به گزارش کسب و کار نیوز در این گفتگو وفا صدقی، مدیر کنترل سیستم پروژه ماهواره دانشگاه صنعتی امیرکبیر درباره مشخصات فنی این ماهواره و ماموریت اصلی آن توضیحاتی میدهد.
در رابطه با پروژه ماهواره امیرکبیر توضیح دهید؟
زمان زیادی است که روی مدلهای مختلف ماهواره پیام امیرکبیر کار میکنیم. در حال حاضر مدل پروازی این ماهواره آماده شده و در اتاق تمیز دانشگاه امیرکبیر قرار گرفته و آماده تحویل به سازمان است. تستهای سازگاری ماهواره را نیز با پرتابگر به اتمام رساندهایم و امیدواریم بعد از اتمام تمام تستهایی که با سازمان برنامهریزی کردهایم آن را برای پرتاب
تحویل دهیم.
ماموریت اصلی این ماهواره چیست؟
درباره ماموریت ماهواره پیام امیرکبیر باید اشاره کنم که این ماهواره سه ماموریت اصلی دارد. ماموریت اول تصویربرداری از سطح زمین به صورت پایشی با دقت ۴۰ متر با ۴ دوربین با طول موجهای مختلف است. ماموریت دوم این ماهواره ذخیره و ارسال اطلاعات است؛ دادههای کاربران که برای ۲۵۶ کاربر به صورت پایلوت اجرا میشود و ماموریت آخر که یک ماموریت علمی است، دادهبرداری و مانیتورینگ محیط تشعشعی فضاست؛ برای اینکه ما اثر مخرب تشعشعات فضایی را روی کارکرد زیرسیستمهای ماهواره و عملکرد کلی آن بدانیم.
مشخصات فنی ماهواره به چه صورت است؟
مشخصات فنی ماهواره هم بدینترتیب است که ماهواره با پرتابگر داخلی در ارتفاع ۵۰۰ کیلومتری و مدار با زاویه میل ۵۵ درجه قرار میگیرد. طول عمر مفید آن دو تا سه سال خواهد بود و وزن این ماهواره ۱۰۰ کیلوگرم است. این ماهواره شامل زیرسیستمهای تعیین کنترل وضعیت، پایش تشعشعات فضایی، مخابرات فضایی در باندهای تعیینشده و ارسال دادههای تصویربرداری است. بقیه زیرسیستمها هم شامل تامین توان الکترونیکی، کنترل حرارت، زیرسیستم سازه که ساخت خود سازه را بر عهده دارد و علاوه بر آنها زیرسیستم اصلی مدیریت فرمان و داده است که کلیه فعالیتها و فرایندهای داخل ماهواره را مدیریت میکند.
تیم کاریتان متشکل از دانشجویان و اساتید دانشگاه امیرکبیر است؟
در رابطه با تیم و فعالیت تیمها باید اشاره شود که این تیم منسجم، متشکل از اعضای هیات علمی دانشگاه و فارغالتحصیلان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی به کار پرداخته است و برای هر کدام از زیرسیستمها یکی از اعضای هیات علمی را داریم که به عنوان مدیر فعالیت میکند و همکارانی که در بحث تحقیق به ایشان کمک میکنند. خوشبختانه با توجه به این پروژه، زیرساختهای زیادی هم در دانشگاه ایجاد شده است که مهمترین آنها عبارتند از: اتاق تمیز در سه کلاس تمیزی ۱۰۰ هزار، ۱۰ هزار و هزار، موضوع شیکر که ارتعاشات مکانیکی حین پرواز را مدلسازی میکند و زیرسیستمهای ماهوارهای روی آن تست میشوند، محفظه سیکل خلأ حرارتی برای اینکه شرایط دمایی محیط فضا شبیهسازی شود.
از چه زیرساختهایی برای انجام این پروژه استفاده کردید؟
یک نکته مهم این است که شبکه آزمایشگاهی کشور را به خدمت گرفتیم تا بتوانیم آزمونهای ماهواره را انجام دهیم. صنایع ساپا در اصفهان تستهای اپتیکی را انجام دادهاند. از پژوهشکده انرژی اتمی برای تستهای تشعشعی استفاده کردیم و هرجا امکانی وجود داشته است که بتوانیم از زیرساختهای موجود استفاده کنیم، سعی کردیم بهترین استفاده را داشته باشیم و کل چرخه آزمایشگاهی کشور مورد استفاده قرار بگیرد.
همچنین برای ساخت آن از امکانات ساشیراز، ساپا و بقیه نهادها و شرکتهای دانشبنیان داخلی استفاده کردیم و به عنوان مثال باید اشاره شود که مگنت این ماهواره با استفاده از توانمندی داخلی و با کمک یکی از شرکتهای دانشبنیان ساخته شده و تمام مراحل آزمون و تست هم در دانشگاه پیگیری شده و تاییدیه و صلاحیت پرتاب هم دریافت کرده است.
اهمیت طراحی این پروژه و پروژههای مشابه برای کشور در چیست؟
در واقع یک برنامهریزی در حیطه فضایی کشور داریم که انشاءا… بتوانیم تکنولوژیهای مورد استفاده در این حیطه را به صورت بومی نهادینه کنیم و این ماهواره یکی از مهمترین کارکردهایی که دارد، این است که بتواند تکنولوژی زیرسیستمها را بومی کند و پس از پرتاب در فضا برای آنها سابقه پروازی بگیرد. داشتن سابقه پروازی این کمک را میکند که بتوانیم ماهوارههای بعدی را با رزولوشن بهتر و دقت بالاتر آماده کنیم و تحویل دهیم تا به صورت عملیاتی استفاده شود.