الزامات رونق ساخت و ساز

سرمقاله

در ۴۰ سال گذشته تا به امروز هنوز نتوانسته ایم سالانه یک میلیون واحد مسکونی تولید کنیم. ۹۵ درصد تولید مسکن در حال حاضر در دست بخش خصوصی است و زیر ۵ درصد ساخت مسکن دولت و نیمه دولتی است. این در حالی است که نزدیک به یک میلیون و ۴۰۰ هزار واحد مسکونی در سال نیاز داریم که در ۱۰ تا ۲۰ سال آینده این مقدار بیشتر یا کمتر خواهد شد. تولید یک میلیون واحد مسکونی به معنای ساخت صرف نیست و باید در این امر ساخت فضاهای خدماتی و اجتماعی را نیز در نظر گرفت. یک متر واحد مسکونی تقریبا یک متر هم امکانات دارد. به اندازه یک متر فضای خدماتی یا مسکونی یک متر هم هزینه زیرساخت داریم. همچنین به اندازه دو متر هم هزینه زیرساخت می شود. گاز، برق، آب و… نیز باید در نظر گرفته شود. در واقع ۴ متر مربع هزینه می کنید اما یک متر مربع مسکونی دست شما را می گیرد. چنین توانی در نقدینگی کشور نداریم که یک میلیون واحد مسکونی بسازیم. گردش پول در ایران بسیار کند است و با این چرخش پول نمی توان کاری از پیش برد. باید زیربنایی به موضوع مسکن نگاه کرد. باید اقتصاد را آماده تولید یک میلیون مسکن کنیم. فقط با دستور واحدهای مورد نیاز ساخته نخواهند شد.
سالانه کشور به ساخت یک میلیون و ۴۰۰ هزار واحد مسکونی نیاز دارد و اگر همه بانک ها هم وام بدهند نهایتا بتوانند ۵۰۰ هزار میلیارد تومان تسهیلات بدهند و مابقی سرمایه برای ساخت این تعداد واحد مسکونی باید از طریق گردش پول در کشور ایجاد شود که نمی شود البته تنها تسهیلات نیست بلکه ابزارهای متعددی باید همزمان اجرا شود.
آنچه مشکل اصلی مسکن در ۴۰ سال گذشته بوده و بیش از ۵۰ درصد جامعه امروز با آن درگیر هستند با طرح های کوچک و جزیی حل نخواهد شد و باید یک وفاق ملی برای حل مشکلات داشته باشیم و به ساختارهای اقتصادی توجه شود اما امروز شاهد آنیم که اصلا تکلیف اقتصاد کشور مشخص نیست.