سرمقاله
با توجه به برنامههای بانک مرکزی و تلاش این بانک برای تحقق شعار سال، بانکها قصد دارند منابع خود را صرف حمایت و تامین مالی تولید کنند که اگر اجرایی شود، به رشد اقتصادی کشور کمک خواهد کرد. اما اجرای این امر نیاز به مقدماتی دارد که مهمترین آن، دست کشیدن بانکها از کار بنگاه داری است. در حال حاضر بانکها خود رقیب جدیای برای تولید به شمار میروند و پایان بنگاهداری آنها یعنی پایان رقابت کاذب آنها با تولید. موضوع دیگر ضرورت توقف تسهیلاتدهی به بنگاههای صوری است که البته شناسایی آنها برای بانک ها کار دشواری نخواهد بود. موضوع دیگری که البته در دستور کار دولت قرار گرفته و تا حدودی هم عملیاتی شده است، کاهش میزان تسهیلات تکلیفی در بانکها است. کاهش این تسهیلات کمک قابل توجهی به آزادسازی منابع بانکی کرده و دست بانکها را برای پرداخت تسهیلات بیشتر به بنگاهها باز میکند. نکته دیگر که باید مورد توجه باشد، توقف فعالیتهای خدماتی بانکها از طریق شرکتهای وابسته به آنان است. نظام ارزیابی عملکرد بانکها در این رابطه نیز اثرگذار خواهد بود. دولت باید روی سیستم نظام ارزیابی بانکها اقدام کرده تا به نحو مطلوبتری ارزیابی عملکرد داشته که البته این امر جزو استراتژی های مهم نظام هم هست. از آنجایی که نرخ سود بانکی بالا بوده و حاشیه سود تولید را پایین میآورد،کاهش نرخ سود الزامی است. اما باید توجه داشت که در حال حاضر نرخ تورم بالا رفته و نرخ سود ۱۸ درصدی و حتی ۲۰ درصدی مثل سابق برای بنگاهها سنگین نیست. اما بهتر است به منظور کمک به تولید این نرخ بین ۱۴ تا ۱۶ درصد کاهش پیدا کند.