سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، حجم گردش تجاری منسوجات و پوشاک در جهان سالانه بالغ‌بر ۱۵۰۰ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. همچنین سهم ارزآوری این محصولات از کل تجارت کشورهای صاحب‌نام در این صنعت نظیر چین، ترکیه، هند، اندونزی، ویتنام و… حدود ۲۰ درصد است. رئیس خانه صنعت و معدن استان زنجان در این رابطه گفت: در شرایطی که با مشکلات متعدد مواجه هستیم، نساج‌ها به هر قیمتی این صنعت را سرپا نگه داشته‌اند. مواد اولیه نداریم و واردات در هاله ای از ابهام قرار دارد. سید سجاد نباتچیان با بیان اینکه صنعت نساجی ایران روی‌هم‌رفته صنعت پیری بوده و ماشین‌آلات آن قدیمی شده و به سروصدا افتاده و سرمایه‌گذاری جدید در این عرصه بسیار سنگین است، افزود: خوشبختانه صنعت نساجی در استان زنجان در حال عبور از روزهای جوانی خود است. واحدهای بزرگ جدیدی که امروز به راه افتاده و یا در شرف راه‌اندازی است، همانند خون تازه‌ای در رگ‌های صنعت نساجی زنجان هستند.
متاسفانه ماشین‌آلات خیلی از کارخانه‌های نساجی در کشور باید به ذوب‌آهن سپرده شود. خود سازندگان این ماشین‌آلات از اینکه این دستگاه‌ها بعد از ۳۰ سال هنوز کار می‌کند، تعجب می‌کنندوی با اشاره به اینکه صنعت نساجی، صنعت کارگربر و اشتغال‌زایی است، تصریح کرد: تجربه نشان داده است که در کشور ما سرمایه‌گذاران زیادی اجازه ندادند که در این صنعت، ربات‌ها جای نیروی انسانی را بگیرد، چون نگهداری ربات‌ها کار سختی است و تکنولوژی سخت و پیچیده‌ای دارد، لذا در این صنعت، کاری را که می‌توان به دست نیروی انسانی (کارگر) انجام داد، به ربات نمی‌دهند و این خود یک ارزش به‌شمار رفته و باید حمایت شود.
ظرفیت تولید داخلی پاسخگوی ۳۰ تا ۴۰ درصد نیاز بازار است
محمد توکلی، دبیر کارگروه بررسی و تامین مواد اولیه پوشاک
در بازار تولید و توزیع نخ و پارچه اتفاقاتی افتاده که موجب آشفتگی تولید شده و بسیاری از تولیدکنندگان به دلیل لابی گری برخی دیگر قادر به ادامه فعالیت نیستند. لابی برخی از کارخانه ها موجب شد تا نخ و پارچه از وه ۲۳ به ۲۵ لیست کالاهای وارداتی برود و دیگر ارز نیمایی نگیرد. همین اتفاق آشفتگی را در این صنف ایجاد کرد و رکود عمیق تر شد. برخی تولیدکنندگان نخ و پارچه مستقیم محصولات خود را به تولیدکنندگان پوشاک نمی‌دهند و از همکاری با این کارگروه نیز فرار و شایعه پراکنی می‌کنند. هم اکنون هیچ نظارتی بر روند قیمت‌گذاری کارخانه های تولیدکننده نخ و پارچه صورت نمی‌گیرد و هر کارخانه به هر قیمتی که بخواهد محصولات تولیدی خود را عرضه می‌کند.
ما می‌گوییم نظارت‌ها باید از سر منشا انجام گیرد و ابتدا بر روند قیمت‌گذاری کارخانه‌ها و سپس بر فروشگاه‌ها و عملکرد فروشندگان نظارت شود. طی ماه های اخیر در اوج گرانی نخ و پارچه این کارگروه توانست مواد اولیه را ۲۰ تا ۳۰ درصد پایین‌تر از قیمت عرضه شده توسط کارخانه های داخلی و واردکنندگان به دست تولیدکنندگان پوشاک برساند و تاثیرات بسیار خوبی نیز به همراه داشت. چگونه ممکن است محصول وارداتی که انواع مختلف هزینه های گمرکی، عوارض دولتی، حمل و نقل و دیگر تعرفه‌ها بر آن اعمال می‌شود در بازار ارزان تر از محصول داخلی به فروش برسد؟
تعداد کارخانه های داخلی ریسندگی نخ‌های ظریف شانه در کشور به تعداد انگشتان یک دست بوده و ظرفیت تولید داخلی پاسخگوی تنها ۳۰ تا ۴۰ درصد نیاز بازار پوشاک کشور است. با این وجود سال گذشته تولیدکنندگان نخ کشور اعلام کردند می‌توانند ۱۰۰ درصد نیاز بازار ایران را تامین کنند و به این ترتیب با ممانعت از واردات مواد اولیه، به افزایش قیمت مواد اولیه پوشاک در کشور دامن زدند. اینکه کارگروه تامین مواد اولیه پوشاک با حذف واسطه‌ها محصول وارداتی واردکنندگان را مستقیم در اختیار تولیدکنندگان پوشاک قرار می‌دهد، این اقدام زمینه‌ساز کاهش ۲۰ تا ۳۰ درصدی قیمت مواد اولیه برای این تولیدکنندگان است.
