سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرایی
پروژه هوشمندسازی کارت‌های ملی امسال اجرایی شد و در مراحل اول متقاضیان باید با مراجعه حضوری و گرفتن وقت ثبت‌نام از دفاتر ارائه‌دهنده این خدمات اقدام به تعویض کارت‌های ملی می‌کردند. به گزارش کسب و کار نیوز این طرح پس از مدتی که از اجرای آن گذشت، به دلیل مشکلاتی که با مراجعه حضوری برای مردم و دفاتر ارائه‌کننده خدمات به وجود آورد به طرح ثبت‌نام اینترنتی تغییر یافت و متقاضیان را وادار به مراجعه به سامانه‌ای کرد که هزاران مشکل در رابطه با آن وجود داشت. نخستین مشکل سایت ثبت نام کارت ملی هوشمند است که پاسخگوی حجم متقاضیان نیست. مشکل دیگر هزینه‌ای است که شهروندان به اجبار باید برای دریافت کارت ملی هوشمند خود پرداخت کنند. به گفته سخنگوی سازمان ثبت‌احوال، هزینه دریافت کارت ملی هوشمند ۳۱ هزار تومان است که از این مبلغ ۲۰ هزار تومان به خزانه دولت واریز می‌شود. با یک حساب سرانگشتی، اگر قرار باشد ۶۰ میلیون نفر ۲۰ هزار تومان به حساب دولت واریز کنند، در مجموع مبلغ ۱,۲۰۰ میلیارد تومان خواهد شد. کدام قانون و مقرراتی شهروندان کشور را ملزم می‌کند که برای دریافت کارت شناسایی اولیه خود – آن هم کارتی که برای چندمین بار نمونه مشابه آن صادر می‌شود – به اجبار مبلغی را پرداخت کنند؟ توضیح اینکه رقم مذکور صرفاً مبلغی است که به گفته سازمان ثبت‌احوال به حساب دولت واریز می‌شود. مردم برای دریافت کارت ملی حداقل مبلغ ۳۱ هزار تومان پرداخت خواهند کرد که با توجه به گزارش برخی تخلفات و نیز هزینه‌های جانبی، بسیار بیشتر از این رقم نیز خواهد شد. مورد دیگر این است که با وجود مشکلاتی که در این رابطه وجود دارد، شاهد هستیم که اولتیماتومی در این رابطه داده‌اند که اگر تا پایان اسفندماه متقاضیان اقدام به ثبت‌نام و طی مراحل لازم برای دریافت کارت ملی هوشمند نکنند دیگر مهلتی برای تمدید در نظر گرفته نخواهد شد. مسئولان امر باید برای انجام چنین طرح‌های ملی که قطعاً برای اجرای آن در روز‌های پایانی مشکلاتی به وجود می‌آید، پشتیبانی‌های لازم را داشته باشند و حتی روش‌هایی را ایجاد کنند که مردم به سهولت برای دریافت کارت ملی هوشمند اقدام کنند. در همین راستا، با توجه به قطع بودن سامانه، بسیاری از کاربرانی که خواهان ثبت‌نام در منازل و درگاه‌های اینترنتی بودند با مشکل برخورد کرده‌اند و نمی‌توانند به سامانه کارت ملی هوشمند دسترسی پیدا کنند. سیف‌ا… ابوترابی، سخنگوی سازمان ثبت‌احوال اخیراً برای چندمین بار بر اینکه دریافت کارت ملی هوشمند برای همه ایرانیان بالای ۱۵ سال الزامی است، تاکید کرده است. به گفته مقام‌های این سازمان، آخرین مهلت ثبت‌نام برای کارت‌های ملی هوشمند پایان سال ۹۶ است و از همین رو همه امکانات برای اتمام ثبت‌نام افرادی که هنوز این کار را انجام نداده‌اند، بسیج شده است.
