شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، از طرفی دیگر این بسته اهدا شده به کاربران تنها برای یک هفته فعال شد و برخی از ارایه دهندگان اینترنت خانگی آن را برای هفته دوم نیز تمدید کردند که البته به علت سرعت پایین آن کمتر کسی ترغیب به استفاده از آن شد. اما در این روزها وزیر ارتباطات از بازگرداندن فرکانس توسط صدا و سیما به وزارتخانه خود صحبت به میان آورده و بهانه آن را نیز ارایه کیفیت مطلوب اینترنت به مردم عنوان کرده است. این در حالی است که در طول این سالها که سکان هدایت وزارت ارتباطات بر عهده آذری جهرمی است توسعه و گسترش زیرساخت های اینترنت ثابت و همراه تکانی نخورده و صرفا سر و صداهایی که در این رابطه به راه افتاده وعده ای توخالی به کاربران اینترنت در کشور بوده است. این تصور در ذهن فعالان صنعت ارتباطات ایجاد شده که وزیر جوان می خواهد کم کاری خود و وزراتخانه مطبوعش را با پس گرفتن فرکانس از صدا و سیما جبران کند. اقدامی که می تواند موجب خداحافظی مردم باارایه باکیفیت برنامه های تلویزیونی برای پخش تصویر و صدا منجر شود. به هر ترتیب شیوع کرونا توانست نشان دهد که اینترنت در ایران همواره در حال درجا زدن است و از طرفی دیگر ویروس کرونا منجر به توجه ویژه به زیرساختهای اینترنت در کشور شد. زیرساخت هایی که هیچ موقع در مواقع بحران نتواستند نیاز مردم را برآورده کنند.
اما محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات در همین رابطه با بیان اینکه شبکه موبایل در تهران به حداکثر میزان ظرفیت نامی خود رسیده است، تاکید کرد: تنها راه افزایش ظرفیت پهنای باند،اضافه کردن فرکانسی است که در اختیار صداوسیماست. وی ادامه داد: فرکانس های حال حاضر شبکه موبایل در باندهای بالاست، فرکانسهای در اختیار صداوسیما باند پایینند.در فرکانس های پایین تعداد دکل کمتری لازم است احداث شود. یعنی اگر فرکانسی که خالی است و صداوسیما هم استفاده نمی کند در اختیار موبایل قرار گیرد،هم ارز کمتری از کشور برای خرید تجهیزات صرف میشود و هم مردم کمتر نگران سلامتی خود از بابت آلودگی فرکانسی خواهند بود.
آذری جهرمی افزود: ٣ سال است در تلاشیم فرکانس ها را پس بگیریم. هم در دولت و هم در مجلس،گفتهایم در باندی دیگر نیازهای آینده صداوسیما را تامین می کنیم،نصف درآمد حاصل از واگذاری فرکانسها به اپراتورها هم برای توسعه شبکه دیجیتال به صداوسیما میدهیم اما آنها همراهی نکردهاند. وزیر ارتباطات تاکید کرد: ارتقای شبکه بدون فرکانس امکانپذیر نیست. امیدوارم برای تامین نیاز مردم در این شرایط، مدیران صداوسیما ما را همراهی کنند.
کنایه سنگین معاون وزیر ارتباطات به مدیر روابط عمومی تلویزیون
همچنین پس از پاسخ وزیر ارتباطات به پرسش کاربران اینترنت درباره علت کندی سرعت، مدیر روابط عمومی سازمان صداوسیما به پاسخ محمدجواد آذری جهرمی به شکلی کنایهآمیز واکنش نشان داد. وزیر ارتباطات در اعتراض کاربران به کندی سرعت اینترنت مسئله نیاز به باند فرکانسی را مطرح کرد؛ باندی که سالهاست در اختیار صدا و سیما بوده و مذاکرات برای آزادسازی آن هنوز به نتیجه نرسیده است.
محمدحسین رنجبران مدیر روابط عمومی سازمان صداوسیما در واکنش به این ادعای آذری جهرمی نوشت: «برادرمون سه سال نتونست مجلس طرفدار خودشون رو اقناع کنه که نظراتش کارشناسیه و نمایندگان زیر بار کار خلاف قانونی که میگوید نرفتند؛ آن وقت دوباره میاد میگه تقصیر صداوسیماست اینترنت کنده!
آقا یا یه دلیل دیگه پیدا کن یا بر اساس آنچه که خودتون گفتید زمانی که برنامههای پرمخاطب صداوسیما پخش میشه و ترافیک اینترنت میاد پایین رو به مشترکان پیشنهاد بدید. در ضمن بیخ گوشمان در ترکیه ۸۸ درصد پوشش اینترنت خانگی است، اما در کشور ما به مدد هنر شما زیر ۴۰ درصد است؛ اینکه دیگه ربطی به صداوسیما نداره!»
