سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرایی
به دلیل واردات بی‌رویه در این بخش و بدتر از آن قاچاقی که هیچ نظارتی روی آن وجود ندارد، تولیدکنندگان داخلی یکی پس از دیگری عطای فعالیت در این صنعت را به لقای آن بخشیدند و واحدهای تولیدی خود را تعطیل کرده یا با کمترین ظرفیت به کار خود ادامه می‌دهند. این درحالیست که استمرار وضع موجود نتیجه‌ای جز نابودی ظرفیت‌های تولید داخلی و بیکار شدن هر چه بیشتر افراد و گروه‌های فعال در حوزه مذکور در پی نخواهد داشت.
به گزارش کسب و کار نیوز، بنابر آمار منتشرشده از کل پوشاک وارداتی به کشور فقط ۲۰ درصد به صورت رسمی و بقیه از طریق قاچاق وارد می‌شود. برای محدود شدن واردات کالای قاچاق، در مناطق آزاد نیز گمرک ایجاد شده که در تقویت تولید داخلی و کاهش واردات پوشاک موثر بوده است. ضمن اینکه انگیزه تولیدکنندگان داخلی هم برای ایجاد برند بیشتر شده و منجر به کاهش قاچاق شده است. رئیس انجمن صنایع پوشاک ایران در این باره گفته است که حجم واقعی پوشاک قاچاق در بازار کشور ۵ میلیارد دلار است. مجید افتخاری گفت: واردات رسمی پوشاک کشور در سال ۹۴، ۱۵میلیون دلار اعلام شده و این رقم در سال ۹۵ به ۶۰ میلیون دلار رسیده است. رئیس انجمن صنایع پوشاک ایران، بازار مصرف پوشاک در کشور را معادل ۱۲ میلیارد دلار دانست. افتخاری برندهای تقلبی را یکی دیگر از مشکلات عمده صنعت پوشاک در کشور عنوان کرد و افزود: طبق اعلام دبیر کارگروه بنیاد مد و لباس سال گذشته ۴۰۰ برند تقلبی در تهران شناسایی شده که تاکنون برای جلوگیری از فعالیت این برند‌ها هیچ‌گونه فعالیتی انجام نشده است.
با طرح‌های مقطعی امکان برخورد با قاچاق پوشاک ناممکن است
مصطفی شبانی، کارشناس حوزه اقتصاد نیز با اشاره به لزوم ارائه و پرداخت تسهیلات کم‌بهره به فعالان حوزه تولید پوشاک در کشور گفت: کمبود نقدینگی، رکود اقتصادی و قاچاق از مشکلاتی است که فعالیت در حوزه اشاره‌شده (تولید و پوشاک داخلی) را سخت و دشوار ساخته است.
وی افزود: هر از چند گاهی، طرح‌هایی برای برخورد و مقابله با فروش و توزیع البسه قاچاق در دستور کار قرار می‌گیرد، اما متاسفانه بعد از گذشت مدتی، مجددا شاهد انبوهی از محصولات غیرمجاز و قاچاق در بخش البسه و پوشاک هستیم.
شبانی گفت: تنها با یک بررسی میدانی در بازار پوشاک، این ادعا به روشنی قابل اثبات خواهد بود و این حجم از محصولات قاچاق، موید عدم توفیق شایسته و تعیین‌کننده در عرصه مقابله و مبارزه با البسه و پوشاک قاچاق است. وی در خاتمه یادآور شد: در صورت توجه مضاعف به دو عنصر تولید و اشتغال در عرصه پوشاک، می‌توان به موفقیت‌های بسیاری در بخش‌های اقتصادی و حتی صیانت و حفاظت از فرهنگ اصیل ایرانی-اسلامی دست یافت و با چنین اوصافی، لزوم اتخاذ تدابیر موثر و تمهیدات هوشمندانه برای حصول این امر، بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد.
