سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
احمد نشاطی فر، برادر مرحوم سید نقی نشاطی فر از جانباختگان پرواز تهران- یاسوج به خبرنگار ایسنا گفت: روزی سقوط پرواز تهران- یاسوج سخت‌ترین روز زندگی ما بود و در روز که منتظر بازگشت عزیزانمان بودیم این حادثه اتفاق افتاد.
وی افزود: ضمن تشکر از همه کسانی که زحمت کشیدند از مسئولان کشوری که به وظایف خود خوب عمل نکردند، گله مند هستیم چراکه می‌توانستند بهتر عمل کنند و امکانات بیشتری را به محل حادثه ارسال کنند، می‌توانستند به جای پروازهای نابجا و عکس‌های سلفی با اعزام نیروهای خبره و امکانات بیشتر و پیشرفته‌تر، نگذارند عزیزان ما چهار ماه زیر برف باشند. از مسئولان استانی و نیروهای مردمی، مردم شهرستان دنا و همه نیروهای مردمی و امدادی که از سراسر کشور که با امکانات کم و شبانه روز تلاش کردند سپاسگزاریم.
برادر سید نقی نشاطی فر از جانباختگان پرواز تهران- یاسوج اظهار کرد: اگر در روزهای اولیه امکانات لازم ارسال می‌شد و به نیروهای مردمی جهت جستجو اجازه داده می‌شد حداکثر دو هفته زمان طول می‌کشید چطور بود که جعبه سیاه پیدا شد اما جسد عزیزان ما پیدا نشد؟
وی بیان کرد: مسئولان کشوری هیچ گونه همدردی با خانواده جانباختگان نداشتند، تاکنون حتی یک مسئول کشوری نه تماسی با ما داشته و نه در خانه ما حضور پیدا کرد، ما انتظار از آنها نداشتیم اما انتظار احترام و تسلیت را داشتیم.
نشاطی ادامه داد: برادران، مادران و خواهران ما در پی سقوط پرواز تهران- یاسوج کمرشان شکست و در انتظار برگشت عزیزان خود بودند اما پس از چهار ماه جسد آنها تحویلمان شد.
وی ضمن تشکر از رسانه‌ها که قلم اصحاب رسانه از صدای ما نافذتر است، تصریح کرد: صدای ما به جایی نمی‌رسد و یک سال هر چه داد زدیم کسی به دادمان نرسید از رسانه‌ها انتظار داریم که نگرانی‌ها و مشکلات ما خانواده‌های جانباختگان را به مسئولان کشوری انعکاس دهید شاید به خود بیایند و به وظایف خود عمل کنند تا دیگر شاهد چنین واقعه دردناکی در هیچ جای کشور نباشیم.
برادر سید نقی نشاطی فر از جانباختگان پرواز تهران- یاسوج تاکید کرد: شاید بیش از ۲۰ بار با هواپیمای سانحه دیده مأموریت اداری رفتم اما هر بار بدلیل شرایط مسیر پرواز و کوه دنا و ایمن و مناسب نبودن پرواز دغدغه و استرس مرگ را داشتم. هر بار که با این پرواز از کوه سفیدپوش دنا عبور می‌کردم زندگی تازه‌ای پیدا می‌کردم. نتیجه مناسب نبودن هواپیما خانواده‌های داغدار است.
همچنین فتانه ارجمند، همسر مرحوم اردشیر راد از جانباختگان پرواز تهران- یاسوج نیز به خبرنگار ایسنا گفت: پس از باز کردن جعبه سیاه مقصر سانحه هوایی تهران- یاسوج را خلبان که دستش از این دنیا کوتاه است، اعلام کردند. مگر می‌شود خلبان مقصر باشد؟ یعنی خلبان خودش به کوه زد؟
وی افزود: همه مردم ایران می‌دانند که خلبان مقصر نیست و مسئولان به جای اینکه آلام درد خانواده‌های جانباختگان پرواز تهران- یاسوج باشند متأسفانه نمک بر زخم می‌پاشند.
همسر مرحوم اردشیر راد اظهار کرد: از مسئولان و متولیان امر کشور خواهش دارم که مسببین و مقصرین سانحه هوایی تهران- یاسوج را مشخص کنند و با آنها برخورد قانونی شود و این مساله حق مسلم ماست.
وی افزود: برخی حوادث مشابه که اتفاق می‌افتد مسئولان اعلام می‌کنند که قطعاً مسببین شناسایی و با آنها برخورد می‌شود، آیا ۶۶ نفری که کشته شدند نباید با مسببین حادثه آنها برخورد شود؟ بی عدالتی ما را اذیت می‌کند. همه وجود ما خانواده‌های جانباختگان این پرواز را خشم گرفته و زمانی این خشم تخلیه می‌شود که با مسببین و مقصرین برخورد شود.
دکتر محمدحسین نظری پزشک متخصص گوش و حلق و بینی، پدر مرحومه مژگان نظری از جانباختگان سانحه سقوط هواپیمایی تهران- یاسوج در گفت وگو با خبرنگار ایسنا گفت: ۲۹ بهمن ماه یادآور سانحه هوایی تهران- یاسوج بر ما دردناک است.