اجرای آزمون و خطای شکست‌خورده ارائه اینترنتی خدمات به مردم
ابراهیم اصلانی، کارشناس فناوری اطلاعات
به طور کلی ارائه خدمات از طریق اینترنت و در فضای مجازی به دلیل زیرساخت‌های ناقص و ضعیفی که وجود دارد، امکان‌پذیر نیست. این آزمون و خطا برای چندمین بار است که پیاده می‌شود و نتیجه‌ای جز سرگردانی متقاضیان و مردم نداشته است. البته همگام‌سازی کشور با استانداردها و روش‌های نوینی که در سراسر دنیا اجرا می‌شود بد نیست، اما به شرط آنکه زیرساخت و امکانات آن نیز فراهم شود. نمونه این شکست‌ها را می‌توان به اجرای حراج‌های سایت‌های اینترنتی طی دو ماه گذشته اشاره کرد که در دقایق اولیه این حراج‌ها به دلیل نبود ساختار و زیرساخت کافی و ناتوانی پذیرش این تعداد مراجعه‌کننده از دسترس خارج شد. البته نمونه‌های بسیاری در این رابطه وجود دارد که در حال حاضر ثبت‌نام اینترنتی کارت ملی هوشمند را داریم. تا قبل از اعلام ثبت‌نام اینترنتی سیل مراجعه‌کنندگان را در دفاتر ارائه‌دهنده این خدمات داشته‌ایم که خود آن موضوع بسیار تاسف‌برانگیز بوده، چراکه ثابت شد که حتی درباره ابتدایی‌ترین روش ارائه خدمات به مردم مشکل وجود دارد. با مراجعه به دفاتر مشاهده می‌شد که جمعیت بسیار زیادی در انتظار دریافت نوبت ثبت‌نام بودند و متأسفانه مسئولان ارائه‌دهنده خدمات ثبت‌نام نیز در برخی موارد در جایگاه خودشان حضور پیدا نمی‌کردند و عملیات ثبت‌نام کندتر انجام می‌شد. البته مشکلات و ایرادات بسیاری در این رابطه وجود داشته و دارد که دریافت وجه ثبت‌نام یکی از موارد مورد اعتراض بسیاری از مردم است. در حال حاضر، اما شاهد هستیم که هر روز سایت ثبت‌نام از دسترس خارج است و جای بسی تعجب دارد که با وجود این شرایط و آگاهی در رابطه با عدم وجود زیرساخت‌های مناسب در این رابطه اولتیماتوم در رابطه با پایان مهلت ثبت‌نام را هم داریم. حتی این موارد را در نظر نگرفته‌اند که شاید در روستایی کسانی باشند که دسترسی به اینترنت روستایی نداشته باشند و برای ثبت‌نام به مشکلات بسیاری برخورد کنند. البته دولت معتقد است در پروژه اینترنت روستایی به اکثر قریب به اتفاق روستاها اینترنت داده است، اما در حال حاضر بسیاری از روستاها فاقد امکانات دسترسی به اینترنت هستند و برای ثبت‌نام باید با طی کردن راه زیادی به شهرهای اطراف مراجعه کنند یا به روستاهایی که به گفته دولت، خدمات اینترنت روستایی را دریافت کرده‌اند. البته هنگام مراجعه در صورت در دسترس بودن سایت این مورد هم دیده می‌شود که برای تمام متقاضیان یکسان گزارش شده و آن هم مشکل پر بودن ظرفیت برای ثبت‌نام اینترنتی کارت هوشمند است که به دفعات این مورد مشاهده می‌شود و متقاضی را از این فرایند معیوب و مشکل‌دار منصرف می‌کند. مسئولان دست‌اندرکار هر روز مصاحبه‌های زیادی را درباره افزایش ظرفیت سامانه ثبت‌نام انجام می‌دهند که تا به این لحظه این اتفاق عملیاتی نشده و مشکلات همچنان ادامه دارد. به طور کلی تعویض کارت ملی پروژه‌ای قابل تأمل است، چراکه با دریافت هزینه‌هایی از مردم برای ارائه خدمات تعویض کارت ملی هوشمند این موضوع در ذهن تداعی می‌شود که دولت هرگاه در بودجه کاهش دارد یا کمبود در درآمدها مشاهده می‌کند به فکر جبران آن می‌افتد و پروژه‌ای درآمدزا را برای خود کلید می‌زند که علاوه بر داشتن بار مالی برای مردم سرگردانی آنها را به دنبال دارد و میلیاردها تومان را در جیب دولت می‌ریزد. هنگامی که برای ارائه خدمات به مردم مبلغی در ازای آن در نظر گرفته می‌شود انتظارها بر این است که ارائه خدمات به نحو احسن انجام شود، نه اینکه سرگردانی و سردرگمی برای مردم به وجود آید. این در حالیست که مقرر شده کارت‌های جدید ملی که هوشمند هستند را نیز پس از چند سال به این دلیل که صورت فرد مورد نظر تغییر خواهد کرد تعویض خواهند کرد. اینجا این سوال پیش می‌آید که مردم باید چند بار اسناد هویتی خود را تعویض کنند؟ آیا فکری اصلاً پشت این اقدامات وجود دارد یا اصل هدف درآمدزایی از جیب مردم است؟
