شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، در همین رابطه رئیس مرکز شرکت ها و موسسات دانش بنیان گفت: اکنون بیش از ۵۰ شرکت دانش بنیان در کاربری مسکونی با مجوز در حال فعالیت هستند که این شرکتها برای ادامه فعالیت باید مجددا با معاونت علمی هماهنگ شوند. دکتر محمد صاحبکار خراسانی اظهار کرد: بر اساس تفاهم نامه همکاری بین شهرداری تهران و معاونت علمی و فناوری ریاستجمهوری که در راستای اجرایی شدن سیاستهای ابلاغی اقتصاد مقاومتی به امضا رسیده است، شرکتهای دانشبنیان فعال در تهران، میتوانند در صورت کسب شرایط لازم، دفاتر خود را در اماکن مسکونی مجاز در سطح شهر تهران مستقر کنند.
وی افزود: بر این اساس، استقرار آن دسته از شرکتهای دانشبنیان که از طریق معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری معرفی میشوند، در اماکن مسکونی واقع در پهنههای کار و فعالیت که دارای شاکی خصوصی و یا آرای کمیسیونهای ماده صد نباشند (مشابه دفاتر مهندسی) بلامانع است. رئیس مؤسسات و شرکتهای دانش بنیان ادامه داد: شرکتهای متقاضی باید توجه داشته باشند که بر اساس این تفاهمنامه، کاربری ساختمان تغییر نخواهد کرد و صرفاً به شرکت اجازه ادامه فعالیت در اماکن با کاربری مسکونی داده خواهد شد. وی افزود: داشتن پایان کار ساختمان برای استفاده از این خدمت الزامی است. از سوی دیگر اگر همسایهها معترض نباشند نیز این شرکتها میتوانند فعالیت کنند. به گفته صاحبکار خراسانی، سقف امکان استفاده از این تسهیلات برای هر شرکت دانشبنیان حداکثر به میزان ۲۵۰ مترمربع است.وی با اشاره به وضعیت برخی از شرکتهای دانش بنیان که در این واحدهای مسکونی مستقر هستند و مهلت آنها به اتمام رسیده است، خاطر نشان کرد: شرکتهای دانش بنیان بر اساس همان تفاهم نامه با شهرداری در واحدهای مسکونی فعالیت میکنند و اگر مهلت آنها به اتمام رسیده میبایست به معاونت علمی مراجعه کنند. صاحبکار افزود: معاونت علمی میتواند برای شرکتها، نامهای خطاب به مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران به واسطه خود شرکتها ارسال کند تا بتوانند به فعالیتهای خود ادامه دهند. مکاتبه معاونت علمی با شهرداری میتواند مشکل شرکتهای دانش بنیان را برطرف کند. به گفته مدیر امور مؤسسات و شرکتهای دانش بنیان، در حال حاضر بیش از ۵۳ شرکت دانش بنیان بر اساس همین تفاهم نامه و بر طبق شرایط مشخص شده در واحدهای مسکونی مستقر هستند.
ضرورت حل مشکل کمبود فضای فیزیکی
موسی اسماعیلی، کارشناس توسعه بازار استارت آپ ها
اظهارنظر و صحبت در رابطه با مشکلات دانش بنیان ها بسیار است و در رابطه با تک تک چالش های پیش روی این کسب و کارها سخن بسیار به میان آمده است. اما مشکلات استقرار شرکت های دانش بنیان و استارت آپ ها با آنکه مشکل بسیار مهم و قابل توجهی است فراموش شده است. تا چند سال گذشته پارک های علم و فناوری به دلیل آمار پایین این کسب و کارها قادر به پوشش دهی و استقرار آنها در محل پارک ها بودند اما در یک الی دوسال اخیر با رشد فزاینده شرکت های دانش بنیان کسب و کارهای نوین مشکل استقرار آنها به جد مطرح شده و این کسب و کارها نیاز به ساماندهی مکانی دارند. موضوع استقرار شرکت های دانش بنیان و استارت آپ ها در واحدهای مسکونی را می توان قدمی رو به جلو برای ارزان سازی فعالیت این کسب و کارها عنوان کرد چراکه مشکل تهیه جا در حال حاضر برای تیم استارت آپی بسیار گران تمام می شود و هزینه ای غیرقابل برگشت برای شرکت های مذکور خواهد بود. شهرداری گامی مثبت برای بقای این کسب و کارها که ضامن نجات اقتصاد آسیب دیده ایران هستند برداشته است و اگر در ادامه موضوع سهم خواهی مطرح نشود جا دارد از این اقدام شایسته تقدیر و تشکر کرد. اما اگر موضوع سهم خواهی مطرح شود نمی توان به آینده کاری دانش بنیان ها امیدوار بود. در حال حاضر سهم خواهی ارگان ها و سازمان های مختلف سنگ در مسیر ادامه فعالیت این شرکت ها انداخته است و اگر ارگانی مانند شهرداری هم بخواهد در این راه شریک شود وضعیت شرکت های مذکور تعریف چندانی نخواهد داشت.
به طور کلی موضوع استقرار این شرکت ها از آنجایی که اقتصاد جهان بر روی اقتصاد فناور استوار و ادامه خواهد یافت بسیار مهم است. واگذاری زمین به شرکت های دانش بنیان و فناور، به صورت اقساطی و با کمترین پیش پرداخت و با اقساط بلند مدت هم می تواند راهکاری برای حل مشکل شرکت های یاد شده باشد. از سوی دیگر استفاده از شهرک های صنعتی و اختصاص شهرک هایی به همین مضمون برای جانمایی این شرکت ها نیز می تواند گام مثبتی برای توسعه دانش بنیان ها باشد. ظرفیت شهرک های صنعتی در کشور بسیار بالاست و می تواند پذیرای شرکت های دانش بنیان و استارت آپ ها باشد. مزایای این طرح درکنار هم قرار گرفتن تعداد بسیار زیادی استارت آپ است که می تواند موجب تبادل اطلاعات و برگزاری کارگاه های مشترک و یاری رساندن و به اشتراک گذاشتن اطلاعات به یکدیگر باشد. توسعه و پشرفت در این شهرک ها به مراتب بیشتر از دیگر اماکن خواهد بود. این تجربه در کشورهای پیشرو در اقتصاد فناور وجود دارد و در کنار هم قرار گرفتن این شکل از کسب و کارها می تواند ایران را در رسیدن به اقتصاد فناور تا اندازه زیادی جلو بیندازد. ظرفیت استارت آپها و شرکت های دانش بنیان در کشور بسیار زیاد است اما کمبود فضای فیزیکی جهت واگذاری به واحدهای فناور مهمترین مشکل این شرکت ها است که مانع از بهره گیری از ظرفیتهای موجود شده است.