مزایده جان بر دیوارهای شهر

شایلی قرائی

به گزارش کسب و کار نیوز، در حال حاضر تهران مملو از پوسترها، دیوار نوشت ها و تبلیغاتی است که عموما یک چیز را برای فروش و یا خرید تبلیغ می کند و آن کلیه انسان است. تبلیغات مذکور اطلاعاتی پیرامون گروه خونی، سن و شماره تلفن فروشندگان کلیه ارائه می کند. در چند سال اخیر موضوع فروش اعضای بدن بخصوص کلیه بسیار داغ است و طی ماه های اخیر آمار فروش کلیه بسیار افزایش یافته است. تصور اینکه می توان به بک کلیه زندگی کرد و پول فروش کلیه دیگر را به زخم های زندگی زد بسیاری را وادار به فروش این عضو حیاتی کرده و بازار داغ دلالی را نیز به راه انداخته است.

مشکلات اقتصادی سال های اخیر به قدری بر سه دهک پایینی جامعه و هم چنین شمار زیادی از دریافت کنندگان یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی ماهانه در ۳۱ استان کشور فشار آورده که بعضی برای برون رفت از مشکلاتی که با آن روبرو هستند و هر سال نیز وضعیت بدتر را برایشان رقم می‌زند٬ دست به مهاجرت از کشور یا پناه آوردن به حاشیه کلانشهرها یا فروش اعضای بدن خود زده اند تا بخشی از کوله بار مشکلات خود را کاهش دهند.

این حکایت تلخی است که بیشتر متقاضیان فروش کلیه در سنین ۲۰ تا ۳۰ سال قرار دارند و بسیاری از آنها متاهل هستند و زیر بار زندگی کمرشان آنقدر خم شده است که می‌خواهند جانشان را حراج بگذارند.یا جوانانی هستند که برای کمک خرج خانواده‌های‌شان آستین بالا زده‌اند و با جان‌شان به جنگ سرنوشت رفته‌اند. پیش از این فروشندگان اعضای بدن و به‌خصوص کلیه، بیشتر در میان افراد میانسال نیازمند، شایع بود، اما اکنون بیشتر فروشندگان کلیه جوانان هستند، به‌طوری‌که برآورد شده است که نزدیک به ۹۰درصد فروشندگان افراد زیر ۳۰سال هستند. هرچقدر هم مسئولین بگویند تخلف است یا فروش این عضو قرمز رنگ با قیمت نجومی وجود ندارد یا کمرنگ است، در حل مسئله کمکی نمی‌کند. حل معما اینجاست که چرا باید اصلا جوانان دیوارهای این شهر را با شماره‌هایشان برای فروش جان‌شان رنگین کنند.

در ایران تاکنون بیش از ۵۰ هزار بار عمل پیوند کلیه در ۱۲ مرکز پیوند در تهران و ۱۸ مرکز پیوند در سایر شهرهای ایران انجام شده است. در حال حاضر مبلغ پرداختی خانواده بیماران برای دریافت کلیه، ۱۸ میلیون تومان است که البته در چند سال اخیر افزایش نداشته و همین باعث شده که بسیاری از اهداکنندگان ترجیح بدهند کلیه خود را در بازار سیاه بفروشند. در مواردی قیمت کلیه در این بازار تا ۱۰۰ میلیون تومان هم بالا می‌رود

حمایتی از اهدا کنندگان کلیه نمی شود

علیرضا خباززاده، رئیس هیات مدیره انجمن خیریه حمایت از بیماران کلیوی

داستان خرید و فروش اعضای بدن سر دراز دارد و متاسفانه دلایلی در آن دخالت دارند که ضرورت ورود دولت به این بخش را بیشتر کرده است. زمانی بود که از اهدای به عنوان یک ایثار نام می بردند اما در حال حاضر این ایثار آنقدر کمرنگ شد و فقر و تنگدستی و بدهی های مالی جای آن را گرفت که دیگر کسی به فکر اهدای عضو که اهدای زندگی است نمی افتد. متاسفانه فرهنگ ایثار و از خود گذشتکی کم کم به علت وضعیت اقتصادی کمرنگ شده است. خرید و فروش در هر جایی که فقر اقنصادی وجود داشته باشد ایجاد می شود حال این خرید و فروش به اعضای بدن مانند خرید خون، چشم، قسمتی از کبد و کلیه رسیده در حالی که واقعا اعضای بدن قابل قیمت گذاری نیستند. قیمت گذاری روی آن  شدنی نیست. مردم و به‌ویژه جوانان به‌خاطر فشار مالی، بار قرض، خانه به دوشی، بیماری و سایر مشکلات زندگی مجبور به فروش کلیه می‌شوند.به همین خاطر باید دولت به این حوزه ورود کند و از اهداکنندگان حمایت کند تا بازار این دلالی ها کاهش پیدا کند. اما امروز جای خالی دولت را در این بخش می بینیم و در حالی که هیچ تسهیلات و امکاناتی برای فرد اهداکننده وجود ندارد مردم به اجبار به سمت بازار غیرمجاز این بخش می روند.