پس از آن معاون وزیر ارتباطات به ادعای مدیر روابط عمومی تلویزیون پاسخ داد و نوشت:
«خیلی ممنون برای گزارش سه سال تلاش ما برای پس گرفتن فرکانسی که خالیه و آزاد نمیکنید!
برادرم! نرخ نجومی تبلیغات رو بیارید پایین ببینید بخش خصوصی ما چه طور ضریب نفوذ اینترنت خانگی رو دو برابر میکنه. راستی فرکانس رو چه کسی سود میکنه که برنمیگردونید به مردم؟»
چرا مراجع قضایی ورود نمی کنند؟
به هر ترتیب اختلاف صدا و سیما و وزارت ارتباطات همچنان ادامه دارد. اقتصاد ایران آنقدر لایههای نهفته دارد که دقیقا مشخص نیست کدام گروه در حال منفعت بردن از این شرایط است. نکته مهم اینکه دو نهاد بزرگ در ایران یکدیگر را متهم کردند که حق بیت المال خورده شده است و عجیب اینکه معلوم نیست چرا در چنین مواقعی قوه قضاییه ورود نمیکند. در ماجرای اختلاف وزارت ارتباطات و صداوسیما، یک طرف ماجرا از رانت عظیمی میگوید که به شرکتهای خاص داده شده یا آن نهاد را متهم کرده که فرکانسهای متعلق به بیت المال را تحویل نمیدهد. اگر در هر کجای دنیا چنین مسائلی طرح شده بود، تا کنون نهادهای بازرسی تمام بازرسان خود را برای پیگیری مستقر کرده بودند اما در ایران خبری نیست.
بهانه جویی برای دلایل کندی اینترنت
مصطفی ارجمند، کارشناس فناوری اطلاعات
موضوعی که در رابطه با کاهش کیفیت و سرعت اینترنت اهمیت دارد این است که هر زمان بحرانی در کشور بروز می کند اولین نگاه ها به سمت اینترنت است چراکه فناوری ارتباطات امروز نقش بسیار زیادی در امور دارد. به عنوان مثال در حوادث آبان ماه و یا حتی اتفاقات قبل و بعد از آن اینترنت به موضوعی حیاتی تبدیل شد. در آن زمان نیز زیرساخت های اینترنتی جواب نیازهای کاربران را نداد و اعتراضات بسیاری در رابطه با کاهش کیفیت و سرعت اینترنت وجود داشت. در شرایط حال حاضر نیز که مردم ملزم به خانه نشینی شده اند تنها چیزی که بیشتر مورد استفاده قرار گرفته اینترنت است که متاسفانه وضعیت مطلوبی ندارد. با شروع قرنطینه خانگی مصرف اینترنت در کشور چندین برابر شد و زیرساخت هایی که وجود داشت توانایی پاسخگویی به این حجم از استفاه را نداشته و باز هم اعتراضات کاربران در این مورد دیده شد. بسته هایی هم که برای تشویق کاربران برای خانه نشینی اختصاص داده شد کیفیت خوبی نداشته و همواره در تمام موارد کاربران را به شکایت وا داشته است. متاسفانه کار خاصی برای تقویت زیرساخت های اینترنت در چند سال اخیر انجام نشده و بهانه های متعددی برای ارتقا این شبکه وجود داشته است.
اینکه تقویت شبکه اینترنت موبایل به فرکانس در دست صدا و سیما مرتبط است ارتباط چندانی با این موضوع ندارد. کیفیت فعلی اینترنت به موضوع فرکانس ۷۰۰ و ۸۰۰ ربطی ندارد، چرا که کیفیت در داخل کشور نیازمند تأمین تجهیزات است و شبکه انتقال باید جواب بدهد، اما هم اکنون ظرفیت توسعه در کشور وجود ندارد. اینترنت به تنهایی به کار نمیآید وقتی ظرفیت توسعه داخلی وجود ندارد. در این شرایط حتی هزار گیگ اینترنت رایگان نیز کاربردی نخواهد داشت. بنابراین بهتر است به جای بهانه جویی و استفاده از ترفندهایی که منجر به برداشته شدن بار مسئولیت از دوش وزارت ارتباطات می شود، با تقویت زیرساخت ها و تجهیزات مرتبط سعی کنیم کیفیت و سرعت اینترنت را نه تنها برای مواقع بحران بلکه همیشگی برای احقاق حقوق کاربران افزایش دهیم.
به هر ترتیب آنچه در این روزها اتفاق افتاده و میبایست ما را هوشیار کند، این است که سرمایهگذاری در عرصه اینترنت همانند سرمایهگذاری در کلانشهرها و ساخت پروژههای عظیم، میتواند توسعه چشمگیری را برای کشورها و جهان به دنبال داشته باشد. اگرچه این سرمایهگذاریها شاید همانند دیگر پروژهها، در همان لحظه به چشم نیایند، اما میتوانند تجربه متفاوتی را در چنین شرایطی برایمان رقم بزنند