سرمقاله-
بودجه پیشنهادی ۱۴۰۰ در حالی روی میز مجلس قرار دارد که بایستی آن را از وجه دیگری قضاوت کرد و آن، اینکه دولت فعلی طبیعتا در دوره بعدی نیست؛ یعنی این دولت در سال آینده تنها ۳ ماه در راس کار و نُه ماه در دست دولت دیگری است و نکته دوم اینکه مجلس یازدهم با دولت فعلی به شدت در تضاد و تناقض است. به همین دلیل دولت که عمر خود را رو به پایان می بیند و چون خودش مسئول اجرای بودجه نخواهد بود، بودجه را به گونه دیگری می نویسد. اگر ما از این دیدگاه نگاه کنیم که رابطه دولت و مجلس رابطه شکرآبی است، دولت با ارائه این بودجه از خود سلب مسئولیت کرده است. دولت بودجه ای نوشته که طبیعتا مجلس آن را رد خواهد کرد. بنابراین در این قواره که نگاه کنیم، دولتی که ۷ سال اجازه واردات خودرو را نداده است برای سال آینده که خود مسئول نیست، می خواهد اجازه واردات خودرو بدهد و عددهایی را در این مورد پیش بینی کرده است. برای نفت هم فروشی ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه ای در نظر گرفته که اصلا نمی توان روی آن حساب کرد و معلوم نیست که ما با دولت بعدی آمریکا به یک تفاهم برسیم و بتوانیم نفت بفروشیم. بنابراین این اعداد در این بودجه شوخی است و این دولت با دولت بعدی و مجلس در حال شوخی کردن است.
از طرفی دولت هر بودجه ای می داد، مجلس رد می کرد. پس در واقع به این ترتیب دولت هم اعدادی در بودجه گنجانده که مجلس رد کند. این مساله خنده دار است. دولت با وجود کسری بودجه و با وجودی که حقوق کارمندان را هم قبلا اضافه کرده ۲۵ درصد دیگر هم اضافه کرده است. درواقع دولت با یک دید کارشناسی خاصی این بودجه را تدوین کرده است. باید در نظر داشت دولت هر بودجه ای می نوشت مجلس با آن مخالفت می کرد. به همین دلیل هم دولت ارقامی در بودجه گنجانده که در واقع مجلس هر کاری می خواهد بکند. دولت بودجه ای روی هوا داده و آن مجلس هم باید هر گونه که می خواهد بودجه را برای سال آینده بنویسد. طبیعتا در چشم انداز هیچ گونه تفاهمی بین دولت و مجلس وجود ندارد. پس به همین دلیل بودجه سرنوشت خوبی نخواهد داشت.