سرمقاله
بازار مسکن در حال حاضر چشم انتظار همکاری بیشتر دستگاهها است. اگر این همکاری بهبود یابد به طور قطع همزمان با افزایش تولید، بازار مسکن هم رنگ بوی بهتری خواهد گرفت. کشور بزرگی داریم و میتوانیم از طریق گسترش شهرها و روستاها و ساخت و ساز پیرامون به حل و فصل مسکن بپردازیم و خانه ویلایی حق مردم است. در حال حاضر ایجاد مسکن نیازمند ابزار قوی تسهیلات است تا از این طریق ساماندهی شود.
اساساً آپارتمان نشینی با سبک زندگی ایرانی در تعارض است. آپارتمان نشینی مشکلات عدیدهای برای مردم به وجود آورده است، به طوری که زمینه ساز درگیری ساکنان در مورد نظافت مشاعات و یا هزینههای نوسازی و حفظ و نگهداری آسانسور و دیگر امکانات آپارتمان میشود.
شیوه زندگی در آپارتمان، دسترسی افراد را به آفتاب، فضای بازی و حیاط از بین برده است که اثرات مخربی بر سلامت روان ساکنان دارد و عدم امکان به جا آوردن صله رحم و دید و بازدید و توسعه مشاغل خانگی و خرد را هم باید به مشکلات این نوع زندگی اضافه کنیم.
توسعه افقی شهرها نیز یک ضرورت است. الان شهرها و به ویژه کلان شهرهای کشور متراکم و فشرده هستند، متاسفانه ما در بحث متراکم سازی اصول شهرسازی را رعایت نکردهایم و فاصله ساختمانها از یکدیگر، فاصله معابر، کوچهها، خیابانها و سرانهها، هیچ کدام لحاظ نشدهاند. به همین دلیل ما در شهرهایمان همزمان فشرده سازی و متراکم سازی را داشتهایم. بنابراین، شهرهای کشور کیفیت لازم را برای زندگی ندارند.
آلودگی هوا و صوتی، ترافیک و موارد این چنینی از جمله مشکلاتی است که با آنها مواجه هستیم. در این شرایط، تراکم جمعیتی شهری یا نسبت نفر بر هکتار در کشورمان در شرایط بدی قرار گرفته است و نسبت به کشورهایی که مساحت کمتری نسبت به ما دارند، وضعیت نامساعدتری داریم.