سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
طی سال های گذشته حجم سرمایه گذاری خارجی مصوب در بخش صنعت و معدن شاهد رشد قبل توجهی بوده، به طوری که سال ۹۴ حجم سرمایه گذاری خارجی مصوب نسبت به سال ۹۳ شاهد رشد ۳۰۰ درصدی بوده است.
بر اساس آخرین اطلاعات سرمایه گذاری خارجی مصوب به تفکیک استان، طی سال ۹۴ و ۱۰ ماهه سال ۹۵ بیشترین تعداد طرح مصوب در استان خراسان رضوی بوده است.
در سال ۹۴ استان البرز در رتبه دوم و استان های آذربایجان غربی، تهران و اصفهان بطور مشترک رتبه سوم را دارند.
بیشترین حجم سرمایه گذاری در سال ۹۴ به ترتیب در استان های خراسان رضوی، فارس و سیستان و بلوچستان مصوب شده است و در سال ۹۵ به ترتیب استان های خراسن شمالی، آذربایجان غربی و قزوین رتبه های نخست تا سوم را از لحاظ حجم سرمایه گذاری مصوب دارا بوده اند.
در ۱۰ ماهه پارسال کشور اسپانیا با یک طرح مصوب با حجم سرمایه گذاری خارجی بیش از سه میلیارد و ۱۳۸ میلیون دلار و با ۶۳.۱ درصد سهم، بیشترین سهم سرمایه گذاری خارجی در کشور را به خود اختصاص داده است.
پس از اسپانیا، کشورهای چین با ۸۶۴ میلیون و ۱۷۶ هزار دلار و سهم ۱۷.۳ درصدی و آلمان با ۲۵۴ میلیون و ۶۷۴ هزار دلار سرمایه گذاری خارجی و سهم ۵.۱ درصدی، بیشترین سهم را به خود اختصاص داده اند.
برپایه این گزارش، انگلستان، فرانسه، امارات متحده عربی، عراق، ترکیه، افغانستان، گرجستان، اتریش، مالزی، جمهوری آذربایجان، کانادا، هلند، کیت، اوکراین و روسیه، سایر کشورهایی بوده اند که در ۱۰ ماهه پارسال در ایران سرمایه گذاری مصوب در کشورمان داشته اند.
برپایه گزارش آنکتاد (کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل)، جریان ورودی سرمایه گذاری مستقیم خارجی در مدت سه سال متوالی کاهش یافته و در سال ۲۰۱۵ به ۲ میلیارد دلار رسید، اما با لغو تحریم ها انگیزه برای جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی بیشتر خواهد شد.
سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ایران بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ به ترتیب ۳.۶، ۴.۳، ۴.۷، ۳، ۲.۱ و ۲.۱ میلیارد دلار بوده است.
همچنین، جریان خروجی سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ایران در این سال ها به ترتیب ۱۷۰، ۲۲۰، ۱۶۰، ۱۶۰، ۹۰ و ۱۴۰ میلیون دلار بوده است.
سرمایه گذاری مستقیم خارجی یکی از مهمترین پدیده های اقتصادی در ارتباط با جهانی شدن و گسترش پیوندهای اقتصادی کشورها با یکدیگر و یکی از روش های تامین مالی است.
امروزه بسیاری از کشورهای جهان به واسطه عدم تکافوی منابع داخلی برای سرمایه گذاری، تمایل شدید به جذب سرمایه های خارجی پیدا کرده اند.
