سرمقاله
به گزارش کسب و کار نیوز- ارز مورد نیاز کشور باید از طریق صادرات کالاهای تولید داخل تامین شود؛ اما در شرایطی قرار داریم که به دلیل واردات بیش از اندازه، ارز زیادی از کشور خارج میشود. استراتژی تولید باید در راستای صادرات و ارزآوری باشد و برای حمایت از تولیدکننده داخلی نباید تعلل کرد. امروز اقتصاد ایران در شرایطی قرار دارد که ارزش پول ملی کاهش یافته است و برنامهریزی باید در جهتی انجام شود که ارزش واقعی را هم به پول ملی و هم به اقتصاد کشور بازگرداند. برنامهریزی و حمایت جدی از تولید کالاهای واسطهای در داخل کشور هم میزان واردات را کاهش خواهد داد، هم ارزش افزوده آن به داخل منتقل میشود، هم زنجیره تولید را تکمیل خواهد کرد و هم اشتغال بسیار خوبی را ایجاد میکند. اشتغال اگر امروز به دغدغه تبدیل شده، نتیجه بیتوجهی به تولید داخلی است. پتانسیل ایجاد شغل در تولید داخلی فراوان است و این صنعت اگر به شکوفایی و رونق برسد میتواند نرخ بیکاری را کاهش دهد.
رونق تولید یک برداشت از استراتژی تولید است که میتواند در تمام بخشها به کمک اقتصاد بیاید. استراتژیهای تولید، شامل جایگزینی واردات و استراتژی توسعه صادرات است و دولتها براساس هر یک از این استراتژیها برنامهریزی میکنند و تمام ضوابط و مقررات را بر مبنای آن تدوین و قوانین را اصلاح میکنند. در ایران نیز این استراتژی را باید پیش گرفت تا با توسعه تولید داخلی و جایگزینی صادرات به جای واردات ارزآوری را تقویت کرد. توسعه تولید داخلی همچنین میتواند موجب رشد اقتصادی شود و تورم را کاهش دهد. افزایش قدرت خرید و بازگشت تواناییهای اقتصادی از دیگر مزایای توسعه تولید داخلی است. باید سیاست صادرات را به جای واردات داشته باشیم تا رشد اقتصادی را تقویت کنیم. سیاستهایی مانند اقتصاد مقاومتی و رونق تولید به این معناست که به جای واردکننده، تولیدکننده باشیم و البته در ابتدا باید تولید با هدف جایگزینی واردات داشته باشیم. از طرفی دیگر با توجه به اینکه بخش عمدهای از واردات، واردات کالاهای واسطهای است، در صورت برنامهریزی و حمایت جدی از تولید کالاهای واسطهای در داخل کشور هم میزان واردات کاهش خواهد یافت، هم ارزش افزوده آن به داخل منتقل میشود، هم زنجیره تولید تکمیل خواهد شد و اشتغال بسیار خوبی را ایجاد میکند.