ژرمن‌های خستگی‌ناپذیر خداحافظی آبی‌ها را رقم زدند

به گزارش کسب و کار نیوز، در تاریخ جام جهانی بازی‌های فوق العاده‌ای دیده می‌شود که در طول چند دهه در یادها می‌ماند. دیدار آلمان فدرال و فرانسه در نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۸۲ یکی از این تقابل‌هاست و می‌توان آن را یکی از بازی‌های درخشان تاریخ نامید.

این دیدار، رویارویی دو تیم با دو سبک متفاوت بود که چیز جدیدی نداشتند و به مدت ۲۰ سال با این روش بازی می‌کردند. تیم فرانسوی از هوش خود برابر آلمان هدفمند و دارای روح جنگندگی استفاده می‌کرد. فرانسه با کاپیتانی میشل پلاتینی این قایق را از مرکز زمین هدایت می‌کرد. آنها از ابتدا می‌خواستند تکنیک خود را به رخ ژرمن‌ها بکشند. آلمانی‌ها با کاپیتان مانفرد کالتز اجازه نمی‌دادند فرانسوی‌ها به دروازه نزدیک شوند. نخستین موقعیت خطرناک به آنها رسید و ضربه آزاد پی‌یر لیتبارسکی از فاصله ۲۵ متری وارد دروازه حریف شد. ژان لوک اتوری که توانسته بود ضربه کلاوس فیشر را مهار کند برابر لیتبارسکی مغلوب و بازی در دقیقه ۱۷ یک بر صفر به نفع ژرمن‌ها شد. فرانسوی‌ها کمتر از ۱۰ دقیقه بعد پاسخ گل آلمان را دادند. پلاتینی، دومینیک روشتو و الن گیریز چند بار دفاع حریف را به هم ریختند و در نهایت روشتو در محوطه جریمه توسط ژرمن‌ها سرنگون شد. داور یک پنالتی به نفع فرانسه اعلام کرد و پلاتینی توانست با گلزنی بازی را یک بر یک کند.

زمانی که بازیکنان به رختکن می‌رفتند و بازی یک بر یک بود ۷۰ هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه سویا باید خود را برای نمایشی که قرار بود دقایقی بعد اجرا شود آماده می‌کردند. اتفاقات بعد از نیمه اول به قدری جذاب بود که هنوز هم برخی از فوتبالیست‌ها درباره آن حرف می‌زنند. نیمه دوم آغاز شد. پلاتینی یک پاس گل به پاتریک باتیسون داد. زمانی که دفاع ژرمن‌ها به هم ریخته بود تونی شوماخر از محوطه خارج شد و باتیسون را متوقف کرد. در هنگام درمان بازیکن فرانسوی توسط پزشکان، شوماخر به دروازه‌اش بازگشت و شروع به حرکاتی کرد که باعث خشم هواداران فرانسوی شد. داور نسبت به این حرکات بی تفاوت ماند و حتی خطای دروازه‌بان آلمان را نیز در صحنه قبل اعلام نکرد. این اتفاق موجب شد آبی‌ها علیه شوماخر رفتار و هر زمان که صاحب توپ شود او را هو کنند.

در حالی که بازی به وقت‌های اضافه نزدیک می‌شد فرانسوی‌ها حریفشان را تحت فشار قرار می‌دادند. حملات گسترده آنها دفاع آلمان را آزار داده بود. در دقیقه ۸۳ مانوئل آموروس تیرک دروازه ژرمن‌ها را به لرزه در آورد اما آلمانی‌ها در دقایق پایانی فرصت‌های بیشتری داشتند. با وجود حملات دو تیم، توپی از خط دروازه‌ها عبور نکرد و بازی با نتیجه یک بر یک در وقت‌های اضافه دنبال شد. تنها دو دقیقه بعد ماریوس ترسور از فاصله ۱۲ متری گلزنی کرد. فرانسوی‌ها عقب نشینی نکردند و پس از شش دقیقه بازی را توسط الن گیریز ۳ بر یک کردند. ژرمن‌ها به خود آمدند و شروع به جبران نتیجه کردند. داور گل کلاوس را مردود اعلام کرد. با این حال پیش از پایان نیمه اول وقت‌های اضافه کارل هاینتس رومینیگه بازی را ۳ بر ۲ کرد. کلاوس فیشر بازیکنی بود که توانست با یک گل درخشان بازی را دوباره به تساوی برساند. ژرمن‌ها به لطف این گل توانستند بازی را به پنالتی بکشانند.

نخستین ضربه را گیریز به سمت دروازه آلمان زد. ضربه مهار ناپذیرش آبی‌ها را یک بر صفر پیش انداخت. کالتز در ادامه بازی را یک بر یک کرد. آمورس گل دوم را زد و براینتر برای ژرمن‌ها گلزنی کرد. روشتو نیز بدون هیچ مشکلی سومین ضربه را به گل تبدیل کرد. با این حال ضربه اولی اشتیلیکه را اتوری مهار کرد. مدافع آلمان روی زمین افتاده بود و گریه می‌کرد، این در حالی بود که دیگر بازیکنان تیم او را دلداری می‌دادند. دیدیه سیکس تحت تاثیر استرس قرار گرفت و ضربه‌اش را از دست داد. حضور شوماخر هر لحظه بر بازی تاثیر می‌گذاشت. لیتبارسکی، پلاتینی و رومینیگه پیش از ضربه آخر فرانسه توپ‌هایشان را به گل تبدیل کردند. بوسیس، بازیکن فرانسوی ضربه نرمی زد و شوماخر توانست آن را دفع کند. اکنون همه چیز به آلمان بستگی داشت. هورست هروبش به خاطر توانایی‌اش در محوطه جریمه شهرت داشت. او که مسئولیت بزرگی در آخرین ضربه پنالتی داشت، به آرامی دروازه اتوری را باز کرد و بازی ۵ بر ۴ به نفع آلمان به پایان رسید. ژرمن‌های خستگی ناپذیر در نهایت فینالیست جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا شدند.

انتهای پیام