نکته ای دیگر که در این رابطه وجود دارد این است که دولت از اهداکنندگان مالیات می گیرد. باور اینکه در این بخش هم مالیات ستانی وجود داشته باشد سخت است اما وجود دارد. هیچ کجای دنیا این اتفاق نمی افتد و هیچ کجای دنیا مانند ایران به اهداکننده عضو بی توجهی وجود ندارد. بنابراین بسیار عادی است که مردم برای فروش کلیه خود به آگهی دادن بر روی در و دیوار بروند و یا در بازار دلالی کنند. باور کردنی نیست که از هدایا و صدقه‌هایی که مردم به بیماران کلیوی می‌دهند، مالیات گرفته شود. کسی که کلیه می‌دهد، فروشنده نیست. اهدا کنندگان کلیه ایثارگرانی هستند که چندین خانواده را نجات داده و به دولت کمک می‌کنند پس چرا باید دولت از آنها مالیات دریافت کند.

در دلالی هایی که برای خرید  فروش عضو بخصوص کلیه وجود دارد قیمت گذاری های کاذب وجود دارد. چرا بازار دلالی اعضای بدن را جمع آوری نمی کنند. چرا باید یک کلیه در این بازار تا ۸۰ میلیون تومان خرید و فروش شود. شرف و انسانیت کجا رفته است. بیش از ۵۰ درصد بیماران دیالیزی که باید حداقل هفته ای بک بار هزینه های سرسام آور دیالیز را پرداخت کنند در نوبت دریافت کلیه قرار دارند. این افراد نیاز به کلیه دارند و خانواده های این افراد برای پیدا کردن کلیه به هر دری می زنند و دلالان هم از این فرصت استفاده می کنند.

مبلغ اهدای کلیه که از طرف خانواده بیمار پرداخت می‌شود ۱۸ میلیون تومان است. ۱۸ میلیون کجا و ۸۰ میایون تومان کجا. سیاست انجمن این است که تا حد امکان بتواند از فشار مضاعفی که بیماران و خانواده‌هایشان برای پرداخت هزینه تحمل می‌شود جلوگیری کند اما بازارهای کاذب اجازه این کار را نمی دهند. روزانه حدود ۱۰ نفر از بیماران نیازمند پیوند عضو شامل کلیه، قلب، کبد و … در کشور جان خود را از دست می‌دهند و این اتفاق خانواده ها را به سمت بازارهای دلالی کشانده است. با توجه به اینکه هر بار دیالیز برای بیمار ۴۰۰ هزار تومان هزینه دارد مجموع درمان بیماران پیوندی و دیالیزی در حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیارد تومان برای کشور هزینه دارد.

برای خود بیمار و خانواده های آنها نیز هزینه های میلیونی دارد بنابراین خرید کلیه برایشان بسیار به صرفه تر است. اما در شرایطی که حمایتی از اهدا کننده نمی شود مراجعه برای اهدای کلیه کاهش پیدا کرده و فقز و تنگدستی نیز مزید بر علت شده تا اهداکنندگان به سمت دلالان و خرید و فروش از روش آگهی روی بیاورند. متاسفانه وبسایت‌های مختلف و کانال‌های تلگرامی ناشناس هم اقدام به انتشار آگهی‌های خرید و فروش کلیه و اعضای بدن می‌کنند که این امر نه‌تنها یک اقدام غیرقانونی و غیرانسانی است که دلالان گرداننده این سایت‌ها و کانال‌ها با استفاده از مشکلات مردم نیازمند و ارائه اطلاعات گمراه‌کننده باعث سرگردانی و گرفتاری‌های فراوان پزشکی، درمانی و نیز شکایات حقوقی فراوان شده‌اند.