پوشاک تولید داخل قابل رقابت با نمونه‌های خارجی خود است
ابوالقاسم شیرازی، رئیس اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران
پوشاک قاچاق از دغدغه‌های تولیدکنندگان پوشاک به حساب می‌آید، هرچند که میزان ورود غیرقانونی پوشاک به کشور کاهش پیدا کرده، اما اثرات آن هنوز وجود دارد. ورود پوشاک خارجی به کشور علاوه بر تخریب اقتصادی هجمه فرهنگی نیز دارد و در صورتی که روی ورود آن به کشور کنترل بیشتری شود، تولیدکنندگان داخلی می‌توانند از این موضوع بهره ببرند. بخشی از پوشاک خارجی که در بازار عرضه می‌شود و متقاضی دارد، باید به‌صورت برند به کشور وارد شود. هرچند درباره ورود پوشاک برند تقلباتی وجود دارد که در این ارتباط مرکز امور اصناف و بازرگانان وزارت صنعت در حال ساماندهی برندهای پوشاک تقلبی است. چشم‌انداز خوبی برای تولید پوشاک باکیفیت در کشور مشاهده می‌شود و پوشاک تولید داخلی از لحاظ کیفیت قابل رقابت با نمونه‌های خارجی خود است، اما باید اذعان داشت که سایر کشورها برای عرضه پوشاک خود اقدام به تبلیغات کرده و حتی در ایران برای خود نمایشگاه برپا می‌کنند. در بخش تولید پوشاک کشور نیاز داریم که دولت به تولیدکنندگان داخلی تسهیلاتی دهد تا تولیدکنندگان بتوانند از ماشین‌های روز دنیا استفاده کنند. همچنین پارچه‌های مورد نظر خود را با تعرفه‌های نازل و منطقی وارد کنند.
حجم البسه و پوشاک خارجی قدرت فعالیت را از تولیدکنندگان داخلی گرفت
پویا کاتب، فعال صنعت پوشاک
این سال‌ها به دلیل رکود حاکم بر بازار و مشکلاتی از قبیل قاچاق و واردات بی‌رویه و همچنین عدم حمایت کافی از تولیدکننده داخلی بسیاری از فعالان این صنعت مجبور به تعطیلی واحد تولیدی خود شدند. حجم البسه و پوشاک خارجی در ایران به میزانی است که امکان فعالیت را برای تولیدکنندگان داخلی بسیار سخت و طاقت‌فرسا کرده است. در حال حاضر شرایط به گونه‌ای است که بسیاری از تولیدکنندگان ایرانی، البسه و پوشاک خود را با برچسب‌های خارجی به فروش می‌رسانند و این واقعیت تلخ نشان‌دهنده معضلی فرهنگی و اجتماعی است که متاسفانه در اذهان و افکار بخش قابل توجهی از عموم جامعه نقش بسته است. این درحالیست که متاسفانه فرایند تولید و کارکرد صنعت پوشاک در کشور همچنان در قالب و پوسته سنتی خاص خود فعالیت می‌کند و تا زمانی که با نیاز روز جامعه پیش نرویم، قادر به حصول توفیق موثر و مناسبی در این حوزه نخواهیم بود. به‌روز شدن ما در صنعت پوشاک به معنای کنار گذاشتن ملاحظات اجتماعی، فرهنگی و اعتقادی در تولید البسه نیست، بلکه منظور از طرح این موضوع، نائل شدن به شناختی دقیق از شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه و عرضه و طراحی مدهای مناسب و معقول برمبنای شاخص‌ها و ارزش‌های فرهنگی بومی و داخلی است. به‌روز شدن ما در این صنعت، به معنای رویگردانی از سنت‌ها نیست و به واقع با طراحی برنامه‌های هوشمندانه می‌توان طرح‌ها و مدهای سنتی ایرانی – اسلامی را با اطلاع‌رسانی صحیح، فرهنگ‌سازی اصولی و تولید و دوخت حرفه‌ای، مناسب و باکیفیت به بازار عرضه کرد.
به دلیل واردات بی‌رویه در این بخش و بدتر از آن قاچاقی که هیچ نظارتی روی آن وجود ندارد، تولیدکنندگان داخلی یکی پس از دیگری عطای فعالیت در این صنعت را به لقای آن بخشیدند و واحدهای تولیدی خود را تعطیل کرده یا با کمترین ظرفیت به کار خود ادامه می‌دهند. این درحالیست که استمرار وضع موجود نتیجه‌ای جز نابودی ظرفیت‌های تولید داخلی و بیکار شدن هر چه بیشتر افراد و گروه‌های فعال در حوزه مذکور در پی نخواهد داشت.
