به گزارش کسب و کار نیوز، وی با بیان اینکه اکثر فرشهای دستباف دست دوم ایرانی صادر میشوند از اینرو بعد از مدتی نیازمند مرمت و شستوشو هستند، تصریح کرد: بندی در قانون گمرک وجود دارد که بنا به آن هر گونه بازگشت کالا دست دوم و کارکرده به کشور ممنوع است؛ همچنین اگر مبدا ارسالکننده اولیه فرش مشخص نباشد، کشور اجازه بازگشت فرش را نمیدهد. این در حالیست که اتحادیههای صادراتی این هنر صنعت تلاش دارند این بند قانون را اصلاح کنند که متاسفانه تا به امروز موفق نشدند.
به گفته وی؛ درآمدزایی که میتوانست برای ایران باشد به بهانه اصلاح نشدن یک بند قانونی به محاق رفته است. آل احمد ادامه داد: ترکیه ۱۵ سال پیش متوجه ضعف ایرانیان در اصلاح این بند قانونی شد از اینرو این ضعف را به فرصت تجاری تبدیل و شهرکهای را برای خدمات و تعمیر فرش ایجاد کردند. در حال حاضر فرشهایی آنتیکی که هزینه تعمیرات آنها بالاست در این شهرکها رفو و اینگونه درآمد بالایی برای رفوگران ایجاد میکند. عضو هیات مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف خاطر نشان کرد: در ۱۵ سال اخیر شاهد خروج رفوگران ایرانی بودیم؛ در ابتدا رفوگران خبره تبریز و در ۵ سال اخیر هر رفوگری که بازار تهران مهارت این کار را داشت نیز به ترکیه مهاجرت کرد.
به گزارش ایلنا، وی در پاسخ به این پرسش که آیا ترکیه رفوگر ندارد؟ گفت: حجم کار زیاد است هر شخصی که بتواند ارزان کار کند بدون تردید به وی بیشتر کار میدهند مهاجرت رفوگران ایرانی به ترکیه شکل کارگری دارد و رفوگران در همان محل اقامت و شبها در شهرکهای رفوی فرش اقامت دارند. آل احمد با اشاره به قطع شدن بیمه قالیبافی برخی از رفوگران، اذعان کرد: رفوگرانی که بیمه قالیبافی آنها را به جهت سخت گیریهای اخیر قطع کردند، تمایلشان برای مهاجرت دوچندان شد. وی با بیان اینکه برآورد رسمی از میزان درآمد این کسب و کار ارائه نشده است، تاکید کرد: به نقل از یکی از تجار ایرانی ساکن ترکیه این درآمد حدود ۱۵۰ میلیون دلار در سال است؛ این عدد در مراوداتی که وی با اتحادیه فرش دستباف ترکیه برقرار کرده بود بهدست آمد.
این فعال اقتصادی با اشاره به قطع روند صادرات فرش ایرانی بعد از تحریمها، تصریح کرد: ایرانیان مغازهدار ساکن خارج کشور که در آن کشورها واحد صنفی دارند و توان دور زدن تحریمها را داشتند اقدام به صادرات فرش دستباف از ایران میکنند اما بعد از تصویب تعهد بازگشت ارز صادرات، روند صادرات فرش بهصورت انبار به انبار و امانی نیز از بین رفت و هم اکنون فروشگاههای خارجی از فرش ایرانی خالی و فرش کشور رقیب جای ما را گرفتهاند. وی در پایان افزود: انبارهای عمده فروشی پیش نیاز توسعه بازار در بازارهای مقصد هستند که تعهد برگشت ارز بیشترین آسیب را به این قسمت از زنجیره تامین تجارت فرش دستباف ایران زده است.
در همین رابطه رئیس اتحادیه سراسری تولیدکنندگان فرش دستباف با اشاره به اینکه صادرات فرش دستباف طی چند سال اخیر کاهش چشمگیر داشته است گفت: صادرات فرش دستباف در چند سال اخیر بیشتر از ۶۰ میلیون دلار نبوده است.
