شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از تسنیم، مطابق آمار ارائه شده از چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در زمستان ۱۴۰۲, بررسی نرخ بیکاری جمعیت ۱۵ساله و بیشتر فارغ التحصیلان آموزش عالی، نشان می دهد ۱۱.۶ درصد از جمعیت فعال فارغ التحصیل آموزش عالی بیکار بوده اند. این نرخ در بین زنان نسبت به مردان و در نقاط روستایی نسبت به نقاط شهری بیش تر بوده است.
بررسی روند تغییرات این نرخ حاکی از کاهش۱.۲ درصدی در زمستان ۱۴۰۲ نسبت به فصل مشابه سال قبل است. در زمستان ۱۴۰۲ سهم جمعیت بیکار فارغ التحصیل آموزش عالی از کل بیکاران ۳۹.۰ درصد بوده است. این سهم در بین زنان نسبت به مردان و در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی بالاتر است. بررسی تغییرات این شاخص نشان می دهد که نسبت به فصل مشابه سال قبل۱.۸درصد افزایش داشته است.
در زمستان ۱۴۰۲ سهم جمعیت شاغل فارغ التحصیل آموزش عالی از کل شاغلان ۲۷.۸ درصد بوده است. این سهم در بین زنان نسبت به مردان و در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی بالاتر است. بررسی تغییرات این شاخص نشان می دهد که نسبت به فصل مشابه سال قبل۰.۴درصد افزایش یافته است.
از آنجایی که بحث بازار کار فارغ التحصیلان حائز اهمیت است, بیکاری فارغالتحصیلان دانشگاهی ۳ قفله شده و نبود شغل حتی به مقطع دکترا هم رسیده تا جایی که برخی برای نجات خود از بیکاری مجبور شدهاند به مشاغلی رو بیاورند که هیچ نسبتی با تحصیلات آنها ندارد. محمود کریمی بیرانوند, معاون اشتغال وزارت کار گفته است: نرخ بیکاری فارغالتحصیلان با وجود روند کاهشی در چند فصل اخیر همچنان مطلوب نیست. امیدواریم که فاصله این نرخ از نرخ بیکاری کل را در سال ۱۴۰۳ به کمتر از ۲ درصد برسانیم.
ضرورت توسعه تشکل های کارگری
حمید حاج اسماعیلی، کارشناس اقتصادی
در تمامی دولتها تلاش می شود برنامه هایی در راستای کاهش بیکاری و اشتغالزایی اجرا شود. در همین راستا هدفگذاری برای ایجاد شغل و افزایش امنیت شغلی افراد در نظر گرفته می شود. در حال حاضر در شرایطی قرار داریم که برخی از افراد از پیدا کردن کار مایوس شدند. نه اینکه دنبال شغل نباشند. برای مثال، در حوزه فارغالتحصیلان، شغلی برایشان پیدا نمیشود.
امنیت شغلی در اثر ایجاد شرایط مطلوب اقتصادی، بهبود فضای اشتغال و توازن عرضه و تقاضا در بازار کار به وجود می آید. چنانچه فضای اشتغال کشور و شرایط کار بهبود یابد امنیت شغلی نیروی کار خود به خود تامین می شود.
ما باید امنیت شغلی را در ایجاد شرایط اقتصادی مناسب و توسعه بازار کار جست و جو کنیم. اگر مشکلات در حوزه اقتصاد و بازار کار برطرف شود می تواند شرایط اقتصادی را برای کارگران بهتر و عرضه و تقاضا در بازار کار را متوازن کند. اگر بازار تقویت شود و فضای اشتغال کشور بهبود یابد کارگری که شغل خود را از دست بدهد می تواند به راحتی به کارگاه دیگر مراجعه کند و مشغول کار شود.
یکی دیگر از مشکلات یافتن کار، تعداد کم عناوین شغلی در کشور است. در کشور حدود ۴ هزار شغل تعریف شده است این درحالی است که کشورهای دیگر با وجود بازار و اقتصاد کوچک تر از ایران ۱۴ هزار عنوان شغلی تعریف کرده اند. هنوز نتوانستیم عناوین شغلی متعددی را تعریف کنیم تا افراد متناسب مهارت و تحصیل شان شغل مناسب را پیدا کنند. به زبان ساده تر بخش خصوصی کوچک است و نیروی تحصیل کرده کشور را می خواهد با عنوان کارگر عادی جذب کند و نمی تواند پست و حقوق مناسب را به آنها ارائه دهد. این امر انگیزه فارغ التحصیلان کشور را برای ورود به بازار کار از میان برده است.
از سوی دیگر وجود تشکل های کارگری برای حمایت از کارگر ضروری است تا به راحتی از محل کارشان اخراج نشوند.اگر تشکل کارگری و امکان حمایت از نیروی کار نباشد حفظ اشتغال چه معنایی دارد؟ باید در کنار ایجاد فرصت های شغلی، حفظ اشتغال هم داشته باشیم تا به جمعیت بیکار کشور اضافه نشود. ناگفته نماند در راستای توسعه بازار کار اقدامات خوبی در دولت سیزدهم صورت گرفته است. با آسان تر کردن صدور مجوزها راه برای ایجاد کسب و کار جدید باز شده است اما صرفا این نمی تواند بازار کار کشور را توسعه دهد باید حمایت های دیگری از کارآفرینان انجام شود.