معمولا تمام بنگاه های اقتصادی یک ماه آخر سال را برای تسویه حساب و پروژه های دولتی و نیمه دولتی که بودجه برایشان تعیین می شود که می خواهند به سال آینده انتقال ندهند، قراردادهای خود را آن زمان می بندند یعنی اسفندماه یکی از پربازده ترین ماه ها برای بنگاه های اقتصادی؛ چه از نظر داد و ستد و چه از نظر حساب و کتاب همیشه بوده و این در حالی است که از اواخر بهمن ماه شیوع کرونا اعلام شد و مردم نمی دانستند چگونه باید با کرونا رفتار کنند. به همین دلیل خیلی ها کسب و کارها را تعطیل یا ساعت کار را کم کردند یا روابط فی مابین که برای عقد قرارداد وجود داشته که باید حضور پیدا کنند و رودررو معامله ای را انجام می دادند، قابلیت انجام پیدا نکرد. وقتی بنگاه هایشان را تعطیل می کنند و نگاه به آینده ندارند قراردادهای پرسنل پایان سال تمام می شود و اگر نیاز باشد سال آینده تمدید می شود ولی بنگاه ها نمی دانستند باید تمدید کنند یا نه. آنهایی که تمدید کردند ضرر و زاین ناشی از این کار را تحمل کردند و آنهایی که تمدید نکردند در واقع خیل عظیمی از بیکاری ایجاد شد در مشاغل بنگاه های اقتصادی که به تبع کرونا وجود داشت. دولت وعده هایی داد که وقتی می خواهد به مرحله اجرا برسد خیلی از آنها عملی نمی شود. مثلا گفتند تسهیلات بانکی امهال شود اما خیلی از فعالان اعلام کردند که چنین اتفاقی نیفتاد و گفتند اگر چکی برگشت بخورد در این دو ماه برگشتی حساب نمی شود و دو سه ماه امهال دادند که در حال حاضر تمام آنها لحاظ شده است. طرف باید اثبات کند که برگشت چک حاصل از کرونا بوده است. حالا اینکه کجا اثبات کند مشخص نیست. بحث بعدی که باعث شد برگشتی چک ها برخی از این باب بود که درواقع حساب کتاب ها در پایان سال ۹۸ راکد مانده بود. چون برخی از کارها ارتباط مستقیم با مسافرت دارد و باید صورت می گرفت، اما عملا استان تهران تا ۵ اردیبهشت تعطیل بود. حتی در اوایل خرداد ماه هم خبری نبود به واسطه اینکه شروع سال بود. امسال که بابت شیوع کرونا کار عقب تر بود. سه ماه کار اقتصادی انجام نشد. نرخ ارز نیز در اردیبهشت شروع به بالا رفتن کرد و یک رکود برای بنگاه های اقتصادی اتفاق افتاد. مشکل دیگر عدم ارائه و عرضه مواد اولیه برای تولیداتشان بود و گردش های اقتصادی که می خواستند داشته باشند. این موارد باعث شد گردش مالی و نقدینگی بنگاه ها کم شود، بنابراین بنگاه های اقتصادی نمی توانند چک خود را پاس کنند. تنها کاری که سازمان امور مالیاتی انجام داد به عقب انداختن اظهارنامه بود. آخر تیرماه را به آخر مرداد و دیگری را آخر شهریور تعیین کردند. شرایط، شرایط مناسبی نیست. انتظار بود که تامین اجتماعی سه ماه را ببخشد ولی قبول نکردند. در حالی دولت وعده پرداخت تسهیلات به بنگاه های آسیب دیده از کرونا را داد که مشخص نیست این تسهیلات به چه بنگاه هایی پرداخت شده است. اگر تسهیلاتی پرداخت شده مربوط به واحدهایی بوده که مشخص نیست چه کسانی هستند.
محمدرضا زهره وندی، رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق تهران
پرداخت تسهیلات کرونایی تنها روی کاغذ
کسب و کار نیوز - کرونا که شروع شد، انتهای سال مالی برای تمام واحدهای بازرگانی، شرکت ها و بنگاه های اقتصادی بود.