سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
برای توسعه بیشتر کار، سرمایه گذاری حاضر شد در این ارتباط سرمایه گذاری کند.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان: نپرشین‌بنیان آریا از چند نظر میتواند گزینه مناسبی برای الگوگیری سایر شرکتها باشد. این شرکت دانشبنیان با وجود اینکه در رفسنجان واقع است، توانسته بدون امکانات پایتخت، هم‌پای شرکتهای تهرانی و حتی جلوتر از بعضی از آنها فعالیت کند. از طرفی با یک مدیریت صحیح توانسته از همان ابتدای کار برای خود بازار فروش ایجاد کند و موفقیت اولیه‌اش در فروش سبب شده خیلی زود بتواند سرمایهگذار خطرپذیر پیدا کند. گفت‌و‌گو با دکتر روح‌الله صابری ریسه، مدیرعامل این شرکت، به ما نشان داد داشتن شرکتی موفق، علاوه بر پشتوانه پژوهشی قدرتمند، نیازمند برنامه‌ریزی و آینده‌نگری است؛ کاری که پرشینبنیان آریا آن را انجام داد.
شرکت پرشینبنیان آریا از چه سالی فعالیت خود را آغاز کرد؟ چه محصولاتی ارائه میکنید؟
من شرکت را در سال ۱۳۹۰ تاسیس کردم که براساس تکنولوژی ترکیبات سیدروفوریک فعالیت میکند. در حال حاضر محصولات مختلف کودی بر مبنای این ترکیب روی گیاهان مختلف زراعی و باغی توسط شرکت ما تولید میشود.
ایده تاسیس شرکت چطور به ذهنتان رسید؟
من دکترای بیماریشناسی گیاهی از دانشگاه تهران دارم و دوره مربوط به پژوهش رساله دکترا را در دانشگاه لوزان سوییس سپری کردم و در حال حاضر عضو هیئت علمی دانشگاه ولیعصر رفسنجان هستم. در حین انجام رساله دکترا ایدهای در ارتباط با تاثیر مادهای که از یک باکتری مفید موجود در خاکهای کشاورزی (سیدروفور) تولید میشود، به ذهنم رسید که این ماده میتواند مقاومت گیاهان را نسبت به تنشهای زنده و غیرزنده بالاتر ببرد، یا به عبارت بهتر، نوعی القای مقاومت در گیاه ایجاد میکند. پس از آنکه به ایران برگشتم و از رساله خود دفاع کردم، مصمم شدم این ایده را به صورت کاربردی درآورم. بنابراین شرکت را بر اساس ایدهای که اطمینان داشتم میتواند جایگاه مطلوبی در صنعت کشاورزی ایجاد کند، تاسیس کردم و چون قبل از تاسیس موارد مربوط به پژوهشهای این ایده را انجام داده بودم، در عملی کردن آن مصممتر شدم.
تاسیس شرکت هم نیاز به سرمایهای اولیه دارد و هم محتاج تزریق سرمایه در مراحل بعدی کار است. چطور این سرمایه را تامین کردید؟
سرمایه اولیه را با پیشفروش مقدار کمی از کالای تولیدی به دست آوردم، منتها در ادامه مسیر برای توسعه بیشتر کار، سرمایهگذاری حاضر شد در این ارتباط سرمایهگذاری کند.
شرکتهای دانشبنیان عموما در زمینه فروش مشکل دارند. این در حالی است که شما قبل از اینکه کارتان را انجام دهید، محصولات را پیشفروش کردهاید. چگونه این کار را انجام دادید؟
ما در ابتدای کار مقداری از محصولات را به صورت آزمایشی تولید کردیم و به چند جای کشور برای تست فرستادیم. بعد از دو ماه که آنها از محصول ما استفاده کردند، به نتیجه مطلوب رسیدند. آنها وقتی نتیجه را دیدند، به ما درخواست دادند، آن هم در حد تناژ. ما به آنها گفتیم میتوانیم این کار را انجام دهیم، اما به یک ماه و نیم وقت نیاز داریم و لازم است ۵۰ درصد مبلغ محصول را از پیش پرداخت کنند و باقی آن را میتوانند سه ماه بعد از دریافت کالا بپردازند. با چند مورد به این شکل کار کردیم. تا آن زمان فعالیتمان در حد کارگاهی ۴۰ متری بود، اما کمکم به این نتیجه رسیدیم که نیاز به کارخانه و سرمایهگذار داریم و با یک نفر قرارداد بستیم.