عبدالله بهرامی، رئیس اتحادیه سراسری تولیدکنندگان فرش دستباف درباره صنعت فرش گفت: حدود ۹ قرن است که فرش ایرانی را همه دنیا می شناسند، و قدمت سه هزار ساله دارد. تا دهه ۷۰ سالانه حدود یک میلیارد و نیم میلیون دلار میزان صادرات فرش دستباف به کشورهای خلیج فارس و سایر کشورهای هدف بود.
وی ادامه داد: بعد از آن سیر نزولی گرفت و دردهه ۹۰ شاید بدترین زمان برای صادرات فرش دستباف همین چند ساله اخیر بود. بیمه قالیبافان در سال ۸۸ مصوب شد و قرار بود حدود۱میلیون بافنده در ظرف۱۰سال بیمه شوند انجام نشد. ۴۵۰هزارنفر تا سال ۹۲بیمه شدند. اما به دلیل عدم تأمین بودجه این کار انجام نشد و حدود ۲۰۰ هزار نفر از کسانی که بیمه داشتند به دلایل مختلف, بیمه آنها لغو شد و افراد جدید هم بیمه نشدند.
رئیس اتحادیه سراسری تولیدکنندگان فرش دستباف با اشاره به اینکه تا سال ۹۷ سالیانه حدود ۴۵۰ میلیون دلار صادرات داشتیم. اما از سال۹۷ به بعد به دلایل تحریم از سوی کشورهای خارجی حدود ۲۵ درصد بازار را از دست دادیم، و بعد از مصوبه پیمان ارزی بحث صادرات فرش به مقدار چشمگیر کاهش یافت. صادرات فرش دستباف در چند سال اخیر بیشتر از ۶۰ میلیون دلار نبوده است.
بهرامی گفت: یکی از درخواستهای مهم جامعه بافندگان فرش فارغ از بحث بیمه قالیبافان، رفع مصوبه پیمان ارزی است. چون بیمه قالیبافان را میتوان به تدریج انجام داد ولی رفع این مصوبه نیاز به هیچ بودجهای ندارد و تصمیم نامهربانی بوده که بدون نظرخواهی از بخش خصوصی گرفته شده است. وی ادامه داد: در چند سال گذشته رکود بازار فرش و تحریمها موجب کاهش صادرات این کالای با ارزش شده ولی بافندگان ایرانی تمام توان و تلاش خود را به کار گرفتند تا جایگاه این هنر صنعت اصیل ایرانی با وجود کاهش صادرات آن همچنان حفظ شود.
بهرامی گفت: در گذشته رتبه اول جهان را در فرش دستباف ایرانی داشتیم اما با شرایطی که ایجاد شد در حال حاضر رتبه ۴ هستیم.کشورهای هند, پاکستان و ترکیه جایگزین شده اند چرا که در بازارهای خارجی جایگاه از دست داده ایم. فروش فرش بسیار کاهش یافته است چرا که قیمت مواد اولیه به شدت افزایش یافته است و اکثر مواد اولیه به شکل وارداتی و با ارز آزاد است. افزایش مواد اولیه قدرت رقابت پذیری ما را کاهش داده است.
رئیس اتحادیه سراسری تولیدکنندگان فرش دستباف با اشاره به اینکه تولید داخلی هم به دلیل عدم حمایت تسهیلاتی و نمایشگاهی به نصف رسیده است گفت: در حال حاضر حدود۶۰۰ هزار بافنده داریم, تولید از ۶میلیون متر مربع به ۲میلیون متر مربع در سال رسیده است. اکثر واحدهای تولیدی تعطیل هستند. رئیس اتحادیه سراسری تولیدکنندگان فرش دستباف با بیان اینکه صنعت فرش مکمل در دامداری و کشاورزی است گفت: صنعت فرش در امنیت اجتماعی زنان و افزایش درآمد سبد خانوار نقش مهمی دارد.