شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، وی افزود: این مشاغل که صنایع و حرفههای زیر ۵۰ نفر نیروی کار را شامل میشود با پیگیریهای سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران، ظرفیت شناسی شده و با شناسایی مزیتهای آنها به آموزش جهت تخصصی کردن مشاغل بومی و به روز رسانی آنها پرداختهایم.
معاون وزیر صمت در رابطه با برنامههای حمایتی این وزارت خانه برای صنایع و مشاغل محلی کوچک، اظهار کرد: آموزش، اطلاعرسانی، آگاهسازی و ارائه تسهیلات حمایتی مخصوص کارآفرینان از وظایف سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران است و با پیگیریهای به عمل آمده، پروژه توسعه خوشهای و تبدیل مشاغل محلی به نواحی صنعتی کوچک در دست اقدام است که در حال حاضر ۵۶ خوشه کار در حال تبدیل به نواحی صنعتی کوچک در کشور است.
مقیمی در پایان، تاکید کرد: تبدیل مشاغل محلی به نواحی صنعتی کوچک یکی از مهمترین عوامل در جلوگیری از مهاجرتها و جابه جایی جمعیت است که میتواند نقش مهمی در توسعه مناطق و نواحی جمعیتی کوچک مقیاس باشد و خوشبختانه در سال جاری توانستیم، واحدها و خوشههای تولیدی کوچک را به میزان ۱۸ درصد افزایش دهیم تا به سهم خود در توسعه نواحی تولیدی و صنایع محلی کوچک در کشور شریک باشیم.
در ایران بیش از ۹۰ درصد صنایع کشور را صنایع کوچک و متوسط در بر می گیرد، این صنایع نقش مهمی در توسعه اقتصاد کشور و بحث اشتغالزایی ایفا می کنند و از آنجایی که نیاز به سرمایه اولیه بالایی ندارند، فشار مالی سنگینی به دولت وارد نمی کنند. بدون شک حمایت از صنعتگران و کارآفرینان شاغل در این صنایع سبب خواهد شد که تغییرات بنیادین در اقتصاد کشور و تحقق اقتصاد مقاومتی ایجاد کنند و همچنین موجب گسترش عدالت اجتماعی می شود.
رونق اقتصادی در اینگونه بنگاه ها که برپایه تعاریف علمی کمتر از ۱۰ نیروی کار دارند، رقابتی سالم در صنوف همگون ایجاد می کند و خروجی این رقابت سالم تولیدات باکیفیت در بخش های مختلف اقتصادی است. از طرفی خصوصیات کوچک بودن این صنایع باعث می شود که تخصصی تر کار کنند و همچون صنایع بزرگ یک طیف گسترده از کارهای صنعتی را انجام نمی دهند. صنایع کوچک به لحاظ همین کوچکی، چابک تر و انعطاف پذیرتر هستند و در شرایط مختلف اگر محصولی تولید کنند و با مشکل مواجه شوند، بلافاصله محصول را دیگری که مورد نیاز است، جایگزین آن کرده و به تولید می پردازند.
اهمیت سرمایه گذاری در بخش تولید
حمید حاج اسماعیلی، کارشناس اقتصادی
وقتی امکان سرمایه گذاری برای بخش های مختلف نداشته باشیم زیرساخت ها و ساختارهای اساسی کشور که سکوی ایجاد فعالیت های اقتصادی است دچار آسیب می شوند. یکی از اشکالات اساسی که در این روند مشکل ایجاد کرده خود شکل و ماهیت اقتصاد کشور است. متاسفانه اقتصاد ایران، اقتصاد خدماتی است نه اقتصاد تولیدی. باید نوک پیکان اقتصادی از سمت خدمات به سمت تولید تغییر مسیر دهد. متاسفانه براثر بی تفاوتی دولت ها به این مقوله مهم، فرهنگ کار و تلاش درکشور بر این اساس نهادینه نشده است. از سوی دیگر برای فعالیت های تولیدی سرمایه گذاری لازم وجود ندارد چرا که دلالی سودآوری بیشتری از تولید دارد.
از سوی دیگر ما بخش مهمی از جمعیت کشور را نادیده گرفتیم. چرا که مشارکت زنان به دلیل موانع و سختی هایی که در بازار کار وجود دارد برای حضورشان فراهم نیست. تا زمانی که شرایط به لحاظ فرهنگی و اجتماعی برای حضور زنان در جامعه آماده شود، باید این فضا را در خانه مهیا کنیم. بانوان هم فعالیت اقتصادی انجام دهند و هم آماده ورود به بازار کار شوند در گذشته جمعیت زنان فعال نبوده و از طرفی به سبب این که پیش از این هم زنان پذیرفته بودند که خانه دار باشند، معمولا در جمعیت فعال محاسبه نمی شوند و به همین جهت نرخ بیکاری آنان در آمارهای رسمی پایین عنوان می شود.
از طرفی دیگر متاسفانه تعداد اتباع غیرقانونی و بدون روادیدسیاسی در کشور هم رو بهافزایش است. ایران تنها کشوری است که با این حجم از اتباع بیگانه غیرقانونی مواجه است. برآورد مسئولان از شمار این اتباع حدود هشت میلیون نفر است که عمدتا اتباع افغان هستند و اکثرا روادید سیاسی ندارند.
برآورد دولت حضور ۳.۵ میلیون تبعه بیگانه در بازار کار ایران است که شاید ۹۶ درصد این افراد فاقد پروانه کار باشند. این درحالی است که طبق برآوردهها، ایران دارای ۲.۵ میلیون بیکار است که چنانچه وضعیت اتباع غیرمجاز مشخص شود، شاید نرخ بیکاری در کشور ما به دو و سه درصد برسد.
دولت هنوز به دلیل نگاه سنتی غلطی که در خصوص مساله تصدی گری خود در بخش های مختلف اقتصادی دارد از بخش خصوصی حمایت چندانی نمی کند در حالی که دولت برای رونق و جهش تولید نیازمند افزایش مشارکت مردم و بخش خصوصی در مقوله تولید است.