سیل یکی از شایعترین حوادث و بلایای طبیعی است که در همه جای دنیا وجود داشته و غالب کشورهای جهان از آسیبهای آن بینصیب نبودهاند. بر اساس آمار و طی ۱۰ سال اخیر حدود ۳۹۰ هزار نفر در اثر بلایای طبیعی جان خود را از دست دادهاند که ۵۸ درصد از این تلفات مربوط به سیلاب است.
سیل در واقع به معنای طغیان و سرازیر شدن آب خارج از محدوده عبوری خود است که باعث بروز خسارات در مناطق اطراف محدوده حرکت و جریان آب میشود. عوامل گوناگونی در تشدید خسارات سیل موثرند که از آن جمله میتوان به بارندگیهای شدید و مداوم، دخالتهای بی رویه در طبیعت، قطع درختان و از بین بردن پوشش گیاهی و همچنین تجاوز به حریم رودخانهها اشاره کرد.
نوروز ۹۸ اما با سیل در کشور گره خورد و سین هشتم برخی استانهای کشور در سال جدید شد، استانهای گلستان و مازندران که چند روز قبل از سال جدید سیل را مهمان سفرههای خود میدیدند متأسفانه پس از آغاز سال جدید نیز درگیر آن شدند، علاوه بر این مناطق و در ادامه سال نو، استانهای فارس، کهگیلویه و بویراحمد، لرستان، خوزستان، اصفهان و خراسان رضوی نیز درگیر این رخداد طبیعی شدند.
فارغ از خسارتهای فراوان مالی سیل به بخشهای مختلف کشاورزی، زیرساختی، منازل مسکونی و غیره و حتی تلفات انسانی حاصل از پدیده سیل اما شاید خسارتهایی که به استانهای مازندران، گلستان، لرستان و خوزستان وارد شد، به راحتی و در زمان اندک قابل جبران نباشد، خسارتهایی که هم اکنون نیز خودنمایی کرده و پیداست تا ماهها مردم این مناطق با آن دست و پنجه نرم خواهند کرد.
حضور پررنگ مسئولین کشور از دیگر نمودهای سیل در کشور بود، جایی که همه مقامهای ارشد دولت از رئیس جمهور گرفته تا وزرا، استانداران و فرمانداران و همچنین سایر مسئولان نظامی و انتظامی برای همدردی و اتخاذ تصمیمات لازم وارد میدان شدند تا بتوانند با تدابیر خود سبب کاهش خسارات سیل شده و یا در بازگشت آرامش و جبران خسارات مددیار مردم باشند.
۱۱ فروردین ماه ۹۸ اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور در بازدید میدانی از سد دز تاکید کرد که ایران دارای منابع طبیعی غنی، ثروتمند و ظرفیتهای بزرگی بوده و هیأت دولت مصوبات خوبی در خصوص پرداخت خسارت به سیل زدگان تصویب کرده است. وی بر اجرای سریع عملیات بازسازی مناطق سیل زده بلافاصله پس تخصیص بودجههای لازم تاکید کرد.
با نگاهی به پیشینه سخنرانیها و وعدههای مسئولین ذکر چند سوال مبهم حائز اهمیت است. چرا ویرانیهای به جامانده از بلایای طبیعی با وجود آنکه مسئولین در بازسازی فوری آن تاکید دارند به عینه وجود داشته و تا سالها خودنمایی میکند؟ چرا بودجههای تخصیصی به اماکن تحت آسیب مشمول پرداخت کامل نشده و یا اگر پرداخت میشود چرا بازسازیها انجام نمیشود؟ چرا با وجود مشخص شدن اشتباهات صورت گرفته در تدابیر و تصمیمات مسئولان اعم از اعطای مجوزهای بی رویه، ساخت و ساز غیر قانونی و غیر اصولی، مردم مقصر اصلی حوادث شناخته شده و متضرر اول و آخر این ماجرا هستند؟
نمونههای بارزی از سوالات و ابهامات فوق وجود دارد. ویرانیهای به جامانده از برف ۹۲ در شمال کشور، سیل ۹۵ در خوزستان و زلزله سرپل ذهاب در سال ۹۶ تنها گوشهای از یادگاریهای مسئولین است.
نمونهای دیگر، صحبتهای معاون اول رئیس جمهور ۱۲ فروردین ماه سال ۹۸ در جریان بازدید از روستای شعیبیه در جمع مردم بود که گفت: دولت تمام خسارتهای ناشی از سیل را جبران خواهد کرد، اگرچه خسارتهای سیل سال ۹۵ تاکنون پرداخت نشده اما قطعاً خسارتهای سیل ۹۵ و سیل سال جاری جبران میشود.
مطابق این مستندات بر آن شدیم تا بازدیدی از روستاهایی که پیشتر درگیر این بلای طبیعی شدهاند داشته باشیم. سیل ۱۳ مهرماه سال ۹۷ بخشهای وسیعی از شهرستانهای غربی استان مازندران را درنوردید و خسارتی معادل ۷۰۵ میلیارد تومان به ارمغان آورد. روستاها و شهرهای متعدد شهرستانهای رامسر، تنکابن، چالوس و نوشهر متأثر از این حادثه دارای خسارت سنگین شدند، در کجکوع ۵ نفر نیز جان خود را از دست داده و آسیبهای فراوانی به بخشهای مختلف مسکونی، کشاورزی و زیرساختی این مناطق وارد شد.
روستاهای پلطان، مهاجر آباد، یوسف آباد، خشکرود، ایثارده مناطقی از بخش مرکزی شهرستان تنکابن بودند که خسارتهایی از ۵۰ تا ۹۰ درصد را تجربه کردند.
به روستای مهاجرآباد، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان تنکابن است که در سیل مهرماه به گفته اعضای شورا ۸۰ درصد تخریب شد و همچنان خسارات سیل در آن خودنمایی میکند. پیشتر مسئولان تنکابن عنوان کردند که تنها یک پنجم از برآورد اعتبارات سیل عاید شهرستان شده است.
آن زمان نیز افرادی چون محمدباقر نوبخت معاون وقت رئیس جمهور، علیرضا تابش رئیس بنیاد مسکن، محمد شریعتمداری وزیر وقت صنعت و وزیر کار فعلی، محمد اسلامی استاندار وقت و وزیر راه و شهرسازی فعلی و تنی چند از مسئولان دیگر به دیدار مناطق سیل زده آمده بودند و بی شمار جلسات مختلف برای حل مشکلات برپا شد اما اکنون آنچه با گذشت زمان برجای مانده تلی از ویرانه در این مناطق است.
به گزارش کسب و کار نیوز مازندران
انتهای پیام