سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز، فدراسیون بوکس از معدود فدراسیون‌هایی است که پس از انقلاب اسلامی تنها یک رئیس را روی صندلی ریاست خود دیده بود و حالا پس از چند دهه حسین ثوری رئیس جوان این فدراسیون یک سالی است که سکان هدایت این فدراسیون پر حاشیه را بر عهده گرفته است.
ثوری قول‌های زیادی را در زمان انتخابات فدراسیون بوکس به اهالی مجمع داد که به نظر می‌رسد در انجام آن‌ها تا حدودی موفق بوده ولی با توجه به حواشی که همچنان در اطراف این فدراسیون وجود دارد، باید در انجام امور خود دقت نظر بیشتری را به خرج دهد. با توجه به پیگیری برنامه‌های حسین ثوری در دومین سال ریاستش، نگاه کلی را به عملکرد یک ساله رئیس جوان فدراسیون بوکس داشته‌ایم که در ادامه این گزارش به آن‌ها اشاره شده است.
*بهبود برگزاری اردوهای تیم ملی
یکی از اصلی‌ترین مسائل و مشکلاتی که در یکی دو سال آخر دوران ریاست حاج احمد ناطق‌نوری گریبان گیر تیم ملی بوکس بود، عدم وجود نظم خاص در نحوه برگزاری اردوهای بوکسورهای ملی‌پوش بود؛ مسئله‌ای که بارها انتقاد ملی‌پوشان را در بر داشت و تا زمان استعفای ناطق‌نوری هم ادامه داشت. ثوری در روز مجمع قول داشتن یک تا دو تیم ملی منسجم را به اعضای مجمع داد که تا حدودی در انجام این موضوع موفق بوده و برگزاری منظم اردوها می‌تواند مهر تاییدی بر این صحبت ثوری باشد.
*ترکیب مشخص ملی‌پوشان و بازگشست نخبه‌ها
در سال آخری که ناطق نوری با نایب رئیسی روح‌الله حسینی سکان فدراسیون بوکس را بر عهده داشت، باربارو فرناندز خیمنز مربی کوبایی هدایت تیم ملی بوکس ایران را بر عهده گرفت که امید می‌رفت بتواند روزهای خوبی را با بوکسورهای ایران سپری کند، اتفاقی که هیچگاه رخ نداد. برای برگزاری اردوهای تیم ملی هیچگاه نمی‌شد ترکیب مشخصی را برای تیم ملی در اختیار داشت و اردونشنیان به دلیل کنسل شدن و از سرگیری اردوها دائما در حال تغییر بودند.
با شروع فعالیت حسین ثوری به عنوان رئیس فدراسیون بوکس، اکبر احدی پس از نزدیک به یک ماه رسما هدایت تیم ملی را بر عهده گرفت تا اردوهای تیم ملی آغاز شود. هرچند که نتایج تیم ملی بوکس در مهم‌ترین رویداد سپری شده یعنی بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا خوب نبود اما، اتفاقی که می‌توان آن را نقطه مثبت فدراسیون ثوری دانست، برگزاری اردوهای منظم برای حضور در این رقابت‌ها با بوکسورهای مشخص و ثابت بود.
از دیگر نقاط مثبتی که می‌توان آن را دستاورد فدراسیون ثوری دانست، آشتی دادن ملی‌پوشان نام آشنا و مدال آور ایران با فدراسیون بود. در سال‌های آخر ریاست ناطق نوری شاهد درگیری‌های زیادی بین او و نفراتی چون اکبر احدی (سرمربی تیم ملی) و احسان روزبهانی بودیم که همین مسئله باعث دوری آن‌ها از تیم ملی شد. البته در همان اواخر حضور ناطق در فدراسیون بوکس خبرهای آشتی او با روزبهانی منتشر شد که برای اهالی بوکس قابل توجه بود اما این موضوع نتوانست پایانی بر قهر روزبهانی و احدی با فدراسیون باشد تا اینکه بوکسور با سابقه تیم ملی بار دیگر از حضور در اردوها صرف نظر کرد. با این وجود انتخاب احدی به عنوان سرمربی تیم ملی با نظر ثوری، باعث پیوند دوباره روزبهانی با تیم ملی شد.
