نوذر شفیعی در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به بیانات اخیر مقام معظم رهبری در مورد مذاکره با آمریکا، گفت: به نظر میرسد ایران سه نگرانی راجع به آمریکا دارد. درواقع سه گونه رفتار از آمریکا در گذشته، در حال و احتمالا در آینده باعث شده تا ایران در مذاکره یا رابطه با آمریکا با دیده تردید بنگرد.
وی افزود: اقداماتی که آمریکا در گذشته داشته مانند کودتای ۲۸ مرداد و بعد از آن نیز وادار کردن صدام برای حمله به ایران و حمایت تمام قد از او، رویکردی که در زمان مذاکرات مربوط به برجام و خروج آمریکا از آن داشت و نیز نگرانی از مداخله آمریکا در امور داخلی ایران سه مقطع زمانی است که باعث دل نگرانی برای جمهوری اسلامی ایران شده و برداشت نسبت به آینده بدبینانه است.
این کارشناس مسائل سیاسی خاطر نشان کرد: این نگرش منفی مانع از این است که ایران نسبت به ایالات متحده آمریکا رویکرد مثبتی داشته باشد، لذا اگر قرار است تصورات منفی از ذهن ایرانیان پاک شود حداقل این است که آمریکاییها اقدامات نمادین را به منظور حسن نیت و نشان دادن اراده سیاسی برای همکاری با ایران نشان دهند.
این استاد دانشگاه یادآور شد: نگاه اوباما رییس جمهور سابق آمریکا در زمان مذاکرات برجام براساس رویکرد توام با حسن نیت بود که تا حدی هم موفق شد، اما با روی کار آمدن ترامپ این رویکرد در آمریکا تغییر کرده و بیاعتمادی نسبت به او بیشتر شد.
شفیعی همچنین بیان کرد: به نظر میرسد رفتار ترامپ را در ارتباط با گشودن باب مذاکره با ایران فقط باید در چارچوب مسائل داخلی ایالات متحده آمریکا بررسی کرد به عبارتی دیگر ترامپ با خروج از پیمانهای آب و هوایی پاریس، برجام، پاسیفیک و همچنین مسائل و مشکلاتی که در ارتباط با ناتو به وجود آورده نشان داده که مساله سیاست بینالملل و روابط بینالملل برای او مهم نیست و مسائل را بیشتر از آنکه کلان ببیند خرد میبیند.
وی در ادامه اظهار کرد: بنابراین پیشنهاد ترامپ برای مذاکره با ایران از سه علت ناشی میشود. نخست ویژگی شخصیتی ترامپ است که اصطلاحا با مشخصات شخصیتی آلفا شباهتهای زیادی دارد که اینگونه افراد بدون اینکه حرفی را بسنجند آن را مطرح میکنند و ترامپ هم اینگونه است. در آن واحد تصمیمی را مطرح میکند و یک مرتبه به رغم تنشهای دو کشور حاضر میشود بدون قید و شرط مذاکره کند بنابراین اینگونه رفتار ناپخته به نظر میرسد.
این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: از سوی دیگر وزیر امور خارجه آمریکا اعلام میکند که اگر قرار باشد با ایران مذاکره کنند با قید و شرط خواهد بود. در نتیجه با چنین رفتارهایی ایران نباید روی حرف ترامپ حساب باز کند.
شفیعی همچنین گفت: از سوی دیگر اگر در نظر بگیریم که ترامپ استراتژیک رفتار میکند، یعنی ترامپ از برجام خارج شد و تحریمهایی را علیه ایران بازگرداند و فشار اقتصادی سنگینی را به ایران وارد کرد. این یک سیاست چماقی است و با پیشنهاد مذاکره او سیاست هویج را دنبال کرده و علیرغم فشارهای سیاسی، اقتصادی و نظامی تمایل به مذاکره دارد.
وی ادامه داد: سومین علت نیز میتواند جنبه استراتژیک داشته باشد یعنی ترامپ انتظار داشت که با تشدید فشارها علیه ایران، جمهوری اسلامی ایران را دچار انزوای سیاسی کند، در داخل کشورمان آشوب و بلوا ایجاد کند و شکافهایی را بین دولت و نظام، مردم و دولت و مردم و نظام ایجاد کند، اما نتیجه این شد که اروپا به خاطر برجام از آمریکا جدا شد، روابط ایران با اروپا، چین و روسیه تقویت شد و بسیاری از کشورها مانند هند، ژاپن، کره جنوبی و ترکیه حاضر نشدند در تحریمها با آمریکا همراهی کنند.
این استاد دانشگاه افزود: ایران سیاست یا همه یا هیچ کس را در پیش گرفت و در ارتباط با بحث نفت و آثار آن شاهد اتفاقاتی در بابالمندب بودیم و ایران نشان داد که برگ برندههای مختلفی در اختیار دارد.
شفیعی در پایان تصریح کرد: بنابراین رفتار ایران باعث واکنش انفعالی در ترامپ و هیات حاکمه آمریکا شده و موضع آمریکا در تمایل به مذاکره با ایران انفعالی بوده و در واکنش به اقدامات فعالانه ایران انجام شده است، لذا در ارتباط با این دو بحث استراتژیک ایران باید گزینه سوم را بیش از پیش به جلو ببرد و از آمریکا این تصور ذهنی که ایران در حال عقبنشینی است را بزداید.
انتهای پیام