شایلی قرایی
انتظارات از صنعت کفش ایران با توجه به سابقه طولانیاش بسیار زیاد است. هر کشوری این سابقه فعالیت را در این صنعت داشت، در حال حاضر نام شناختهشدهای در بازارهای جهانی بود و ارزآوری بسیاری را برای اقتصاد رقم میزد، اما در ایران متاسفانه مشکلات فراوانی که بر سر راه تولید و ساخت کفش وجود دارد، موجب فراموش شدن سابقه درخشان این صنعت در کشور شده و کالاهای وارداتی در این بازار حرف اول را میزنند.
به گزارش کسب و کار نیوز، در این رابطه عضو کمیسیون مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه ایران در صنعت چرم جزو کشورهای صاحبنام جهان است، اظهار کرد: تقاضای داخلی به سمت محصولات وارداتی به ویژه چینی گرایش پیدا کرده است. غلاممحمد زارعی ادامه داد: نبود حمایت کافی و اشباع بازار از محصولات وارداتی موجب شده تولیدات داخلی فروش چندانی نداشته باشد. این عضو کمیسیون مجلس شورای اسلامی افزود: باید تلاش شود تمایل مردم به خرید جنس ایرانی افزایش یابد و از طرف دیگر محصولات بادوام، ارزان و با کیفیت مناسب در داخل تولید شود. زارعی تاکید کرد: با توجه به رویکرد اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولیدات داخلی باید از واردات کالاهایی که امکان تولید در داخل دارند، به طور جدی جلوگیری شود. البته بازار داخلی نیز باید متکی به تولیدات باکیفیت و ارزانقیمت باشد. این عضو کمیسیون مجلس شورای اسلامی گفت: این صنعت برای حضور در بازارهای جهانی نیاز به بازاریابی و تبلیغات وسیع دارد. محمدحسین تفرشی، یکی از فعالان سابق تولید کیف و کفش در استان تهران نیز با اشاره به واردات بیرویه کیف و کفش خارجی و تحمیل آسیبهای جدی به صنعت مذکور در پی وفور عرضه کفشهای ارزانقیمت چینی، گفت: بنده شخصا دو دهه پیش، بخشی از تولیدات خود را به کشورهای اروپایی صادر میکردم، اما در طول سالیان گذشته، کاهش قدرت خرید مردم آنچنان بنیه مالی کارگاههای تولیدی را تضعیف کرد که بسیاری از فعالان تولید کیف و کفش همچون بنده، اساسا امکان ادامه فعالیت را نداشتند تا چه رسد به اینکه تولیدات خود را روانه بازارهای اروپایی کنند. وی افزود: مشکلات مالی و اقتصادی مردم باعث شده ذائقه و گرایش عمومی به سمت انتخاب، گزینش و خرید کیفها و کفشهای ارزانقیمت چینی سوق پیدا کند که به تبع پیامد این عارضه در فلج شدن و تعطیلی و کاهش شدید ظرفیتهای تولیدی در بسیاری از کارگاههای تولید کیف و کفش مشهود است. تفرشی گفت: بسیاری از معضلات اقتصادی، صنعتی و تولیدی کشور، ریشه در تصمیمات غلط مسئولان و دستگاههای ذیربط و متولی دارد و آمریکا، انگلستان و هیچکدام از دشمنان قسمخورده این مرز و بوم در آن نقش ندارند، بلکه این وضعیت، حاصل بیتدبیری و تصمیمات غلط و غیرمنطقی است که اقتصاد، تولید و بازار را با چالشهایی اساسی مواجه ساخته است. این تولیدکننده سابق کیف و کفش ایرانی عنوان کرد: مصادیق این تصمیمات و رویههای غلط و نامیمون، به واردات بیرویه معطوف میشود که کشندهتر از دسیسهها و تحرکات شوم اقتصادی بسیاری از دشمنان این مرز و بوم است.
