سرمقاله
دومین مرحله مدل ساماندهی این موسسات است. به این معنی که طبیعتا باید مشخص شود بانک مرکزی از چه طریقی میخواهد این موسسات را سروسامان بدهد. گاهی در جریان ساماندهی یک موسسه ادغام و گاهی هم منحل میشود.
در شرایطی که بانک مرکزی شیوه ادغام موسسات با بانکهای بزرگ را با راهکارهای مطلوبی پیش ببرد بخشی از دغدغههای سپردهگذاران حل خواهد شد. مرحله سوم این است که بانک مرکزی دلیل ورشکستگی موسسات را بررسی کرده و روشن کند سرمایه برباد رفته آنها قابل بازگشت است. اگر قابل بازگشت باشد که جای نگرانی نیست، اما اگر غیر قابل بازگشت باشد باید به سپردهگذاران اطمینان بدهد که از چه طریقی سرمایه آنها را تضمین خواهد کرد و به آنها باز خواهد گرداند. اگر دقت کنیم میبینیم همه این مراحل به یک بازه زمانی بلندمدت نیاز دارد و جدا از آن به فراهم بودن سایر شرایط بستگی خواهد داشت. برای مثال لازم است بانک مرکزی اختیارات قانونی برای مهار فعالیتهای این موسسات را داشته و همچنین فعالیتهای آنها را زیرنظر داشته باشد. در شرایط فعلی تنها راهی که پیش پای این موسسات وجود دارد، ادغام است که البته در این مدت بانک مرکزی نسبت به آن اقدام کرده است. به نظر میرسد تا نیمه دوم سال ۹۶ اندکی وضعیت بهتر شود، اما باز هم به زمانی بیشتر از یک سال نیاز خواهد داشت.