فرصت‌های طلایی پیش‌روی گردشگری

یادداشت – 

 ما هنوز که هنوز است چنین نگاهی داریم که باید هتل بسازیم و زیرساخت‌های اقامتی‌مان را توسعه بدهیم تا گردشگری رشد پیدا کند. نمی‌خواهم بگویم هتل به اندازه کافی داریم؛ ولی با یک عده از فعالان صنعت گردشگری که صحبت می‌کنیم، می‌گویند که مراکز اقامتی ما کم است؛ ولی دنیا مساله مراکز اقامتی را به‌واسطه نگاه‌های نوآورانه (به جای استارت‌آپ از کسب‌وکارهای نوآور و نوپا استفاده می‌کنم زیرا اصل ماجرای آنها نوآوری است وگرنه لفظ استارت‌آپ کلمه‌ای نیست که همه جا بتوان از آن استفاده کرد) کسب‌وکارهای نوپا این مساله را در دنیا حل کردند. خیلی جاها دیگر سرمایه‌گذاری زیرساخت‌های اقامتی با به‌اشتراک گذاشتن زمانی و یا مقطعی زیرساخت‌های موجود رفع شده یا استفاده بهینه از وسایل حمل‌ونقل برای تردد توریست‌ها باز یک پارامتری است که در دنیا خیلی راحت حل شده؛ ولی از همه اینها بیشتر ما در جذب توریست‌های خارجی نیاز به نگاه نوآورانه داریم. هنوز که هنوز است خیلی از کسب‌وکارهای سنتی ما که آژانس‌های ما هستند و متصدی این بودند که برای کشور توریست خارجی جذب کنند به روش‌های کاملا سنتی مثل شرکت در نمایشگاه و بروشور و… می‌خواهند این کار را انجام دهند؛ در حالی که مکانیسم‌های این کار در دنیا عوض شده و در حال حاضر شرکت کردن در نمایشگاه برای جذب مشتری یکی از قدیمی‌ترین و سنتی‌ترین روش‌ها محسوب می‌شود. امروز شما باید در فضای مجازی، کشور را درست معرفی کنید و جاذبه‌های گردشگری را به مردم بشناسانید و آنجا بتوانید پکیج‌های‌تان را ارائه کنید. بتوانید کاری کنید که کسانی که در فضای مجازی تاثیری در دیگران دارند (اینفلوئنسرها) و به شکلی حرف‌شان می‌تواند ورق را برگرداند و خیلی‌ها را با یک جاذبه جدید یا با یک مقصد جدید گردشگری آگاه کند، در مورد شما حرف بزنند؛ ولی هنوز که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم خیلی از آژانس‌های بزرگ و فعالان بزرگ و قدیمی ما در حوزه گردشگری هنوز به‌دنبال روش‌های قبلی هستند و رقابت می‌کنند که از منابع نصفه‌نیمه کشور استفاده کنند که در فلان نمایشگاه صنعت گردشگری در غرفه ایران به آنها جا داده شود و در آنجا بروند و چند مقصد تکراری گردشگری ما را باز آنجا پرزنت و کار کنند. ما بیشتر از هر چیزی به آن نگاه نوآورانه در صنعت گردشگری نیاز داریم به‌خصوص در حوزه جذب تا بتوانیم افراد را با این جاذبه‌ها آشنا کنیم و به داخل کشور بیاوریم. من به‌طور مشخص دو کد خیلی معلوم بدهم که فرصت‌های طلایی گردشگری پیش‌روی ما هستند؛ سال ۲۰۲۲ در قطر مسابقات جام جهانی برگزار خواهد شد. صدها هزار نفر قرار است به قطر بیایند و مسابقات را ببینند. افرادی که از کشورهای مختلف می‌آیند، برای چند روز در قطر خواهند بود تا چندین بازی را تماشا کند. تجربه‌های قبلی می‌گوید که این افراد بین بازی‌ها ترجیح می‌دهند گشت‌وگذار کنند؛ ولی قطر مگر چقدر پتانسیل دارد برای اینکه افراد در آنجا گشت‌وگذار کنند؟ امارات یکی از گزینه‌هاست که در این فرصت احتمالا به آنجا سفر خواهند کرد؛ ولی با توجه به موقعیت زمانی و جغرافیایی که ما داریم، سواحل جنوبی‌مان مانند کیش، قشم، بندرعباس، بوشهر و شهرهایی مثل شیراز و خیلی از مقاصد از همین حالا می‌شود روی آنها کار شود. چه کسی می‌خواهد روی اینها کار کند؟ بعد به شکل خلاقانه و نوآورانه‌ای ما به آن فکر کنیم و بتوانیم یک بخشی از آن نیروها و پتانسیل‌هایی را که برای جام جهانی به وجود می‌آید به آن بپردازیم یا فرصت طلایی دیگری که برخی از استارت‌آپ‌ها به‌خوبی استفاده می‌کنند و فوق‌العاده در آن دارند کار می‌کنند سگمنت‌ها یا بخش‌های کوچک گردشگری است. مثلا گردشگرهایی که برای بحث پزشکی به ایران می‌آیند. خیلی از افراد خیلی نوآورانه توانسته‌اند در این حوزه موفق شوند، راه چندین و چند ده ساله خیلی از آژانس‌های سنتی ما را توانسته‌اند در مدت بسیار کوتاهی بروند و باید این سرعت باز هم ادامه داشته باشد. این نگاه نوآورانه و استفاده از ابزارهای دنیای جدید است که کمک می‌کند. اگر می‌خواهیم توریست قرن بیست و یکم را جذب کنیم جایی که باید او را پیدا کنیم اتفاقا در فضای مجازی است زیرا انسان‌ها بیش از ۹۰ درصد وقت‌شان را در فضای مجازی می‌گذرانند. بنابراین این نوآوری‌ها باید در فضای مجازی صورت بگیرد و من فکر می‌کنم به همین دلیل است که اگر ما بتوانیم کسب‌وکارهای نوپای حوزه گردشگری را رشد دهیم و این اکوسیستم را راه بیندازیم، کمک می‌کند به اینکه در حوزه گردشگری رونق و درآمد بیشتری برای کشور ایجاد شود.