شهرام طهماسبی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: تغییر و دستکاری دو متغیر پول و جمعیت بسیار حساس بوده و موجب تغییرات بیبازگشتی میشود. برای مثال در مقطعی از زمان، نقدینگی را دستکاری کردیم و به شرایط بیبازگشتی در قیمت دلار رسیدیم، بنابراین اگر این دو عامل، درست سیاستگذاری نشود و شرایط لازم برای آنها مهیا نشود، میتوانند تمدنها را به ورطه نابودی بکشانند.
این مسئول ادامه داد: یکی از سیاستهای ابلاغی، افزایش نرخ باروری است که با توجه به روند کاهشی رشد جمعیت با راهکارهایی همچون ارائه تسهیلات به مادران و تسهیل شرایط ازدواج در نظر گرفته شده است.
وی افزود: تامین سلامت جامعه و تغذیه سالم و توانمندسازی جمعیت در سن کار از دیگر سیاستهای ابلاغی هستند که همه این سیاستها بایستی خلاقیت و مهارت لازم را در جهت ایجاد تغییراتی جدید در ساختار اقتصادی و اجتماعی کشور داشته باشند. بخش برجسته این سیاستها، تفکرات آمایش سرزمینی است و در تفکرات آمایشی با یک بازتوزیع جغرافیایی از جمعیت مواجه هستیم و باید به این مهم توجه کنیم که نمیتوان الگوی واحدی برای رشد جمعیت به تمام مناطق کشور ارائه کرد.
طهماسبی تصریح کرد: اگر این رشد جمعیتی بر کلان شهرها و مناطق پرجمعیت بارگذاری شود، دوباره گرفتاریهای گذشته گریبانگیر ما خواهد بود و افزایش خواهند یافت، پس لازمه اعمال سیاستهای رشد جمعیت این است که با تفکرات آمایشی، مناطقی که مطابق با ظرفیتهای زیستی، ظرفیت رشد جمعیت را دارند بررسی شوند.
رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی استان زنجان، با بیان اینکه حدود ۶ میلیون نفر ایرانی در خارج از کشور زندگی میکنند، یادآور شد: بیشتر این افراد، نخبهها هستند که میتوان با پیش گرفتن سیاستهای تشویق زمینه بازگشت و مهاجرت آنها را به داخل کشور فراهم کرد و به این طریق کیفیت جمعیت را بالا برد.
وی با اشاره به تغییرات جمعیتی ایران از اولین سرشماری نفوس و مسکن در سال ۱۳۳۵، گفت: جمعیت کشور در سال ۱۳۳۵، ۱۹ میلیون نفر بود و در سال ۱۳۹۵ به ۸۰ میلیون نفر رسید و به عبارتی ۴ برابر شد و در واقع در طول این ۶۰ سال، به صورت میانگین هر سال یک میلیون نفر به جمعیت کشور اضافه شده است.
این مسئول ادامه داد: کشور ما در دهه ۱۳۶۰ دچار انفجار جمعیتی شده و با رشد ۴ درصدی مواجه شد که بالاترین رکورد ما در رشد جمعیت بوده است. هماکنون این جمعیت به عنوان یک فرصت و ظرفیت پیش روی ما است و ما یک پنجره جمعیتی داریم که از از دهه ۱۳۶۰ شکل گرفته و بعد از دو دهه به بالندگی رسیده و در سن کار و تولید قرار گرفته است.
طهماسبی عنوان کرد: ما از دهه ۱۳۸۰ در این پنجره جمعیتی قرار گرفتیم، ولی متاسفانه نتوانستهایم در ظرف دو دهه گذشته، از این ظرفیت به درستی استفاده کنیم. اگر جمعیت جدید به درستی با سیاستهای آمایشی توزیع نشود، باز هم با پنجره جمعیتی جدیدی مواجه میشویم که در تامین نیازهای شغلی آنها ناتوان خواهیم بود.
رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی استان زنجان خاطرنشان کرد: جمعیتی که اکنون به سن سالخوردگی میرسد، جمعیتی است که قبلا مولد بوده و صاحب کسب و کار و درآمد بوده است و جمعیت جوان کنونی که بخشی از آن بدون شغل و تامین اجتماعی است، در آینده نیازمند حمایت بوده و مواجهه با این جمعیت سالخورده بسیار مشکل خواهد بود.
انتهای پیام