ضرورت مدیریت صادرات در صنعت کفش
سعید حیاتی، رئیس اتحادیه چرم طبیعی، مصنوعی و لوازم کفش تهران
در حال حاضر با مشکلات عدیدهای در کنار رکود فراگیر حاکم بر بازار اصناف مواجه هستیم و بخش عمده مشکلات ما به حوزه واردات برمیگردد. از یکطرف صحبت این است که تولید ملی را حمایت کنیم، از طرف دیگر میبینیم انواع کالاهای ترک به کشور وارد میشود. امروزه شرایط بدی بر بازار حاکم شده و متاسفانه برندهای ترک از پوشاک تا کفش در مترو و خیابانها فراوان است و زیره و رویه کفش را به اسم مواد اولیه وارد میکنند و این شکل جدید قاچاق کفش به بازار داخلی است. همچنین این جریان تخریبی ضربات جبرانناپذیری به بدنه تولید ملی وارد میکند. این در حالیست که تجهیزات و ماشینآلات مورد نیاز صنعت کفش نیز متعلق به چند سال گذشته است و تولیدکنندگان به دلیل نبود بسترهای حمایتی و تشویقی تمایلی به تهیه و نوسازی تجهیزات مورد نیازشان ندارد. دولت و نهادهای ذیربط باید حمایتهای لازم را از تولیدکنندگان داشته باشند. در حال حاضر واحدهای کوچک و کارگاههای تولیدی به صورت پراکنده در مناطق مختلف کشور قرار دارند که بهتر است ساماندهی شوند. از سوی دیگر همواره تاکید شده است که اجناس مشابه تولید داخل نباید وارد کشور شود، اما درست در نقطه مقابل نه به شکل قاچاق، بلکه قانونی این برندها وارد کشور میشود و شکل واردات قاچاق این دست کالاها کنار رفته و قانونی شده است. اگر گمرک در این رابطه میخواهد تصمیماتی را اتخاذ کند باید تصمیمات درست بگیرد. گمرک از اتحادیهها و از فعالان اقتصادی استعلام بگیرد، نه اینکه به تنهایی عمل کند و اجازه واردات لوازم اولیه کفش را بدهد که هیچ فرقی با قاچاق ندارد. گمرک باید از اتحادیه سوال کند که مواد اولیه صنعت شما چه چیزهایی است و بعد اجازه واردات بدهد، گمرک که از این جزئیات اطلاعی ندارد و باید از ما اطلاعات بگیرد. همچنین هزینه گمرکی کالاهای مشابه تولید داخل باید بالا باشد تا کسی جرات واردات این کالاها را نداشته باشد و از طرفی هم تولیدکننده داخلی ضربه نخورد. در حال حاضر لوازم اولیه کفش، زیره و رویه کفش نیست که به اسم لوازم اولیه وارد میکنند. لوازم اولیه کفش چرم مصنوعی منگنه، یراقآلات، نخ و… است. این دست لوازم واسطهای هستند. به طور مثال صرف نمیکند ما منگنه را تولید کنیم، اشکال ندارد این دست وارد شود چون میآید بر محصول نهایی داخلی زده میشود، با واردات زیره و رویه کفش صنعت کفش داخل را نابود میکنیم. اما به طور کلی صنعت کفش ایران به دلیل داشتن بسترهایی مانند مواد اولیه پتروشیمی، چرم و زیره کفش دارای فرصتهای مناسبی برای ایجاد و کسب عنوان برندهای برتر جهانی است که با حمایت دولت و فراهم شدن بسترهای لازم، این مهم محقق میشود. اگر میخواهیم صنعت کشور رونق پیدا کند و تولید ملی از وضعیت فعلی خارج شود، باید به سراغ سیستم واردات برویم، زیرا روزنههای زیادی برای ورود کالاهای مشابه تولید داخل دارد که باید برطرف شود و باید در حمایت از تولید ملی گام برداریم.
ضرورت برندسازی در صنعت کفش
رسول شجری، رئیس اتحادیه کفاشان دستدوز
در حال حاضر بازار کفش با رکود شدیدی مواجه است و روز به روز به جای بهبود شرایط شاهد وخیمتر شدن اوضاع آن هستیم. این درحالیست که کفش کالایی است که قاچاق آن به راحتی انجام میشود و به اصطلاح قاچاقپذیر است که متاسفانه این مساله در کنار واردات بیرویه تاثیر نامطلوبی بر بازار گذاشته است.
موضوع قاچاق کالا در کشور بسیار جدی است و مقابله با این پدیده نیازمند همکاری تمامی ارگانهاست. البته باید فرهنگ استفاده از تولید داخل نیز بهبود یابد. این در حالیست که توانمندی تولیدکنندگان جهت تامین نیاز داخل غیرقابل انکار است، اما بین عرضه و تقاضا تناسب وجود ندارد و بهترین اقدام صادرات مازاد تولید است. تولیدات داخل قابلیت رقابت با برندهای مطرح دنیا را دارند، اما جو حاکم بر جامعه به گونهای است که تمایل مردم بیشتر به خرید کالای خارجی است.
اکثر تولیدکنندگان به دلیل تمایل بازار به جنس خارجی به اجبار برای جذب مشتری مارک غیر ایرانی روی تولیدات خود نصب میکنند که تنها راه مقابله با این امر برندسازی است. امروز واردات کفش از طریق مبادی رسمی چیزی حدود ۷ میلیون دلار و سهم قاچاق از این بازار نیم میلیارد دلار است.