*تولد دوباره بوکس در مناطق مختلف کشور
سال‌ها بود که در مناطق مختلف کشور بوکس به حالت سکون درآمده و خبری از فعال بودن بوکس در استان‌ها نبود، اگر هم فعالیتی وجود داشت خیلی کم رنگ صورت می‌گرفت. یکی از برنامه‌های قابل قبولی که تیم مدیریتی حسین ثوری در فدراسیون آن را اجرایی کرد برگزرای رقابت‌های منطقه‌ای بوکس در کل کشور بود(کشور به ۶ منطقه تقسیم شده و استان‌ها با یکدیگر به رقابت می‌پردازند تا برترین‌ها انتخاب شوند). هرچند که در نحوه اجرای این طرح کمی و کاستی‌هایی وجود دارد اما مسلما با کمی دقت بیشتر در اجرای این طرح می‌توان برداشت خوبی را از پتانسیل‌های موجود در سرتاسر کشور داشت.
تاکنون و در یک سالی که حسین ثوری هدایت فدراسیون بوکس را بر عهده دارد، شاهد برگزاری نزدیک به ۳۵ مسابقه در داخل و خارج از کشور بوده‌ایم که می‌تواند آمار قابل توجهی برای رشته پر حاشیه‌ای مثل بوکس باشد. شاید اگر رئیس جوان بوکس اندکی بیشتر به اجرای این موارد توجه می‌کرد، حواشی که در خصوص داوری‌ها و میزبانی‌های آن‌ها وجود داشت پیش نمی‌آمد و در این صورت به عنوان نقطه کاملا روشن در رزومه کاری یک ساله او ثبت می‌شد.
*نخستین پخش زنده بوکس پس از انقلاب
بدون شک یکی از نقطه‌های درخشان دوران ریاست حسین ثوری در فدراسیون بوکس گرفتن پخش زنده برای مسابقات داخلی این رشته بود؛ اتفاقی که پس از انقلاب اسلامی برای این رشته رخ نداده بود. پخش زنده مسابقات دستاورد مهمی بود که مسابقات بوکس قهرمانی کشور بزرگسالان با تلاش‌های ثوری داشت و بدون شک در اذهان عمومی باقی خواهد ماند. دومین پخش زنده بوکس نیز در رقابت های قهرمانی کشور جوانان بود که قابل توجه بود.
*نیاز رئیس فدراسیون به دقت بیشتر در تصمیم‌گیری‌ها
مهم‌ترین دستاوردهایی که می‌شد در این یک سال برای تیم کاری حسین ثوری در فدراسیون بوکس مطرح شود مسائلی بود که به آن‌ها اشاره شد و اقدامات دیگری مانند تشکیل شورای فنی و … را نیز می‌توان از تصمیمات مثبت او دانست اما، بدون شک نباید با خوابیدن در باد چنین اتفاقاتی که برای سایر رشته‌های ورزشی امری عادی است از نقاط تاریک و ضعف‌های او و فدراسیونش غافل شد.
فدراسیون بوکس ایران همچنان با حواشی زیادی دست و پنجه نرم می‌کند که به هیچ عنوان نمی‌تواند اتفاق خوبی برای این رشته باشد. همانطور که بارها گفته شده، پتانسیل بوکس در ایران بسیار بالا است ولی همچنان بوکس ایران درگیر مسائل ابتدایی است و نمی‌تواند در مسیر موفقیت حرکت کند. چند روز پیش بود که با توجه به تصمیم شورای فنی قرار شد مربی کوبایی برای هدایت تیم جوانان ایران وارد کشور شود ولی به راحتی با ارسالی ایمیلی به فدراسیون ایران از عدم حضورش در ایران خبر داد.
این اتفاق در حالی رخ داد که نزدیک به یک ماه است فعالیت تیم ملی جوانان به دلیل انتظار برای ورود این مربی کوبایی به کشور به تاخیر افتاده و حالا با این خبر که تنها به دلیل اندکی سهل انگاری در بستن قرارداد با مربی کوبایی رخ داده، دست ثوری و بوکس ایران در پوست گردو مانده است. این اتفاق‌ها مسلما باعث بیشتر شدن بار انتقادها و ایجاد حواشی می‌شود؛ مسئله‌ای که سال‌ها است گریبان گیر بوکس شده و دلیل اصلی افت این رشته است. امید می‌رود توجه فدراسیون بوکس به چنین مسائلی بیشتر باشد تا دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم و این انتظار از رئیس جوان فدراسیون بوکس وجود دارد که توجه بیشتری به این مسائل داشته و در راستای برطرف کردن آن‌ها تلاش بیشتری کند.
انتهای پیام