وی افزود: از مسئولان بخصوص شرکت هواپیمایی آسمان انتظارات بیشتری بود که تدبیر داشته باشند تا شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم.
دکتر نظری اظهار کرد: بعد از یک سال همه خانواده‌های خانباختگان پرواز تهران- یاسوج به این نتیجه رسیده‌اند که این پرواز ایراداتی داشت و نباید این پرواز با این هواپیما که برای این اقلیم و آب و هوا و ارتفاع نبود، انجام می‌شد.
وی خاطرنشان کرد: امیدوار بودیم بعد از اینکه این ۶۶ عزیز متخصص که به درد ممکلت می‌خوردند را از دست دادیم حداقل پس از سانحه تمهیداتی از سوی مسئولان اندیشیده می‌شد که تغییراتی در سیستم‌های هوایی و حتی زمینی ما صورت گیرد که خانواده‌های دیگر داغدار نشوند اما پس از گذشت یک سال از این سانحه انتظار ما برآورده نشده است.
نظری تصریح کرد: چند بار با این پرواز سفر کرده بودم اما کسانی که اطلاع داشتند بیان می‌کنند که فرودگاه یاسوج امکانات لازم را نداشته که این اتفاق نیفتد.
وی ادامه داد: متأسفانه باید منتظر وقوع چنین حوادثی باشیم. ما منتظر مسافرمان بودیم و وقتی مسافرتشان در کوه دنا قطع شد عزیزانی را در این سانحه از دست دادیم که داغش تا ابد بر دل ما خواهد ماند.
پدر مژگان نظری از جانباختگان سانحه سقوط هواپیمایی تهران- یاسوج عنوان کرد: از دلسوزی‌های مردم ایران و حتی برخی مسئولان که هر کاری از دستشان برآمد انجام دادند ممنون هستیم اما به نظر می‌رسد کارها و اقداماتی که لازم بود آنطور که باید و شاید انجام نشد چرا که مسئولان آمادگی همچون سانحه‌ای را نداشتند.
نظری بیان کرد: روزهای اول تا دو روز هوا برف و بارانی نبود و با استفاده از امکانات لازم و تکنولوژی می‌توانستند حداکثر ظرف ۸ ساعت اجساد را به پایین کوه انتقال دهند و خانواده‌ها را منتظر نمی‌گذاشتند.
وی اضافه کرد: خانواده‌های جانباختگان از شرکت هواپیمایی آسمان دلخورند و آنطور که باید در شأن خانواده‌ها عمل نکردند.
امیدی پور، پدر مرحوم جلال امیدی پور یکی دیگر از جانباختگان پرواز تهران- یاسوج به خبرنگار ایسنا گفت: همه پای کار آمدند اما بعضی وقت‌ها سلیقه‌ای عمل می‌شد ای کاش روز حادثه از تمام کسانی که می‌توانستند کمک کنند مشورت می‌گرفتند.
وی افزود: نمی‌توان تلاش‌های امدادگران هلال احمر را نادیده گرفت اما برخی کوهنوردان بکار گرفته شده صرفاً صعود به کوه را بلد بودند و در کار بیل و کلنگ نمی‌توانستند کاری کنند و تحت تأثیر روحی و روانی وضعیت محل قرار می‌گرفتند.
امیدی پور در خصوص وضعیت دیه و بیمه جانباختگان پرواز تهران- یاسوج با بیان اینکه پرونده سانحه هوایی تهران- یاسوج در شعبه ۱۳ بازپرسی دادستانی استان تهران در حال پیگیری است، بیان کرد: هواپیما سانحه دیده بیمه نبود اما از طریق بیمه ایران بحث بیمه مطرح شد که برخی از خانواده‌ها بخاطر مشکلات مالی دیه گرفتند اما همراه با سایر خانواده‌ها پیگیر مشخص شدن مقصرین و مسببین حادثه و برخورد با آنها هستند. اکثر خانواده‌ها با وجود اینکه حق آنهاست، پیگیر گرفتن دیه نبودند.
به گزارش کسب و کار نیوز، این مراسم با قرائت بیانیه خانواده‌های جانباختگان پرواز “تهران- یاسوج” به مناسبت اولین سالگرد جانباختگان این پرواز پایان یافت.
در این مراسم که بصورت خودجوش از سوی خانواده‌های جانباختگان پرواز تهران – یاسوج برگزار شد، خانواده‌های جانباختگان از همکاری نکردن مسئولان بخصوص فرودگاه یاسوج بابت برگزاری مراسم در شأن گلایه مند بودند.
لازم به ذکر است که خانواده‌های جانباختگان و مهمانان حاضر در این مراسم یا سر پا ایستاده بودند و یا زیرانداز خودرو خود را پهن و روی آن نشستند. مسئولان استانی و کشوری در این مراسم حضور نداشتند.
