دختران بسکتبال با دست‌های خالی آینده را می‌سازند!

 به گزارش کسب و کار نیوز و در این باره بیان کرد:” بازی تدارکاتی خیلی مهم است. هیچ وقت هیچ تمرینی به اندازه مسابقه نمی‌تواند موثر باشد و تجربه و هماهنگی‌مان را با هم بیشتر کند”. بیک لیک لی هم معتقد است: ” بازی‌های دوستانه و تدارکاتی مهمترین اتفاقی است  که برای آماده سازی لازم است، اردو و تمرین بخشی از کار است اینکه بازیکن چقدر فضای اجرا دارد در بازی های رسمی اتفاق می افتد، بازی‌های دوستانه خیلی تاثیرگذار یست،  اکنون فرصت داریم و امیدوار هستیم این اتفاق بیفتد”.

به تیم پنج نفره هم نگاه کنید

هرچند تیم‌های بسکتبال سه نفره کار خود را آغاز کردند اما تیم پنج نفره در یک سال گذشته جز برگزاری لیگ هیچ برنامه‌ی دیگری نداشته در واقع از زمان صدور مجوز بازی با پوشش اسلامی چیزی تحت عنوان تیم ملی بسکتبال پنج نفره نداشتیم و همچنان منتظر هستیم که کادر فنی مورد نظر فدراسیون اعلام شود. اما لیگ در حال تمام شدن است و سرمربی مشخص نشده که با پیگیری مسابقات بتواند بازیکنان مورد نظرش را انتخاب کند در چنین شرایطی این سوال پیش می‌آید  آیا با اینکه انتخاب بازیکن وظیفه‌ی مربی است فدراسیون لیست بازیکنان دعوتی را به او می‌دهد؟

 زمانپور در این باره بیان کرد: ” نمی‌دانم اساس انتخاب مربی از نظر فدراسیون چیست اما مربی‌هایی که در لیگ کار می‌کنند شاید بتوانند جز نفرات انتخابی برای هدایت تیم ملی باشند اما  مربی برای انتخاب بازیکنان حداقل کاری که می‌تواند انجام دهد نگاهی به آمار و فیلم بازی‌ها است باید فیلم تمام بازی‌ها را ببیند تا در حق هیچ بازیکن و تیمی اجحاف نشود”.  

بیک لیک لی هم معتقد است: ” اگر مربی انتخابی از مربیان لیگ باشد غالب بازیکن‌هاو تیم‌ها را می‌شناسد اما باید اردوی اول پرتعداد آغاز شود تا مربی بتواند در چند اردو تعداد بیشتری بازیکن ببیند و کسی جا نماند چون بازیکن دوست دارد دیده شود”.

طبق اعلام فدراسیون بسکتبال تیم پنج نفره شهریور ماه سال آینده به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام می‌شود. از آنجایی که ایران به دلیل سال ها محرومیت از حضوردر میادین بین المللی باید از سطح دوم آسیا کار خود را شروع کند به نظر می رسد انتخاب سریع تر کادر فنی و برگزاری اردوهای آمادگی ضروری است چرا که نمی توان با برنامه ریزی دیرهنگام سال‌ها صعود به سطح اول آسیا را به تاخیر انداخت و به بهانه‌هایی چون دور بودن از سطح اول آسیا، قدرتمند بودن رقبا، بی تجربه بودن بازیکنان، مشکلات مالی و غیره گام‌هایی کم جان در این راه برداشت.

آرزوهایی که هنوز نفس می‌کشند

دختران  بسکتبالیست ایران با امیدها و آرزوهایی که توان و قوت دست ها و پاهایشان در زمین است می‌دوند و چشمانشان را وصل به توپ و سبد می‌کنند تا روزی سرافراز  بر بلندای آسیا بایستند.  آنها هر چند دیر پا  به میدان گذاشتند و حتی در این میان استعدادهای زیادی آمدند، چند سازی بازی کردند و بدون آنکه دیده شوند از دنیای حرفه ای خداحافظی کردند اما اکنون نگاهشان به آینده است.

 سعیده علی که سال‌ها جز برترین بازیکنان ایران بوده و اکنون نیز با تمام تجربه‌هایش بازیکن کلیدی تیم ملی است می‌گوید:” الان که  به مسابقات بین المللی اعزام می شویم خوشحال و امیدوار هستم و خیلی انگیزه دارم. شاید یکی از  دلایل موفقیتمان در یک سال گذشته همین انگیزه ای است که نهفته بوده و هیچ وقت شکوفا نشده”.

علی که در اولین تجربه حضور در جام جهانی بسکتبال سه نفره جز ۱۵ بازیکن برتر مرحله مقدماتی انتخاب شد به گذشته ای که فرصت درخشیدن را از آنها گرفت اشاره و بیان کرد:  هر وقت به گذشته فکر می‌کنم خیلی تاسف می‌خورم شاید بازیکنان زیادی داشتیم که پتانسیل درخشیدن در سطح دنیا و آسیا را داشتند ولی هیچ وقت این فضا برایشان وجود نداشته. به هر حال چون  مثبت اندیش  هستم سعی می‌کنم خیلی به گذشته فکر نکنم و همیشه به پیش رو نگاه کنم.  امیدورام از این به بعد روند بسکتبال رو به پیشرفت باشد”.

 این دختران هرچند قدردان حامیان و حمایت‌های امروزشان هستند اما به حمایت‌ها و توجهات ویژه تری نیاز دارند چرا که برای رسیدن به سایر کشورها باید سریع تر بدوند بنابراین به حامیانی دلسوز و کاربلد نیاز دارند.  

 انتهای پیام