اتفاقا پیدا کردن سرمایهگذار خطرپذیر نیز کار آسانی نیست…
ببینید، سرمایهگذارهای ما ریسک نمیکنند، چون میخواهند از بابت نتیجه کار مطمئن باشند. اما با توجه به اینکه ما پیش از این چند جا کار فرستاده بودیم و در جامعه کشاورزی این ترکیبات بهعنوان ترکیباتی که جواب خوبی دادهاند، معروف شده بود، به همین دلیل در چند نمایشگاهی که شرکت کردیم، دو، سه سرمایهگذار به ما پیشنهاد دادند که ما مذاکره کردیم و درنهایت با یکی از آنها به نتیجه رسیدیم.
یکی از پایههای هر شرکت دانشبنیانی، نیروی انسانی متخصص شاغل در آن است. شما در جذب و نگهداری این نیروهای متخصص به مشکل برنخوردهاید؟
خیر، چون سالانه تعدادی دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد و دکترا دارم، بنابراین امکان استفاده از نیروهای متخصص در بخش تحقیق و توسعه شرکت (R&D) مهیا بوده است و این یکی از نقاط قوت کلیدی شرکت پرشینبنیان آریاست.
شما تفاوت مدیریت شرکت دانشبنیان با شرکتهای دیگر را در چه چیزهایی میدانید؟
مدیریت یک شرکت دانشبنیان نسبت به شرکتهای عادی بهمراتب سختتر و پیچیدهتر است، چون مبنای تشکیل و ادامه این قبیل شرکتها در کنار بحثهایی از قبیل تولید، بخش تحقیق و توسعه (R&D) است. یک شرکت موفق نیازمند بهروز بودن است و اگر همراه با تکنولوژیهای روز دنیا نباشد، محکوم به شکست است.
مشکلات شرکتهای دانشبنیان و نیازهایشان را چه میدانید؟
به نظر بنده مشکل اساسی شرکتهای دانشبنیان عدم شفافیت آییننامههای مرتبط با این شرکتهاست. مثلا هنوز بحث مالیاتی شرکتهای دانشبنیان در اداره دارایی در هالهای از ابهام است. حمایت از شرکتهای دانشبنیان با وجود همه تلاشهای صورتگرفته از طرف دولت، هنوز نیاز به بازنگری دارد.
کمی بیشتر درباره مشکلات این آییننامهها بفرمایید. خودتان با چه مواردی روبهرو بودهاید و به چه مشکلاتی برخورد کردهاید؟
ببینید، یکی از مشکلات، همانطور که پیشتر نیز گفتم، بحث معافیت مالیاتی شرکتهای دانشبنیان است. بر اساس آییننامه این شرکتها معاف هستند، ولی وقتی این افراد به اداره دارایی مراجعه میکنند، آنقدر با پیچیدگیهای عجیب و غریبی مواجه میشوند که از ادامه مسیر خسته شوند. تا سال قبل که میگفتند اصلا چنین آییننامهای نداریم، درحالیکه معاونت علمی میگفت این موضوع ابلاغ شده و لازمالاجراست. امسال هنوز هم دارایی نهایت تلاشش را میکند تا این مسئله معافیت را نپذیرد. به نظرم یک علتش این است که آییننامه شفافیت لازم را ندارد و از آن تفسیرهای مختلف میشود. مثلا دارایی میگوید طبق این آییننامه شرکت باید در پارک مستقر باشد و در همانجا هم تولید شود، درحالیکه اصلا چنین چیزی شدنی نیست. گاهی فضا در پارک کافی نیست، گاهی مشکلات زیستمحیطی وجود دارد و اصلا قانون به ما چنین اجازهای نمیدهد. تصور من بر این است که سیستم دولت علاقهمند است که به این شرکتها کمک کند، اما هنوز تعریف مشخصی از شرکت دانشبنیان وجود ندارد. یا مثلا در مورد وامهایی که به شرکتهای دانشبنیان تعلق میگیرد نیز مشکلات مشابهی وجود دارد. ما خودمان به دنبال وام رفتیم، اما نهایتا به این نتیجه رسیدیم که آنقدر دستانداز در این مسیر وجود دارد که عملا انرژی زیادی از ما میگیرد. بهخصوص شرکتهای شهرستانی که نمیتوانند مانند تهرانیها هر روز پیگیر این مسئله باشند، دستیابی به این وام برایشان سخت و وقتگیر و هزینهبر است. به نظر لازم است روند وامدهی به شرکتهای دانشبنیان تا حدودی تسهیل شود تا افراد بیشتری بتوانند از این خدمات بهره ببرند.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان: نپرشین‌بنیان آریا از چند نظر میتواند گزینه مناسبی برای الگوگیری سایر شرکتها باشد. این شرکت دانشبنیان با وجود اینکه در رفسنجان واقع است، توانسته بدون امکانات پایتخت، هم‌پای شرکتهای تهرانی و حتی جلوتر از بعضی از آنها فعالیت کند. از طرفی با یک مدیریت صحیح توانسته از همان ابتدای کار برای خود بازار فروش ایجاد کند و موفقیت اولیه‌اش در فروش سبب شده خیلی زود بتواند سرمایهگذار خطرپذیر پیدا کند. گفت‌و‌گو با دکتر روح‌الله صابری ریسه، مدیرعامل این شرکت، به ما نشان داد داشتن شرکتی موفق، علاوه بر پشتوانه پژوهشی قدرتمند، نیازمند برنامه‌ریزی و آینده‌نگری است؛ کاری که پرشینبنیان آریا آن را انجام داد.
