سرمقاله:
با توجه به اینکه در سال گذشته مشکلات اقتصادی بسیاری را در کشور داشته ایم میزان سرمایه گذاری کاهش داشته و کمتر کسی امنیت را احساس می کند تا برای سرمایه گذاری ورود کند. این در حالی است که
سرمایه گذاری داخلی و خارجی یکی از اصلی ترین فاکتورهای رشد اقتصادی و ز است. در همین راستا سرمایه گذاری در پروژه های عمرانی و طرح هایی از این دست کاهش یافته و این موضوع هشداری است که در آینده با ادامه این شرایط شاهد خواب پروژه های عمرانی در کشور باشیم که ضربه مهلکی به اقتصاد کشور وارد خواهد کرد.
سال گذشته تکانه های بسیاری را در اقتصاد کشور شاهد بوده ایم و این موضوع امنیت سرمایه گذاری را زیر سوال برده است. البته در سالهای گذشته نیز که دولت با مشکلات اقتصادی کمتری روبرو بوده نیز توسعه چندانی در پروژه های عمرانی شاهد نبوده ایم. این بدان معناست که در وضعیت های بهتر از این هم دولت عمدتا قادر به تحقق و استفاده بهینه از بودجه عمرانی خود نشده لذا نمی توان در شرایط سخت پیش روی اقتصادی به تحقق بودجه یا مصرف درست آن در پروژه های عمرانی امیدوار بود. بارها بر این موضوع تاکید کرده ایم که پروژه های عمرانی و فعالیت هایی از این دست می تواند اقتصاد کشور را تکان دهد و رشد اقتصادی را افزایش دهد اما تمایل چندانی برای جذب سرمایه و به ثمر رساندن این پروژه ها وجودنداشته است.
خطر مهم تری که در سالهای آینده کشور را تهدید می کند این است که به دلیل نیود سرمایه و سرمایه گذار درسالهای آینده هیچ پولی برای خرج کردن در طرح های عمرانی باقی نمی ماند و چون بخش خصوصی هم به دولت اعتمادی ندارد و دولت ثابت کرده که وعده هایش غیر عملی است بنابراین ورود بخش خصوصی برای گرفتن پروژه های نیمه کاره بسیار بعید و دور از ذهن است. چرا که در وضعیت اقتصادی کنونی هیچ کس جرات سرمایه گذاری ندارد، چرا که بازگشت سود آن غیر محتمل است. هر چند که ممکن است واگذاریهای دولتی به خودی ها باشد بنابراین نمی توان اسم این واگذاریها را واگذاری به بخش خصوصی نامید.