نعمت احمدی در گفتوگو با ایسنا با بیان اینکه قانون مولفان و مصنفان مصوب سال ۱۳۴۶ در حوزه تولیدات فکری امروزه دیگر معنای سابق را ندارد، اظهار کرد: ما در حوزه مالکیت تولیدات فکری نیاز به قانونگذاری جدید داریم. ما در ایران کپی رایت نداریم و مقررات آن نسبت به آثار خارج از کشور نیز در کشور ما حاکم نیست. در مورد آثار داخل کشور نیز مساله مهم این است که به دلیل پیشرفت تکنولوژی به راحتی می توان کل آثار فکری و تالیفی یک نفر در عرصه تولیدات صوتی و تصویری را تصاحب کرد.
این وکیل دادگستری با تاکید بر لزوم بازنگری در قوانین مربوط به مالکیت فکری، گفت: با توجه به تغییرات ساختاری در تکنولوژی می توان گفت در گذشته انحصار تکنولوژی وجود داشت و تنها امکان برای سوءاستفاده از یک اثر کپی کردن آن بود، در حالی که امروز به راحتی میتوان یک اثر را رایت کرد و کافی است نسخه ای از آثار تولید شده داشته باشی و آن را نمونه برداری کنی، کسی هم نمی تواند کاری کند؛ در نتیجه ما نیاز داریم با تکیه بر تکنولوژی جدید قانونگذاری کنیم و بررسی کنیم که چه چیزی را میتوان انحصار دانست و به چه طریقی از انحصار سوء استفاده میشود.
وی تمام آثار صوتی، تصویری و تالیفی را از مصادیق مالکیت فکری دانست و عنوان کرد: بخشی در اداره ثبت وجود دارد که آثاری مانند برندها، نقاشی ها و خیلی موارد دیگر را می توان در آنجا به ثبت رساند. آثار صوتی و تصویری نیز در وزارت فرهنگ و ارشاد به ثبت می رسند و به راحتی با مراجعه به این سازمان می توان اثر مورد نظر را ثبت کرد.
احمدی با بیان اینکه آثار ثبت شده باید مبدعانه و برخواسته از نوآوری باشد، تصریح کرد: ابداعات و تولیدات باید برای اولین بار خلق شده و انحصاری باشد و در اداره ثبت شرکت ها به اسم فرد ثبت شود تا فرد بتواند در آینده نسبت به آن ادعای مالکیت داشته باشد. باید برای آثار انحصاری ای مانند صدا، نقاشی یا موسیقی که یک نمونه هستند مجوز گرفته شود، اما برخی از آثار هستند که ابداع و نوآوری محسوب نمی شوند و تا حدودی شکل تقلید دارند، در مورد این آثار اگر به نوعی نوآوری در تقلید وجود داشته باشد که آن را به یک اثر منحصر و مستقل تبدیل کند نیز باید به نام فرد ثبت شود.
این وکیل دادگستری افزود: برای مثال آقایانی مانند تناولی، احصایی و یا شیرازی نقاشی خط را ابداع کردند اما این ابداعات به معنای انحصار برای این افراد نیست و صرفا آن اثر به آنها تعلق دارد. نوآوری تولیدی نیست بلکه ذوقی است و مالکیت ایجاد نمی کند. عرصه هنر یک عرصه پردامنه است و خیلی در عرصه هنر نباید احساس مالکیت وجود داشته باشد مگر در مورد آن اثر تولیدی. لبخند ژکوند متعلق به داوینچی است اما اگر ۱۰۰ نمونه از روی آن کپی شود نمیتوان گفت چرا کپی کردی؟ اثر اصلی اهمیت دارد.
وی در پایان دادگستری را تنها مرجع قضایی رسیدگی به تمام دعاوی دانست و خاطرنشان کرد: در مورد اختلافات مربوط به آثار مالکیت معنوی موضوع با عناوینی مانند سرقت معنوی و یا سرقت ادبی طرح می شود و مورد رسیدگی قرار می گیرد.
انتهای پیام