انتظارات از صنعت کفش ایران با توجه به سابقه طولانیاش بسیار زیاد است. هر کشوری این سابقه فعالیت را در این صنعت داشت، در حال حاضر نام شناختهشدهای در بازارهای جهانی بود و ارزآوری بسیاری را برای اقتصاد رقم میزد، اما در ایران متاسفانه مشکلات فراوانی که بر سر راه تولید و ساخت کفش وجود دارد، موجب فراموش شدن سابقه درخشان این صنعت در کشور شده و کالاهای وارداتی در این بازار حرف اول را میزنند.
به گزارش کسب و کار نیوز، در این رابطه عضو کمیسیون مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه ایران در صنعت چرم جزو کشورهای صاحبنام جهان است، اظهار کرد: تقاضای داخلی به سمت محصولات وارداتی به ویژه چینی گرایش پیدا کرده است. غلاممحمد زارعی ادامه داد: نبود حمایت کافی و اشباع بازار از محصولات وارداتی موجب شده تولیدات داخلی فروش چندانی نداشته باشد. این عضو کمیسیون مجلس شورای اسلامی افزود: باید تلاش شود تمایل مردم به خرید جنس ایرانی افزایش یابد و از طرف دیگر محصولات بادوام، ارزان و با کیفیت مناسب در داخل تولید شود. زارعی تاکید کرد: با توجه به رویکرد اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولیدات داخلی باید از واردات کالاهایی که امکان تولید در داخل دارند، به طور جدی جلوگیری شود. البته بازار داخلی نیز باید متکی به تولیدات باکیفیت و ارزانقیمت باشد. این عضو کمیسیون مجلس شورای اسلامی گفت: این صنعت برای حضور در بازارهای جهانی نیاز به بازاریابی و تبلیغات وسیع دارد. محمدحسین تفرشی، یکی از فعالان سابق تولید کیف و کفش در استان تهران نیز با اشاره به واردات بیرویه کیف و کفش خارجی و تحمیل آسیبهای جدی به صنعت مذکور در پی وفور عرضه کفشهای ارزانقیمت چینی، گفت: بنده شخصا دو دهه پیش، بخشی از تولیدات خود را به کشورهای اروپایی صادر میکردم، اما در طول سالیان گذشته، کاهش قدرت خرید مردم آنچنان بنیه مالی کارگاههای تولیدی را تضعیف کرد که بسیاری از فعالان تولید کیف و کفش همچون بنده، اساسا امکان ادامه فعالیت را نداشتند تا چه رسد به اینکه تولیدات خود را روانه بازارهای اروپایی کنند. وی افزود: مشکلات مالی و اقتصادی مردم باعث شده ذائقه و گرایش عمومی به سمت انتخاب، گزینش و خرید کیفها و کفشهای ارزانقیمت چینی سوق پیدا کند که به تبع پیامد این عارضه در فلج شدن و تعطیلی و کاهش شدید ظرفیتهای تولیدی در بسیاری از کارگاههای تولید کیف و کفش مشهود است. تفرشی گفت: بسیاری از معضلات اقتصادی، صنعتی و تولیدی کشور، ریشه در تصمیمات غلط مسئولان و دستگاههای ذیربط و متولی دارد و آمریکا، انگلستان و هیچکدام از دشمنان قسمخورده این مرز و بوم در آن نقش ندارند، بلکه این وضعیت، حاصل بیتدبیری و تصمیمات غلط و غیرمنطقی است که اقتصاد، تولید و بازار را با چالشهایی اساسی مواجه ساخته است. این تولیدکننده سابق کیف و کفش ایرانی عنوان کرد: مصادیق این تصمیمات و رویههای غلط و نامیمون، به واردات بیرویه معطوف میشود که کشندهتر از دسیسهها و تحرکات شوم اقتصادی بسیاری از دشمنان این مرز و بوم است.
