برسکونت افراد در تپه دارد. دوره هفتم بین ۲۵۰۰تا ۳۰۰۰ق.م است که در این دوره  از ابزار مفرغی استفاده  می‌شد. دوره ششم بین ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ ق.م و دوره پنجم ۱۳۰۰ق.م است. از دوره پنجم سکونت در این تپه ظروف سفالی خاکستری رنگی بدست آمده است.

در دوره چهارم ۱۳۰۰ تا ۸۰۰ ق.م همان دوره آتش‌سوزی بزرگ است که در این دوره تمدن بسیار درخشانی در حسنلو وجود داشته و ساختمان‌های آن از سنگ ساخته شده است؛دوره چهارم حسنلو مهمترین دوره فرهنگی تپه به شمار می‌آید و دژ نظامی و سه تالار بزرگ ستون دار از عمده ترین واحدهای ساختمانی مکشوفه در این دوره هستند.

دور تا دور قلعه را دیواری به قطر سه متر و ارتفاع هفت متر فراگرفته بود و در فاصله سه متری از باروی قلعه، برج‌های مربعی شکل به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر ساخته شده  و بخشی از آن از بارو بیرون زده بود.

در مرکز دژ حسنلو یک حیاط چند ضلعی نامنظم ساخته شده و دورتادور این حیاط را تالار های ستوندار، ایوان های دراز  و اتاق های کوچک و بزرگ تشکیل می‌دهند. در انتهای جنوبی حیاط قربانگاه، در قسمت غربی حیاط، حدود ۱۵ باب اتاق بزرگ و کوچک وجود داشته و در انتهای شمالی آن چند لوح سنگی به ارتفاع سه مترو بدون هیچ علامتی دیده می شود؛ بناهای شمالی حیاط مرکزی گویای جایگاه ویژه زنان و کنیزان بوده ‌است، چون در این قسمت مقدار زیادی جعبه‌های ویژه نگهداری وسایل آرایشی چون سرمه دان و وسمه دان استخوانی یافت شده ‌است.

در دژ حسنلو، واحدهای دیگری به صورت پراکنده و جدا از حیاط مرکز کشف شده است و متاسفانه در تمامی اکتشافاتی که در این اثر تاریخی انجام شده کتیبه خطی کشف نشده و این امر موجب بی‌اطلاعی محققان از زبان  و مذهب مردمان آن ادوار شده است. آثار مکشوفه از حفاری‌های باستان شناسی، اشیای سفالی، اشیای مفرغی و اشیای طلایی است.

کاوشهای گوناگونی در این تپه صورت گرفته و حاصل آن کشف ابزار و ادوات جنگی همچون شمشیر، خنجر، نیزه، سرنیزه‌هایی از جنس مفرغ و آهن به همراه هزاران ظروف سفالی و اشیای استخوانی سنگی سفالی، شیشه‌ای و فلزی گوناگون است که در موزه‌ها ایران باستان، آذربایجان، آمریکا، فرانسه و دیگر کشورهای جهان نگهداری می شوند و امامعروف ترین این اشیا جام حسنلو است در موزه ایران باستان تهران نگهداری می شود.

جام حسنلو در تابستان ۱۹۵۸ میلادی به وسیله رابرت دایسون از تپه حسنلو کشف شد. این جام یک پارچه طلایی بیست سانتی متر بلندی  و بیست سانتی متر قطر داردجام طلایی حسنلو بیش از حد پرکار و از هرگونه ترکیب مجللی به دور است، همه نقشها به وسیله یک نوار تسمه ای در بالا و یک تسمه در پایین محدود شده‌اند و نقش های آن در یک یا دو ردیف که تنها با خط زمینه فرضی تقسیم شده اند ترکیب یافته‌اند.

انتهای پیام