به گزارش کسب و کار نیوز میگوید: ما با تکنیک نقاشی لایهلایه، ماهی قرمز را داخل ظرفی که محتوی رزین است میکشیم.
میپرسم ایده این کار از خودتان است؟ و صادقانه پاسخ میدهد: صحبت از ایده شخصی در کشور ما که حق کپیرایت را به رسمیت نمیشناسد آنهم در حوزهای مثل صنایعدستی، صحبت باطلی است اما تا جایی که من میدانم ۱۲ سال پیش یک مرد ژاپنی این ابتکار را به خرج داده و حالا هنرمندان اصفهانی همان کار را روی شمسه و مینا انجام میدهند و بهنوعی این هنر را اصفهانیزه کردهاند.
طبق پایش آقای کوفگر، اصفهانیها به ظروف سفالی فیروزهایرنگ و طرح شمسه که بهکرّات در موزه شهر خود، شاهد استفاده از آن بودهاند علاقه بیشتری دارند.
این هنرمند معتقد است که در باور عامه جستوخیز یک موجود زنده در خانه، بلاگردان اهالی آن خانه در اوان سال نو میشود و این هیاهوی خرید ماهی دم عید، از عشق به آبزیان سرچشمه نمیگیرد. پس میتوان به این عمل برچسب «بردگی حیوانات» زد و از آن دوری جست.
صبور است و چانه زدن مشتریها تأثیری در نزدیک شدن ابروهایش به هم ندارد. میگوید چون هدفمان فرهنگسازی برای استفاده از این ماهیهای نامیرا سر سفره هفتسین است با مشتری راه میآییم.
دلش از تنگهای نامهربانی که بازار سوپرمارکتها را هم قبضه کرده پر است. «اولین بار که این تنگهای کوچک را دیدم بغض کردم و ساعتها با فروشنده آن بحث کردم. بعد هم هرچقدر که میتوانستم از او ماهی خریدم و آزاد کردم اما مگر تمام میشوند؟ پس به خانه پناه میروم و ماهیها را نقاشی میکنم تا هرگز نمیرند.»
انتهای پیام