به گزارش کسب و کار نیوز، به مناسبت روز جهانی زن به سراغ چند تن از زنان رفتم و از آنها پرسیدهام به نظرشان چه مسئلهای در این حوزه باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد، هر کدام از زنانی که مورد مصاحبه قرار گرفتند، از دیدگاه خودشان و با توجه به مشکلاتی که با آن دست و پنجه نرم کردند، گفتند…
یکی از زنان در گفتوگو با ایسنا میگوید: من زن هستم؛ زیبا، حساس و قوی امّا مدتهاست برای به دست آوردن حقوقی که متعلق به من است میجنگم به هر زبانی در همه جا؛ و چه سخت است برای به دست آوردنِ چیزی که از آن خودت است بجنگی و حالا سالهای سال از این جنگ میگذرد، نمیگویم این جنگ دستاوردی نداشته اما هرچه هست کم است چرا که در همین مسیر خیلی از همین زنان حساس و زیبا عمر و سرمایه و زندگی خود را از دست دادهاند.
یکی دیگر از زنان با لبخند اینگونه به من پاسخ میدهد: غذا درست میکنم، در این ایام و جز این ایام به مرتب کردن خانهها و کارهای مربوط به خانه میپردازم و در این روز همچنان یک زن کلاسیک هستم.
دیگری عنوان میکند: باید این دوران بگذرد، مسئلهای که همیشه ذهن مرا به خود مشغول کرده عرفی است که برای ازدواج وجود دارد؛ اینکه در این امر مهم اغلب موارد مردها تعیینکننده هستند و در واقع انتخاب با آنهاست.
دیگری میگوید: بعضی معتقدند بسیاری از کارها را زنان نمیتوانند انجام دهند، حتی یک سری امور خانه که به نظرشان سنگین است از عهده خانمها خارج میبینند، در حالی که من در خانوادهای بزرگ شدم که پدرم را در کودکی از دست دادم و هیچ مردی در خانه نبوده اما همه کارها را که به اعتقاد خیلیها سخت است، خودمان به صورت مستقل در خانه و بیرون خانه انجام میدهیم.
یکی دیگر از زنان معتقد بود باید به بهداشت روانی زنان هنگام قاعدگی، یائسگی، بارداری و… بیشتر توجه شود. برخی از زنان هم درباره انتخابهای شخصیشان صحبت کردند که جامعهای که آنها در آن حضور داشتند، اختیار را از آنان گرفته بود. بماند که برخی نیز از این روز و نامگذاری آن بیاطلاع بودند و برخی نیز با بیتفاوتی پاسخ دادند: «نظری نداریم» در این میان دغدغههای برابری حقوق کاری و برخی مباحث شهروندی نیز مطرح شد.
اما در ادامه سراغ یک روانشناس و فعال حقوق زنان رفتم، وی در گفتوگو با ایسنا عنوان کرد: مهمترین موضوع در حوزه زنان توجه به تواناییها و استعدادهای آنان برای کمک به توسعه جامعه است، یعنی همانطور که یک پسر از ابتدای تولد به عنوان سرمایه بالقوه برای به عهده گرفتن امور جامعه مورد توجه است و انجام وظایف شغلی و اجتماعی در کنار نقش پدرانه مانعی برای هیچ یک از این دو نقش نیست، دختران نیز به عنوان یک انسان که نیاز به رشد و شکوفایی دارند، مورد توجه قرار گیرند.
ناهید مهروش ادامه داد: باید این باور که “زن نمیتواند هم زمان نقش همسرانه و مادرانه را در کنار فعالیتهای اجتماعی به عهده گیرد” به چالش کشیده شود.
این مشاور خانواده گفت: زنان زیادی را دیدهام که پس از پرورش فرزندان و اتمام نسبی وظایف مرتبط با آنان، به این سوال رسیدهاند که هدف و معنای زندگی من چیست؟ جایگاه من کجاست؟
مهروش افزود: به نظر من اگر زنان نیز متناسب با استعداد و علایق خود به چرخه تولید و توسعه بپیوندند احساس رکود و بیحاصلی نمیکنند. کما این که این باور که زنان باید در خانه بمانند تا مردان مایحتاج آنان را فراهم کنند به عصر شکار برمیگردد که مردان به علت دارا بودن عضلات قویتر میتوانستند، شکار کنند و آن را به غار بیاورند ولی در عصر حاضر که بیشتر کارها نیاز به توان بدنی ندارد این باور تنها به محروم کردن نیمی از افراد جامعه از رشد و شکوفایی و کند شدن جریان توسعه میانجامد.
از وی پرسیدم نامگذاری این روزها به اعتقاد برخی شعارگونه است و برخی نیز آن را مفید میدانند، این نامگذاریها چه جایگاهی دارند، این فعال حقوق زنان پاسخ داد: به نظر من از شعار شروع شده و در حال حاضر گامهای کوچکی در مقیاس جهانی برداشته شده ولی با گوشزد کردن موضوع هر چند در زمانی به در ازای تاریخ تغییرات رخ خواهند داد زیرا آگاهی سرانجام نیاز ایجاد میکند و نیاز به مطالبه میانجامد و بالاخره مطالبات، پاسخ خواهند داشت.
گزارش من درباره روز جهانی زن محدود به صحبت چند نفر از زنان نبود، چرا که نظرات بسیاری از افراد به دلایل مختلف مطرح نشد. زنانی که با خلا قانونی در راهرو دادگاهها دست و پنجه نرم میکنند، دختر بچههایی که در کودکی با چالشهای زندگی مشترک میجنگند و در کودکی و نوجوانی نقش همسری و حتی مادری میگیرند و بسیاری از موارد دیگر… مطالبه بسیاری از افراد جامعه برقراری عدالت و رفع تبعیض است. به روزهایی فکر میکنم که این روزها چه روزی که در تقویم به نام زن و یا مرد و یا کودک اتلاق میشود، تنها برای پاسداشت حضور و نقش آنان در جامعه باشد نه به دلیل مبارزه برای دست یافتن به عدالت و رفع تبعیض.
انتهای پیام
گزارش از سیمین سلیمانی، ایسنا- منطقه خراسان