به گزارش کسب و کار نیوز، بنابر آمار منتشرشده از کل پوشاک وارداتی به کشور فقط ۲۰ درصد به صورت رسمی و بقیه از طریق قاچاق وارد می‌شود. برای محدود شدن واردات کالای قاچاق، در مناطق آزاد نیز گمرک ایجاد شده که در تقویت تولید داخلی و کاهش واردات پوشاک موثر بوده است. ضمن اینکه انگیزه تولیدکنندگان داخلی هم برای ایجاد برند بیشتر شده و منجر به کاهش قاچاق شده است. رئیس انجمن صنایع پوشاک ایران در این باره گفته است که حجم واقعی پوشاک قاچاق در بازار کشور ۵ میلیارد دلار است. مجید افتخاری گفت: واردات رسمی پوشاک کشور در سال ۹۴، ۱۵میلیون دلار اعلام شده و این رقم در سال ۹۵ به ۶۰ میلیون دلار رسیده است. رئیس انجمن صنایع پوشاک ایران، بازار مصرف پوشاک در کشور را معادل ۱۲ میلیارد دلار دانست. افتخاری برندهای تقلبی را یکی دیگر از مشکلات عمده صنعت پوشاک در کشور عنوان کرد و افزود: طبق اعلام دبیر کارگروه بنیاد مد و لباس سال گذشته ۴۰۰ برند تقلبی در تهران شناسایی شده که تاکنون برای جلوگیری از فعالیت این برند‌ها هیچ‌گونه فعالیتی انجام نشده است.
با طرح‌های مقطعی امکان برخورد با قاچاق پوشاک ناممکن است
مصطفی شبانی، کارشناس حوزه اقتصاد نیز با اشاره به لزوم ارائه و پرداخت تسهیلات کم‌بهره به فعالان حوزه تولید پوشاک در کشور گفت: کمبود نقدینگی، رکود اقتصادی و قاچاق از مشکلاتی است که فعالیت در حوزه اشاره‌شده (تولید و پوشاک داخلی) را سخت و دشوار ساخته است.
وی افزود: هر از چند گاهی، طرح‌هایی برای برخورد و مقابله با فروش و توزیع البسه قاچاق در دستور کار قرار می‌گیرد، اما متاسفانه بعد از گذشت مدتی، مجددا شاهد انبوهی از محصولات غیرمجاز و قاچاق در بخش البسه و پوشاک هستیم.
شبانی گفت: تنها با یک بررسی میدانی در بازار پوشاک، این ادعا به روشنی قابل اثبات خواهد بود و این حجم از محصولات قاچاق، موید عدم توفیق شایسته و تعیین‌کننده در عرصه مقابله و مبارزه با البسه و پوشاک قاچاق است. وی در خاتمه یادآور شد: در صورت توجه مضاعف به دو عنصر تولید و اشتغال در عرصه پوشاک، می‌توان به موفقیت‌های بسیاری در بخش‌های اقتصادی و حتی صیانت و حفاظت از فرهنگ اصیل ایرانی-اسلامی دست یافت و با چنین اوصافی، لزوم اتخاذ تدابیر موثر و تمهیدات هوشمندانه برای حصول این امر، بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد.
پوشاک تولید داخل قابل رقابت با نمونه‌های خارجی خود است
ابوالقاسم شیرازی، رئیس اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران
پوشاک قاچاق از دغدغه‌های تولیدکنندگان پوشاک به حساب می‌آید، هرچند که میزان ورود غیرقانونی پوشاک به کشور کاهش پیدا کرده، اما اثرات آن هنوز وجود دارد. ورود پوشاک خارجی به کشور علاوه بر تخریب اقتصادی هجمه فرهنگی نیز دارد و در صورتی که روی ورود آن به کشور کنترل بیشتری شود، تولیدکنندگان داخلی می‌توانند از این موضوع بهره ببرند. بخشی از پوشاک خارجی که در بازار عرضه می‌شود و متقاضی دارد، باید به‌صورت برند به کشور وارد شود. هرچند درباره ورود پوشاک برند تقلباتی وجود دارد که در این ارتباط مرکز امور اصناف و بازرگانان وزارت صنعت در حال ساماندهی برندهای پوشاک تقلبی است. چشم‌انداز خوبی برای تولید پوشاک باکیفیت در کشور مشاهده می‌شود و پوشاک تولید داخلی از لحاظ کیفیت قابل رقابت با نمونه‌های خارجی خود است، اما باید اذعان داشت که سایر کشورها برای عرضه پوشاک خود اقدام به تبلیغات کرده و حتی در ایران برای خود نمایشگاه برپا می‌کنند. در بخش تولید پوشاک کشور نیاز داریم که دولت به تولیدکنندگان داخلی تسهیلاتی دهد تا تولیدکنندگان بتوانند از ماشین‌های روز دنیا استفاده کنند. همچنین پارچه‌های مورد نظر خود را با تعرفه‌های نازل و منطقی وارد کنند.
