بازنگری در سیاست‌ حمایت از دولت

سرمقاله

رونق تولید به‌عنوان یکی از نشانه‌های رشد اقتصادی پایدار، همواره از اهداف اقتصادی دولت‌های مختلف بوده است. اما در شرایط حاضر اقتصادی باید به این مهم بیشتر توجه شود. رونق اقتصاد ایران در گرو رونق تولید داخلی است بنابراین برای تحقق این دو باید به تولیدکننده داخلی توجه و حمایت های لازم از آن انجام شود. رشد اقتصادی در سالهای اخیر دستخوش تغییرات شده و روند نزولی به خود گرفته است. دلایل مختلفی برای بروز این اتفاق وجود دارد که نوسانات ارزی، تحریم های یک جانبه و… از مهم ترین آنهاست. اما یک دلیل برای بازگشت رشد اقتصادی وجود دارد و آن هم رونق تولید داخلی است.
هم چنین رونق تولید این امکان را خواهد داد تا سطح اشتغال موجود در سال ۹۸ حفظ و نرخ بیکاری جهش نداشته باشد. با توجه به اوج‌گیری نرخ تورم در سال ۹۷ و عبور از مرز ۲۵ درصد، رونق تولید در سال ۹۸ از عمیق‌تر شدن رکود تورمی در اقتصاد ایران جلوگیری خواهد کرد. تمام این اتفاقات در گرو این است که دولت بتواند فضای کسب و کار را بهبود ببخشد. باید در راستای تحقق این امر قوانین زائد و مقررات دست و پا گیر حذف و یا اصلاح شوند. پویایی تولید وابسته به بهبود فضای کسب و کار است. اگر دولت واقعا این قصد را دارد که به رونق تولید بپردازد باید موانع پویایی محیط کسب و کار که در کوتاه مدت قابل برطرف شدن هستند را شناسایی و مشکلات مرتبط به آن را حل کند. تحرک اقتصادی نیاز امروز است و برای خارج کردن کسب و کارهای از رکود و رونق تولید داخلی باید چرخ ها به حرمت درآیند.
البته کشور و اقتصاد ما با تحریم ها نیز مواجه است. نمی توان منکر این واقعیت و تاثیرات آن بر روی صنایع و تولید شد.اما راهکارهایی وجود دارد تا به این مشکل به عنوان یک فرصت نگریسته شود. بنابراین برای موفقیت حتی نسبی در رونق بخشیدن به تولید در شرایط تحریم‌های فعلی، دولت باید به بازنگری فوری در اولویت‌گذاری سیاست‌های حمایتی خود از بخش‌های اقتصادی بپردازد. امروز مشکلات معیشتی مردم هم زیاد شده است که با رونق تولید و استفاده از کالاهای داخلی می توان هزینه های خانوارها را کاهش داد.