شرکت پرشینبنیان آریا از چه سالی فعالیت خود را آغاز کرد؟ چه محصولاتی ارائه میکنید؟
من شرکت را در سال ۱۳۹۰ تاسیس کردم که براساس تکنولوژی ترکیبات سیدروفوریک فعالیت میکند. در حال حاضر محصولات مختلف کودی بر مبنای این ترکیب روی گیاهان مختلف زراعی و باغی توسط شرکت ما تولید میشود.
ایده تاسیس شرکت چطور به ذهنتان رسید؟
من دکترای بیماریشناسی گیاهی از دانشگاه تهران دارم و دوره مربوط به پژوهش رساله دکترا را در دانشگاه لوزان سوییس سپری کردم و در حال حاضر عضو هیئت علمی دانشگاه ولیعصر رفسنجان هستم. در حین انجام رساله دکترا ایدهای در ارتباط با تاثیر مادهای که از یک باکتری مفید موجود در خاکهای کشاورزی (سیدروفور) تولید میشود، به ذهنم رسید که این ماده میتواند مقاومت گیاهان را نسبت به تنشهای زنده و غیرزنده بالاتر ببرد، یا به عبارت بهتر، نوعی القای مقاومت در گیاه ایجاد میکند. پس از آنکه به ایران برگشتم و از رساله خود دفاع کردم، مصمم شدم این ایده را به صورت کاربردی درآورم. بنابراین شرکت را بر اساس ایدهای که اطمینان داشتم میتواند جایگاه مطلوبی در صنعت کشاورزی ایجاد کند، تاسیس کردم و چون قبل از تاسیس موارد مربوط به پژوهشهای این ایده را انجام داده بودم، در عملی کردن آن مصممتر شدم.
تاسیس شرکت هم نیاز به سرمایهای اولیه دارد و هم محتاج تزریق سرمایه در مراحل بعدی کار است. چطور این سرمایه را تامین کردید؟
سرمایه اولیه را با پیشفروش مقدار کمی از کالای تولیدی به دست آوردم، منتها در ادامه مسیر برای توسعه بیشتر کار، سرمایهگذاری حاضر شد در این ارتباط سرمایهگذاری کند.
شرکتهای دانشبنیان عموما در زمینه فروش مشکل دارند. این در حالی است که شما قبل از اینکه کارتان را انجام دهید، محصولات را پیشفروش کردهاید. چگونه این کار را انجام دادید؟
ما در ابتدای کار مقداری از محصولات را به صورت آزمایشی تولید کردیم و به چند جای کشور برای تست فرستادیم. بعد از دو ماه که آنها از محصول ما استفاده کردند، به نتیجه مطلوب رسیدند. آنها وقتی نتیجه را دیدند، به ما درخواست دادند، آن هم در حد تناژ. ما به آنها گفتیم میتوانیم این کار را انجام دهیم، اما به یک ماه و نیم وقت نیاز داریم و لازم است ۵۰ درصد مبلغ محصول را از پیش پرداخت کنند و باقی آن را میتوانند سه ماه بعد از دریافت کالا بپردازند. با چند مورد به این شکل کار کردیم. تا آن زمان فعالیتمان در حد کارگاهی ۴۰ متری بود، اما کمکم به این نتیجه رسیدیم که نیاز به کارخانه و سرمایهگذار داریم و با یک نفر قرارداد بستیم.