حجم البسه و پوشاک خارجی قدرت فعالیت را از تولیدکنندگان داخلی گرفت
پویا کاتب، فعال صنعت پوشاک
این سال‌ها به دلیل رکود حاکم بر بازار و مشکلاتی از قبیل قاچاق و واردات بی‌رویه و همچنین عدم حمایت کافی از تولیدکننده داخلی بسیاری از فعالان این صنعت مجبور به تعطیلی واحد تولیدی خود شدند. حجم البسه و پوشاک خارجی در ایران به میزانی است که امکان فعالیت را برای تولیدکنندگان داخلی بسیار سخت و طاقت‌فرسا کرده است. در حال حاضر شرایط به گونه‌ای است که بسیاری از تولیدکنندگان ایرانی، البسه و پوشاک خود را با برچسب‌های خارجی به فروش می‌رسانند و این واقعیت تلخ نشان‌دهنده معضلی فرهنگی و اجتماعی است که متاسفانه در اذهان و افکار بخش قابل توجهی از عموم جامعه نقش بسته است. این درحالیست که متاسفانه فرایند تولید و کارکرد صنعت پوشاک در کشور همچنان در قالب و پوسته سنتی خاص خود فعالیت می‌کند و تا زمانی که با نیاز روز جامعه پیش نرویم، قادر به حصول توفیق موثر و مناسبی در این حوزه نخواهیم بود. به‌روز شدن ما در صنعت پوشاک به معنای کنار گذاشتن ملاحظات اجتماعی، فرهنگی و اعتقادی در تولید البسه نیست، بلکه منظور از طرح این موضوع، نائل شدن به شناختی دقیق از شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه و عرضه و طراحی مدهای مناسب و معقول برمبنای شاخص‌ها و ارزش‌های فرهنگی بومی و داخلی است. به‌روز شدن ما در این صنعت، به معنای رویگردانی از سنت‌ها نیست و به واقع با طراحی برنامه‌های هوشمندانه می‌توان طرح‌ها و مدهای سنتی ایرانی – اسلامی را با اطلاع‌رسانی صحیح، فرهنگ‌سازی اصولی و تولید و دوخت حرفه‌ای، مناسب و باکیفیت به بازار عرضه کرد.
گرایش به استفاده از پوشاک خارجی
امیر عابدین، کارشناس بازار
در حال حاضر یکی از جدی‌ترین تهدیداتی که در حوزه پوشاک قابل مشاهده است، پدیده قاچاق است. آمارهای غیر رسمی منتشرشده حاکی است که نزدیک به ۸۰ درصد از پوشاک عرضه‌شده در بازار از طریق قاچاق وارد شده که اگر این موضوع واقعیت داشته باشد، آینده‌ای در انتظار تولید داخلی و بقای تولیدکنندگان داخلی وجود ندارد. متاسفانه سهم تولید داخلی در بازار پوشاک ناچیز است و متاسفانه برخی از فعالان این عرصه که از نظر کیفیت، کالاهای قابل قبولی را تولید می‌کنند نیز با چسباندن آرم‌ها و علائمی خاص، آن را به عنوان محصول خارجی به فروش می‌رسانند. البته نباید بر این دسته از تولیدکنندگان اشکالی وارد کرد، چراکه تقاضای بازار و میل و رغبت خریداران به محصولات خارجی بیشتر است و این نشان‌دهنده این است که متاسفانه در استفاده از تولیدات داخلی به ویژه در بخش پوشاک ناموفق عمل شده است.
