فرشته بدیهی در گفتوگو با ایسنا، در رابطه با تفاوتهای نرخ بهره اسمی و واقعی، اظهار کرد: نرخ بهره، هزینه استقراض پول است که به صورت درصدی از مبلغ وام بیان میشود. نرخهای بهره معیار اصلی جهت تعیین مقدار بازده وامدهندگان است. به هر حال نرخ بهره اعلام شده برای یک وام که گاهی اوقات نرخ اسمی نامیده میشود، همه چیز را نشان نمیدهد.
وی افزود: به دلیل وجود تورم، قدرت خرید هر واحد پولی که به یک فرد یا شرکت قرض داده میشود، در طول زمان در معرض کاهش یافتن است وامدهندگان این نرخ را از طریق محاسبه آن چه که نرخ بهره واقعی نامیده میشود، بررسی میکنند.
این کارشناس ادامه داد: اوراق قرضه یک سالهای را در نظر بگیرید که نرخ بهره اسمی آن سالانه ۶ درصد است، وامدهنده دقیقاً نمیداند که نرخ تورم چه مقدار خواهد بود اما حدس میزند که مقدار آن طی سال آینده تقریباً ۴ درصد خواهد بود.
بدیهی تصریح کرد: نرخ بهره واقعی مورد انتظار برابر است با نرخ اسمی منهای نرخ تورم، ما با نرخ بهره واقعی ۲ درصدی مواجه هستیم. هر چند که ۶ درصد ممکن است بازده خوبی به نظر برسد، اما با در نظر گرفتن این که ارزش وجوه در سال آینده ممکن است ۴ درصد کمتر شود، این سرمایهگذاری به مراتب مبالغ کمتری را میپردازد.
این کارشناس اقتصاد یادآور شد: برخی از عوامل مؤثر بر نرخهای بهره عبارتند از عرضه و تقاضای پول در اقتصاد، نیروهای بینالمللی نظیر بحران در یک کشور تولید کننده نفت و اقدامات دولتها است و نرخهای بهره نقش مهمی را در تصمیمات سرمایهگذاری ما ایفا میکنند، چون هر تغییری در این نرخها بر بازارهای اوراق بهادار با درآمد ثابت و سهام مؤثر است.
وی در رابطه با نرخ بهره اسمی منفی، خاطرنشان کرد: نرخ بهره اسمی معمولاً مثبت است، اما نه همیشه. در مقابل، نرخ بهره واقعی میتواند منفی باشد، زمانی که نرخ بهره اسمی زیر تورم است.
انتهای پیام