سرمقاله
که شکوفا نشدن آنها تا امروز، کمی عجیب به نظر میرسد، اما برای اهالی کسبوکار و آگاهان به اصول صادرات و واردات و تجارت، روشن است که شکوفا نشدن ظرفیتهای تجاری بین دو کشور دلایل مشخصی داشته است.
به گزارش کسب وکار نیوز ، تجارت ایران و روسیه را باید عرصه فرصتها نام گذاشت و همچنین عرصه غفلتها. برخی ظرفیتهای تجاری بین ایران و روسیه – همچون نیاز بازار روسیه به محصولات غذایی ایران – آنقدر جذاب است که شکوفا نشدن آنها تا امروز، کمی عجیب به نظر میرسد، اما برای اهالی کسبوکار و آگاهان به اصول صادرات و واردات و تجارت، روشن است که شکوفا نشدن ظرفیتهای تجاری بین دو کشور دلایل مشخصی داشته است.
که شکوفا نشدن آنها تا امروز، کمی عجیب به نظر میرسد، اما برای اهالی کسبوکار و آگاهان به اصول صادرات و واردات و تجارت، روشن است که شکوفا نشدن ظرفیتهای تجاری بین دو کشور دلایل مشخصی داشته است.
به گزارش کسب وکار نیوز ، تجارت ایران و روسیه را باید عرصه فرصتها نام گذاشت و همچنین عرصه غفلتها. برخی ظرفیتهای تجاری بین ایران و روسیه – همچون نیاز بازار روسیه به محصولات غذایی ایران – آنقدر جذاب است که شکوفا نشدن آنها تا امروز، کمی عجیب به نظر میرسد، اما برای اهالی کسبوکار و آگاهان به اصول صادرات و واردات و تجارت، روشن است که شکوفا نشدن ظرفیتهای تجاری بین دو کشور دلایل مشخصی داشته است.
نخستین علت، نبود رغبت و تمایل و به بیان دیگر اراده سیاسی از سوی دو کشور خصوصا از سوی روسیه به گسترش همهجانبه مناسبات و به ویژه تعاملات اقتصادی بوده که این مساله طی سالهای اخیر با نزدیک شدن دیدگاههای راهبردی دو کشور، تا حد زیادی مرتفع شده است. لنگر دیگری که مانع حرکت پرشتاب توسعه تجارت بین ایران و روسیه شده، شفاف نبودن نقشه راه دو کشور در حوزه مبادلات کالایی است. به نظر میرسد برقراری نظام تعرفهای آزاد، مسیرهای حملونقلی کمهزینه و تکمیل بانکهای اطلاعاتی از توانمندیها، نیازها و نقاط مشترک، میتواند راهگشای تجار و بازرگانان دو کشور برای توسعه مناسبات باشد. همچنین راهاندازی کریدورهای اختصاصی مبادلاتی – اعم از حملونقلی و پولی و بانکی – طی سالهای طولانی روابط بین دو کشور مورد غفلت طرفین بوده و این در حالیست که رقبای ایران برای حضور در بازار روسیه از این امکان بهرهمند بودهاند. برقراری کریدور سبز بین دو کشور که مورد توافق روسای جمهور دو کشور قرار گرفت و به صورت پایلوت در حال اجراست و نیز پیوستن ایران به اتحادیه اوراسیا، که در مراحل نهایی قرار دارد، میتواند گامهای بزرگی برای جبران غفلتهای گذشته باشد. نکته دیگری که باید به آن اهتمام ورزیم ایجاد و تسهیل مناسبات مالی و بانکی از طریق نظام بانکی دو کشور است. شرایط تعاملات بانکی بین ایران و روسیه طی دو سال اخیر رشد بسیاری داشته، اما وضعیت کنونی هم برطرفکننده نیازهای رو به گسترش تجار دو کشور نیست. نکته پایانی در این مبحث این است که باز شدن گرههای تجارت بین ایران و روسیه با ارائه تصویر درست از روش فعالیت اقتصادی اعم از تولید یا تجارت در ایران برای علاقهمندان در روسیه است. متاسفانه فعالان اقتصادی روسیه تصویر روشنی از امکانات، ظرفیتها، قوانین و مقررات و نیازهای بازار ایران ندارند و این غفلت متوجه ما ست که نخواستیم یا نتوانستیم این تصویر را به آنها انتقال دهیم. کوتاه سخن اینکه اگر خواستار استفاده از ظرفیتهای بازار روسیه هستیم باید به این غفلتها پایان دهیم و تجار ایران در کنار دولت –چه به صورت انفرادی و چه در قالب تشکلها و اتحادیههای بخش خصوصی – رویکرد تازهای به بازار همسایه بزرگ شمالی
داشته باشند.