ابراهیم اصلانی، کارشناس فناوری اطلاعات
به طور کلی ارائه خدمات از طریق اینترنت و در فضای مجازی به دلیل زیرساخت‌های ناقص و ضعیفی که وجود دارد، امکان‌پذیر نیست. این آزمون و خطا برای چندمین بار است که پیاده می‌شود و نتیجه‌ای جز سرگردانی متقاضیان و مردم نداشته است. البته همگام‌سازی کشور با استانداردها و روش‌های نوینی که در سراسر دنیا اجرا می‌شود بد نیست، اما به شرط آنکه زیرساخت و امکانات آن نیز فراهم شود. نمونه این شکست‌ها را می‌توان به اجرای حراج‌های سایت‌های اینترنتی طی دو ماه گذشته اشاره کرد که در دقایق اولیه این حراج‌ها به دلیل نبود ساختار و زیرساخت کافی و ناتوانی پذیرش این تعداد مراجعه‌کننده از دسترس خارج شد. البته نمونه‌های بسیاری در این رابطه وجود دارد که در حال حاضر ثبت‌نام اینترنتی کارت ملی هوشمند را داریم. تا قبل از اعلام ثبت‌نام اینترنتی سیل مراجعه‌کنندگان را در دفاتر ارائه‌دهنده این خدمات داشته‌ایم که خود آن موضوع بسیار تاسف‌برانگیز بوده، چراکه ثابت شد که حتی درباره ابتدایی‌ترین روش ارائه خدمات به مردم مشکل وجود دارد. با مراجعه به دفاتر مشاهده می‌شد که جمعیت بسیار زیادی در انتظار دریافت نوبت ثبت‌نام بودند و متأسفانه مسئولان ارائه‌دهنده خدمات ثبت‌نام نیز در برخی موارد در جایگاه خودشان حضور پیدا نمی‌کردند و عملیات ثبت‌نام کندتر انجام می‌شد. البته مشکلات و ایرادات بسیاری در این رابطه وجود داشته و دارد که دریافت وجه ثبت‌نام یکی از موارد مورد اعتراض بسیاری از مردم است. در حال حاضر، اما شاهد هستیم که هر روز سایت ثبت‌نام از دسترس خارج است و جای بسی تعجب دارد که با وجود این شرایط و آگاهی در رابطه با عدم وجود زیرساخت‌های مناسب در این رابطه اولتیماتوم در رابطه با پایان مهلت ثبت‌نام را هم داریم. حتی این موارد را در نظر نگرفته‌اند که شاید در روستایی کسانی باشند که دسترسی به اینترنت روستایی نداشته باشند و برای ثبت‌نام به مشکلات بسیاری برخورد کنند. البته دولت معتقد است در پروژه اینترنت روستایی به اکثر قریب به اتفاق روستاها اینترنت داده است، اما در حال حاضر بسیاری از روستاها فاقد امکانات دسترسی به اینترنت هستند و برای ثبت‌نام باید با طی کردن راه زیادی به شهرهای اطراف مراجعه کنند یا به روستاهایی که به گفته دولت، خدمات اینترنت روستایی را دریافت کرده‌اند. البته هنگام مراجعه در صورت در دسترس بودن سایت این مورد هم دیده می‌شود که برای تمام متقاضیان یکسان گزارش شده و آن هم مشکل پر بودن ظرفیت برای ثبت‌نام اینترنتی کارت هوشمند است که به دفعات این مورد مشاهده می‌شود و متقاضی را از این فرایند معیوب و مشکل‌دار منصرف می‌کند. مسئولان دست‌اندرکار هر روز مصاحبه‌های زیادی را درباره افزایش ظرفیت سامانه ثبت‌نام انجام می‌دهند که تا به این لحظه این اتفاق عملیاتی نشده و مشکلات همچنان ادامه دارد. به طور کلی تعویض کارت ملی پروژه‌ای قابل تأمل است، چراکه با دریافت هزینه‌هایی از مردم برای ارائه خدمات تعویض کارت ملی هوشمند این موضوع در ذهن تداعی می‌شود که دولت هرگاه در بودجه کاهش دارد یا کمبود در درآمدها مشاهده می‌کند به فکر جبران آن می‌افتد و پروژه‌ای درآمدزا را برای خود کلید می‌زند که علاوه بر داشتن بار مالی برای مردم سرگردانی آنها را به دنبال دارد و میلیاردها تومان را در جیب دولت می‌ریزد. هنگامی که برای ارائه خدمات به مردم مبلغی در ازای آن در نظر گرفته می‌شود انتظارها بر این است که ارائه خدمات به نحو احسن انجام شود، نه اینکه سرگردانی و سردرگمی برای مردم به وجود آید. این در حالیست که مقرر شده کارت‌های جدید ملی که هوشمند هستند را نیز پس از چند سال به این دلیل که صورت فرد مورد نظر تغییر خواهد کرد تعویض خواهند کرد. اینجا این سوال پیش می‌آید که مردم باید چند بار اسناد هویتی خود را تعویض کنند؟ آیا فکری اصلاً پشت این اقدامات وجود دارد یا اصل هدف درآمدزایی از جیب مردم است؟
