سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز، امروزه، اختلالات عضلانی اسکلتی از شایع‌ترین مشکلات جوامع بشری محسوب می‌شوند. آمار نشان می‌دهد که تقریباً ۲۵ درصد افراد، از دردهای جسمانی مرتبط با کار رنج می‌برند. از سویی دیگر، استرس شغلی نیز، امروزه ازجمله مشکلات جهانی است که یک‌چهارم افراد شاغل در محیط‌های کاری با آن روبرو هستند.
از میان اصناف، شاغلان بخش سلامت معمولاً استرس شغلی بیشتری را تجربه می‌کنند. در این میان، دندانپزشکی، حرفه سخت و خسته‌کننده‌ای است که اغلب، دندان‌پزشکان را در طی زمان، درگیر مشکلات ناشی از عوارض شغلی می‌کند.
به بیان پژوهشگران، دندان‌پزشکان، به‌طور بالقوه در معرض انواع مشکلات سلامتی ازجمله: خطرات شیمیایی (جیوه)، خطرات اشعه یونیزان، بیولوژیک و هپاتیت و ارگونومیک یا مشکلات عضلانی- اسکلتی هستند. ضعف تکنیک کاری و عدم آگاهی از علم ارگونومیک از علل اصلی این مشکلات است. وضعیتی که دندان‌پزشک هنگام کار به خود می‌گیرد، نیروی ثابت زیادی به گردن، شانه و مفصل شانه وارد می‌کند که در زمان طولانی ممکن است در سیستم عضلانی اسکلتی ناراحتی‌هایی ایجاد کند.
برای مطالعه دقیق‌تر این موضوع، پژوهشگرانی از دانشگاه علوم پزشکی البرز و مرکز مطالعات توسعه و آموزش دانشگاه علوم پزشکی قزوین، به بررسی شیوع دردهای عضلانی- اسکلتی و عوامل مرتبط با آن در دندان‌پزشکان پرداخته‌اند.
این پژوهش توصیفی بر روی ۱۳۱ نفر از دندان‌پزشکان زنجان انجام شده است. این افراد، پرسشنامه‌ای استاندارد را در خصوص استرس شغلی تکمیل کرده‌اند. علاوه بر این، محققان از نظرات متخصصین روانشناسی و فیزیوتراپی نیز در جمع‌آوری اطلاعات استفاده کرده‌اند.
بنا بر نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش، شیوع حداقل یکی از دردهای عضلانی اسکلتی در بین حدوداً ۷۰ درصد از دندان‌پزشکان وجود داشت که شایع‌ترین ناحیه‌ها به ترتیب، شانه به میزان ۳۱ درصد، کمر به میزان ۲۴ و گردن به میزان ۲۱ درصد بود.
همچنین طبق این نتایج، حدود ۹۱ درصد افراد تحت مطالعه، استرس خود را، کم ارزیابی کردند و در بین چیزی نزدیک به ۹ درصد آنها نیز، استرس، متوسط بود.
دکتر سمیرا بصیر شبستری، استادیار بیماری‌های دهان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی البرز و همکاران او در این پژوهش، می‌گویند: «بر اساس نتایج پژوهش ما، در دندان‌پزشکان با سابقه کار بیشتر، اعتمادبه‌نفس، تسلط بر کار و مهارت دستی برای درمان‌های دندانپزشکی و همچنین تنظیم موقعیت نشستن و دید مناسب طی اعمال دندانپزشکی ارتقا می‌یابد زیرا طی سال‌های کاری، دندان‌پزشکان به‌مرور یاد می‌گیرند چگونه از آینه برای مشاهده حفره دهان بیمار برای دید غیرمستقیم استفاده کنند و چه وضعیتی حین کار به خود بگیرند که احساس درد کمتری داشته باشندوهمچنین آنها می‌آموزند که خود را با کلیه جوانب شغلشان تطابق دهند و بدانند چگونه در شرایط استرس‌زا عمل کنند».
آنها اضافه می‌کنند: «بعلاوه از آنجائی‌که الگوهای کاری با سن تغییر می‌کند، تجربه و سابقه کاری بیشتر فرد منجر به اشتغال در ساعات کمتر می‌شود که نهایتاً به خودتنظیمی شغلی او کمک خواهد کرد.»
به اعتقاد دکتر بصیر شبستری و همکارانش: «البته، درد همیشه یک علت بدنی ندارد و هنگام تفسیر درد، باید آن را در یک قالب سایکوسوماتیک یا روانی-بدنی بررسی کرد. اگر درد دندان‌پزشکان تنها در وضعیت‌های غلط حین کار باشد، می‌بایست با افزایش سال‌ها و ساعت کاری، شیوع درد در آنها افزایش یابد. ولی در مطالعه حاضر شدت استرس دندان‌پزشکان در حد پائین و متوسط بود و هیچ‌کدام از دندان‌پزشکان استرس باشدت بالا را گزارش نکردند».
با توجه به نتایج کسب‌شده از این پژوهش که در نشریه‌ای علمی پژوهش به نام مجله «تحقیق در علوم دندانپزشکی» انعکاس یافته‌اند، به نظر می‌رسد کاهش ساعات کاری و درنهایت خودتنظیمی شغلی دندان‌پزشکان از طریق افزایش سابقه و تجربه کاری، می‌تواند موجبات کاهش شیوع درد بدنی در آنها را به دنبال داشته باشد.
مجله «تحقیق در علوم دندانپزشکی» در قالب فصل‌نامه توسط واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی منتشر می‌شود.
انتهای پیام