ضرورت مدیریت صادرات در صنعت کفش
سعید حیاتی، رئیس اتحادیه چرم طبیعی، مصنوعی و لوازم کفش تهران
در حال حاضر با مشکلات عدیدهای در کنار رکود فراگیر حاکم بر بازار اصناف مواجه هستیم و بخش عمده مشکلات ما به حوزه واردات برمیگردد. از یکطرف صحبت این است که تولید ملی را حمایت کنیم، از طرف دیگر میبینیم انواع کالاهای ترک به کشور وارد میشود. امروزه شرایط بدی بر بازار حاکم شده و متاسفانه برندهای ترک از پوشاک تا کفش در مترو و خیابانها فراوان است و زیره و رویه کفش را به اسم مواد اولیه وارد میکنند و این شکل جدید قاچاق کفش به بازار داخلی است. همچنین این جریان تخریبی ضربات جبرانناپذیری به بدنه تولید ملی وارد میکند. این در حالیست که تجهیزات و ماشینآلات مورد نیاز صنعت کفش نیز متعلق به چند سال گذشته است و تولیدکنندگان به دلیل نبود بسترهای حمایتی و تشویقی تمایلی به تهیه و نوسازی تجهیزات مورد نیازشان ندارد. دولت و نهادهای ذیربط باید حمایتهای لازم را از تولیدکنندگان داشته باشند. در حال حاضر واحدهای کوچک و کارگاههای تولیدی به صورت پراکنده در مناطق مختلف کشور قرار دارند که بهتر است ساماندهی شوند. از سوی دیگر همواره تاکید شده است که اجناس مشابه تولید داخل نباید وارد کشور شود، اما درست در نقطه مقابل نه به شکل قاچاق، بلکه قانونی این برندها وارد کشور میشود و شکل واردات قاچاق این دست کالاها کنار رفته و قانونی شده است. اگر گمرک در این رابطه میخواهد تصمیماتی را اتخاذ کند باید تصمیمات درست بگیرد. گمرک از اتحادیهها و از فعالان اقتصادی استعلام بگیرد، نه اینکه به تنهایی عمل کند و اجازه واردات لوازم اولیه کفش را بدهد که هیچ فرقی با قاچاق ندارد. گمرک باید از اتحادیه سوال کند که مواد اولیه صنعت شما چه چیزهایی است و بعد اجازه واردات بدهد، گمرک که از این جزئیات اطلاعی ندارد و باید از ما اطلاعات بگیرد. همچنین هزینه گمرکی کالاهای مشابه تولید داخل باید بالا باشد تا کسی جرات واردات این کالاها را نداشته باشد و از طرفی هم تولیدکننده داخلی ضربه نخورد. در حال حاضر لوازم اولیه کفش، زیره و رویه کفش نیست که به اسم لوازم اولیه وارد میکنند. لوازم اولیه کفش چرم مصنوعی منگنه، یراقآلات، نخ و… است. این دست لوازم واسطهای هستند. به طور مثال صرف نمیکند ما منگنه را تولید کنیم، اشکال ندارد این دست وارد شود چون میآید بر محصول نهایی داخلی زده میشود، با واردات زیره و رویه کفش صنعت کفش داخل را نابود میکنیم. اما به طور کلی صنعت کفش ایران به دلیل داشتن بسترهایی مانند مواد اولیه پتروشیمی، چرم و زیره کفش دارای فرصتهای مناسبی برای ایجاد و کسب عنوان برندهای برتر جهانی است که با حمایت دولت و فراهم شدن بسترهای لازم، این مهم محقق میشود. اگر میخواهیم صنعت کشور رونق پیدا کند و تولید ملی از وضعیت فعلی خارج شود، باید به سراغ سیستم واردات برویم، زیرا روزنههای زیادی برای ورود کالاهای مشابه تولید داخل دارد که باید برطرف شود و باید در حمایت از تولید ملی گام برداریم.
ضرورت برندسازی در صنعت کفش
رسول شجری، رئیس اتحادیه کفاشان دستدوز
در حال حاضر بازار کفش با رکود شدیدی مواجه است و روز به روز به جای بهبود شرایط شاهد وخیمتر شدن اوضاع آن هستیم. این درحالیست که کفش کالایی است که قاچاق آن به راحتی انجام میشود و به اصطلاح قاچاقپذیر است که متاسفانه این مساله در کنار واردات بیرویه تاثیر نامطلوبی بر بازار گذاشته است.
موضوع قاچاق کالا در کشور بسیار جدی است و مقابله با این پدیده نیازمند همکاری تمامی ارگانهاست. البته باید فرهنگ استفاده از تولید داخل نیز بهبود یابد. این در حالیست که توانمندی تولیدکنندگان جهت تامین نیاز داخل غیرقابل انکار است، اما بین عرضه و تقاضا تناسب وجود ندارد و بهترین اقدام صادرات مازاد تولید است. تولیدات داخل قابلیت رقابت با برندهای مطرح دنیا را دارند، اما جو حاکم بر جامعه به گونهای است که تمایل مردم بیشتر به خرید کالای خارجی است.
اکثر تولیدکنندگان به دلیل تمایل بازار به جنس خارجی به اجبار برای جذب مشتری مارک غیر ایرانی روی تولیدات خود نصب میکنند که تنها راه مقابله با این امر برندسازی است. امروز واردات کفش از طریق مبادی رسمی چیزی حدود ۷ میلیون دلار و سهم قاچاق از این بازار نیم میلیارد دلار است.