اتفاقا پیدا کردن سرمایهگذار خطرپذیر نیز کار آسانی نیست…
ببینید، سرمایهگذارهای ما ریسک نمیکنند، چون میخواهند از بابت نتیجه کار مطمئن باشند. اما با توجه به اینکه ما پیش از این چند جا کار فرستاده بودیم و در جامعه کشاورزی این ترکیبات بهعنوان ترکیباتی که جواب خوبی دادهاند، معروف شده بود، به همین دلیل در چند نمایشگاهی که شرکت کردیم، دو، سه سرمایهگذار به ما پیشنهاد دادند که ما مذاکره کردیم و درنهایت با یکی از آنها به نتیجه رسیدیم.
یکی از پایههای هر شرکت دانشبنیانی، نیروی انسانی متخصص شاغل در آن است. شما در جذب و نگهداری این نیروهای متخصص به مشکل برنخوردهاید؟
خیر، چون سالانه تعدادی دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد و دکترا دارم، بنابراین امکان استفاده از نیروهای متخصص در بخش تحقیق و توسعه شرکت (R&D) مهیا بوده است و این یکی از نقاط قوت کلیدی شرکت پرشینبنیان آریاست.
شما تفاوت مدیریت شرکت دانشبنیان با شرکتهای دیگر را در چه چیزهایی میدانید؟
مدیریت یک شرکت دانشبنیان نسبت به شرکتهای عادی بهمراتب سختتر و پیچیدهتر است، چون مبنای تشکیل و ادامه این قبیل شرکتها در کنار بحثهایی از قبیل تولید، بخش تحقیق و توسعه (R&D) است. یک شرکت موفق نیازمند بهروز بودن است و اگر همراه با تکنولوژیهای روز دنیا نباشد، محکوم به شکست است.
مشکلات شرکتهای دانشبنیان و نیازهایشان را چه میدانید؟
به نظر بنده مشکل اساسی شرکتهای دانشبنیان عدم شفافیت آییننامههای مرتبط با این شرکتهاست. مثلا هنوز بحث مالیاتی شرکتهای دانشبنیان در اداره دارایی در هالهای از ابهام است. حمایت از شرکتهای دانشبنیان با وجود همه تلاشهای صورتگرفته از طرف دولت، هنوز نیاز به بازنگری دارد.
کمی بیشتر درباره مشکلات این آییننامهها بفرمایید. خودتان با چه مواردی روبهرو بودهاید و به چه مشکلاتی برخورد کردهاید؟
ببینید، یکی از مشکلات، همانطور که پیشتر نیز گفتم، بحث معافیت مالیاتی شرکتهای دانشبنیان است. بر اساس آییننامه این شرکتها معاف هستند، ولی وقتی این افراد به اداره دارایی مراجعه میکنند، آنقدر با پیچیدگیهای عجیب و غریبی مواجه میشوند که از ادامه مسیر خسته شوند. تا سال قبل که میگفتند اصلا چنین آییننامهای نداریم، درحالیکه معاونت علمی میگفت این موضوع ابلاغ شده و لازمالاجراست. امسال هنوز هم دارایی نهایت تلاشش را میکند تا این مسئله معافیت را نپذیرد. به نظرم یک علتش این است که آییننامه شفافیت لازم را ندارد و از آن تفسیرهای مختلف میشود. مثلا دارایی میگوید طبق این آییننامه شرکت باید در پارک مستقر باشد و در همانجا هم تولید شود، درحالیکه اصلا چنین چیزی شدنی نیست. گاهی فضا در پارک کافی نیست، گاهی مشکلات زیستمحیطی وجود دارد و اصلا قانون به ما چنین اجازهای نمیدهد. تصور من بر این است که سیستم دولت علاقهمند است که به این شرکتها کمک کند، اما هنوز تعریف مشخصی از شرکت دانشبنیان وجود ندارد. یا مثلا در مورد وامهایی که به شرکتهای دانشبنیان تعلق میگیرد نیز مشکلات مشابهی وجود دارد. ما خودمان به دنبال وام رفتیم، اما نهایتا به این نتیجه رسیدیم که آنقدر دستانداز در این مسیر وجود دارد که عملا انرژی زیادی از ما میگیرد. بهخصوص شرکتهای شهرستانی که نمیتوانند مانند تهرانیها هر روز پیگیر این مسئله باشند، دستیابی به این وام برایشان سخت و وقتگیر و هزینهبر است. به نظر لازم است روند وامدهی به شرکتهای دانشبنیان تا حدودی تسهیل شود تا افراد بیشتری بتوانند از این خدمات بهره ببرند.
