سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش ایسنا و به نقل از ژورنال indian j orthop، ا dhillon و همکاران، به روشن سازی نکات مربوط به بهبود احیا پس از جراحت ورزشی پرداختند و پیشرفت در این حوزه را ضرورتاً در امتداد با فیزیوتراپی ورزشی، پزشکی ورزشی و جراحی ارتوپدیک دانستند.
پروفایل درحال تغییر آسیب دیدن با ورزش، به علاوه محدودیت دسترسی به امکانات به منظور احیا در بیشتر مناطق در هند، یک نگرانی به شمار می‌آید. ورزشکاران حرفه‌ای دارای روش های محافظت کننده هستند. اما ورزشکاران سطح متوسط، اغلب از این امکانات بی بهره‌اند.
فاکتورهای کلیدی در پروتکل‌های موفق احیای جراحت ورزشی، شامل به کارگیری اساسنامه‌های مدرن احیا تحت نظارت مناسب، زمان بندی مناسب مداخلات جراحانه و نیاز به مصرف عوامل دارویی است. این پروتکل‌ها، روش تیمی را تاکید می‌کنند. طرح‌های مربوط به احیا توسط یک گروه متخصص با هدایت یک فیزیوتراپ آشنا باروش های ورزشی اجرا می‌شود.
چیزی که اغلب در کشورهای در حال توسعه از دست می‌رود، پشتیبان روانشناس و درک روشن دستور العمل های احیایی توسط ورزشکاران است. هدف اولیه، برگشت ایمن به ورزش و حداقل کردن خطر جراحت مجدد با بازگشت به ورزش است. این عمل شامل احیا در مراحل آسیب و روش های جدیدی است که به روشنی فاز حاد و مزمن آسیب را نشان می‌دهد. ارزیابی آسیب پذیر بودن ورزشکاران یک بخش تخصصی است و نیاز به معرفی در همه سطوح ورزشی را دارد. یک فاکتور کلیدی در همه اساسنامه‌های احیایی جراحت ورزشی، پیشگیری از جراحت است.
این بخش شامل حفظ داده‌ها توسط تیم‌ها یا مربیانی است که هنوز در هند به طور کامل گسترش نیافتند. به علاوه، آسیب و مشکلات متعاقب آن نیاز به درک جامع توسط ورزشکاران و مربیان آنها دارد. در این مقاله مروری، تلاش شده است که به برخی مسائل مهم و کاربردی در رابطه بهبود احیا پس از ورزش بپردازد.
