به گزارش کسب و کار نیوز، خرید آنلاین، حواله پول، پیام مجازی برای شریک تجاری و… را می توان ذیل اقتصاد دیجیتال تعریف کرد. هوش مصنوعی، روباتیک، وسایل نقلیه خودران هوشمند، پهپادها، اینترنت، چاپ سه بعدی، فناوریهای نو در زمینه انرژیهای تجدیدپذیر همگی از نتایج دیجیتالی شدن اقتصاد در سال های اخیر است. روی آوردن مردم به بسترهای مجازی و خرید آنلاین، آموزش مجازی، وبینارهای آنلاین، سینمای آنلاین و حتی تئاتر آنلاین و ده ها کار دیگر با پسوند آنلاین نشان داد می توان روی کسب و کارهای این حوزه، حساب ویژه ای باز کرد؛ کسب و کارهایی که پیش از این قربانی سهم خواهی کسب و کارهای سنتی بودند. این رویکرد جهانی به تجارت الکترونیک در کشور ما هم تجربه شد و به همین دلیل رشد برخی از کسب و کارهای اینترنتی را در این دوره شاهد بودیم. «کسب و کار» به همین بهانه، پای صحبت های یک کارشناس نشسته است.
تسهیل و تسریع صادرات از دریچه تجارت الکترونیک
جمشید عدالتیان شهریاری، عضو شورای عالی پیشکسوتان اتاق بازرگانی ایران
کرونا روی سیستم عادی اقتصادی ما و روی صادرات و واردات تاثیر داشته و قیمت مواد خام، نفت و پتروشیمی به شدت کاهش پیدا کرده زیرا تقاضای جهانی تغییر کرده و حمل و نقل با مشکلاتی روبه روست؛ اما از طرف دیگر یک دریچه نو را در اقتصاد باز کرده است. در این شرایط اگر تفکرمان را در اقتصاد عوض نکنیم و بخواهیم همان سیستم قبلی را دو مرتبه تکرار کنیم، به جایی نخواهیم رسید؛ یعنی در سال «جهش تولید» که صادرات یکی از محورهای مهم آن است، به نظر می رسد که از شیوه های نوین باید استفاده کرد. تجارت الکترونیک، ارتباطات الکترونیک و دورکاری می توانند صادرات ما را حداقل به کشورهای همسایه تسریع و تسهیل کنند. باید توجه داشته باشیم که سبک و سیستم اقتصاد در اسفند ماه دیگر پایان پیدا کرده است. بیماری کرونا یعنی وارد شدن به اقتصاد هوشمند. شیوع کرونا و قرنطینه نشان داد که وقتی دو سوم کارمندان دولت شغل هایشان را تعطیل کنند، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. تعطیلی مدارس و دانشگاه ها نشان داد که اگر دانش آموزان و دانشجویان در کلاس درس حضور نیابند، می توانند آموزش مجازی را تجربه کنند. بنابراین نوع تفکر ما باید عوض شود و بتوانیم بازارهای جدید داشته باشیم زیرا مصرف کننده هم در سراسر جهان تفکرش عوض شده و سعی می کند کالای مصرفی بادوام نخرد و به جای آن به دلیل عدم اطمینان بیشتر پس انداز کند. ما باید با این تغییر و تحولاتی که اتفاق افتاده، استراتژی صادراتی و وارداتی و حتی استراتژی تولید را نیز تغییر دهیم و بیشتر به دورکاری بپردازیم و از رفت و آمد خودداری کنیم.
نکته نخست این است که مصرف کننده ما در دوران قرنطینه یاد گرفت که برای خرید یا آموزش و سایر کارهایش به فضای مجازی روی بیاورد و آنها را در بستر مجازی انجام دهد. دوم اینکه ما می توانیم یک آمازون محلی هم داشته باشیم، ما می توانیم در عراق، افغانستان و در خیلی از کشورهای همسایه انبارهای خود را داشته باشیم و سفارش های الکترونیک را راه اندازی و حرکت کنیم و نوع صادرات مان را عوض کنیم. نگاه ما به بیماری کرونا نشان داد که سیستم قبلی ما سیستم بیماری بود. بانک ها بیهوده این تعداد شعبه باز کرده اند، مدارس و دانشگاه ها می توانند مجازی آموزش دهند، الان زمان آن است که نگاهمان عوض شود. وقتی از جهش تولید در زمانی که تحریم هستیم صحبت می شود منظور همان اقتصاد هوشمند است. برای دستیابی به اقتصاد هوشمند باید نگاهمان را عوض کنیم، باید بفهمیم که دنیا، دنیای تعامل است، دنیا، دنیای تخاصم نیست و سبک تجارت جهانی نیز عوض شده و نمی شود صادرات سنتی داشت. خیلی از چیزهایی که فکر می کردیم نمی شود، دیدیم بر بستر مجازی انجام شد. فکر نمی کردیم ۱۰ میلیون دانش آموز را می شود در خانه درس داد، ولی دیدیم که می شود. اقتصاد هوشمند یک نگاه جدید است. نگاه ما باید به دنیا عوض شود چون نگاه مصرف کننده عوض شده است. اگر ما نجنبیم، آمازون همه دنیا را خواهد گرفت. حتی ما در آمازون می توانیم زعفران یا پسته خود را بفروشیم. این کار تحولی در صادرات ما ایجاد خواهد کرد. دنیا از این سیستم استفاده می کند پس ما هم باید استفاده کنیم. ما یک خط دور خود کشیده ایم و پای خود را بیرون نمی توانیم بگذاریم. برای این کار باید نگاهمان به دنیا را عوض کنیم.